ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ !!

Ο διάλογος που ακολουθεί είναι πραγματικός και έγινε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας πριν τις πρώτες εκλογές της 6ης Μαΐου, σε κάποιο από τα χωριά της Π.Ε. Καβάλας.

Ήταν γύρω στις 6 το απόγευμα και μαζί με δύο από τους συνυποψηφίους μου (πρωτοτυπήσαμε ως Ανεξάρτητοι Έλληνες και κάναμε κοινό προεκλογικό αγώνα !), σταματήσαμε σε ένα από τα γνωστά κομματικά «κάστρα», ένα πανέμορφο χωριό στους πρόποδες του Παγγαίου.
Συνηθισμένοι όπως ήμασταν από τις θερμές εκδηλώσεις του κόσμου, όπου και αν πηγαίναμε, ξεκινήσαμε να μοιράζουμε το προεκλογικό μας υλικό και να συζητάμε με τους πολίτες που εκείνη την ώρα έπιναν τον καφέ τους.
Οι νεότεροι στις πιο σύγχρονες καφετέριες και οι πιο ηλικιωμένοι στο παραδοσιακό καφενείο της πλατείας, παρακολουθώντας συγχρόνως τις τελευταίες εξελίξεις από ένα τηλεοπτικό δέκτη που ήταν τοποθετημένος κάπου ψηλά στον τοίχο του καφενείου.
Κάποιοι άλλοι, το είχαν ρίξει στην πρέφα και οι ... ,κάπως νεότεροι, στο τάβλι χωρίς να ενδιαφέρονται και τόσο για πολιτική συζήτηση.

Σε κάποιο από τα τραπέζια των ηλικιωμένων, ένας από αυτούς με ρώτησε «δε μου λες παλικάρι μου, τι πράγματα είναι αυτά ; Γιατί κάνατε χίλια κομμάτια το κόμμα και πολεμάτε τον αρχηγό ; «ποιο κόμμα κύριε ;» τον ρώτησα, «τη Νέα Δημοκρατία αγόρι μου, και τον αρχηγό της, τον Σαμαρά» μου απάντησε, «ποια Νέα Δημοκρατία παππούλη ; τι σχέση έχει η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ σήμερα, με τα κόμματα που ίδρυσαν οι αρχηγοί τους ;» ξαναρώτησα, «δεν έχει σημασία, πρέπει να γυρίσετε πίσω και να στοιχηθείτε πίσω από τον αρχηγό», «δεν ήμουν πουθενά για να γυρίσω πίσω παππούλη» απάντησα, «ΠΟΥΘΕΝΑ. Και για ποιον αρχηγό μιλάς ; Τι σχέση έχει ο Σαμαράς με τη Νέα Δημοκρατία ; Αυτός δεν ήταν που έριξε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το ’93 ; Τι θα του έσερνες τότε φαντάζομαι» !!
Αγρίεψε το βλέμμα του και οι υπόλοιποι της παρέας άρχισαν να με αγριοκοιτάζουν.
«Πασοκτσής είσαι μωρέ και ήρθες εδώ να μας μιλήσεις για το Σαμαρά ; Ένα είναι το κόμμα στην Ελλάδα και εκεί πρέπει να ψηφίσετε όλοι. Αυτός θα μας σώσει» μου αντέτεινε «ο Σαμαράς ; μα αυτόν δεν αποκαλούσατε προδότη πριν λίγα χρόνια ; τι άλλαξε ; το ότι έγινε αρχηγός αλλού ; μα τότε δεν είναι αρχηγός στη Νέα Δημοκρατία αλλά ... στην Πολιτική Άνοιξη» !

Δεν καταλάβαινε τίποτε ο ηλικιωμένος.
Ένας από τους φίλους του, μάζεψε ότι είχα αφήσει στο τραπέζι, μου τα έδωσε και με σίγουρη φωνή μου είπε «τράβα αλλού αγόρι μου, εδώ δε πρόκειται να σε ακούσει κανείς»

Με ροζιασμένα χέρια και τα πρόσωπα σκαμμένα από ρυτίδες, επέμεναν να ελπίζουν, ενάντια σε κάθε πολιτική λογική, ότι το κόμμα τους (ανεξάρτητα από τον αρχηγό και τα στελέχη του), θα έσωζε τη χώρα.
Ίσως πάλι να ήταν θύμα της ... ποδοσφαιρικής λογικής «εμείς να κερδίσουμε κι ας γίνει ότι θέλει» !

Σήμερα, τρεις μήνες μετά, θέλω να επισκεφθώ πάλι τον προδομένο αυτό αγωνιστή της ζωής.
Θέλω να μάθω την αντίδρασή του στα νέα μέτρα που πρόκειται να εξαγγείλει ο αρχηγός του.
Την περικοπή (πάλι) στη σύνταξή του, το ότι (πιθανόν)δεν θα πάρει φέτος δώρο στα εγγόνια του, δεν θα μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά του, ότι θα πρέπει να πληρώνει πλέον για τα φάρμακά του γιατί ο ΕΟΠΥΥ δεν εξοφλεί το φαρμακοποιό του χωριού, ότι -ίσως- να κλείσει το καφενείο στην πλατεία που απολάμβανε τον ελληνικό καφέ του γιατί ο ιδιοκτήτης του δεν θα μπορεί πλέον να τα βγάλει πέρα με τους φόρους και τα χαράτσια, ότι ίσως αύριο βρει κλειστό το Δήμο του γιατί δεν θα έχει χρήματα να πληρώσει τους εργαζομένους του και κανείς δεν θα μαζεύει τα σκουπίδια από τους δρόμους, και τόσα άλλα ...

Αυτούς τους αγωνιστές της ζωής ξεγελάσατε (πάλι) κ. Σαμαρά
Από αυτούς κλέψατε (πάλι) την ψήφο τους
Αυτοί σας έστειλαν εκεί που είστε με την ελπίδα ότι θα δουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους και πάλι να χαμογελούν
Αυτούς κοροϊδέψατε, αυτούς προδώσατε
Και μαζί τους έναν ολόκληρο λαό.