Ευχετήριο ...

Κάθε χρόνος που περνά, αφήνει τα δικά του σημάδια στις ζωές όλων μας

Χαρές, λύπες, συγκινήσεις, αγάπες, φόβοι, έρωτες,

Συναισθήματα που μας προκαλούν να δηλώσουμε ότι είμαστε Άνθρωποι

Κι όταν αυτό γίνεται, μ’ ένα δάκρυ, ένα χαμόγελο, γεμίζει η καρδιά, ο νους και η ψυχή μας μ’ εκείνες τις ανείπωτες λέξεις, που δεν μπορέσαμε ποτέ να εκφράσουμε με λόγια

Με λόγια, αλλά και πράξεις

Πράξεις που θ’ αφήσουν το δικό τους, μοναδικό σημάδι στο διάβα του χρόνου

Πράξεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν όλα εκείνα τα θετικά συναισθήματα, που ο καθένας μας έχει τόση ανάγκη σήμερα

Καλή Χρονιά σε όλους και όλες σας λοιπόν

Κι ας κάνουμε τη νέα χρονιά τις πράξεις εκείνες που θ’ αφήσουν το δικό τους ενθύμιο στον κόσμο

Αθάνατο ίχνος,  άξιο μνήμης,  άξιο τιμής ...

Εντολή "θανάτου" (;) του μικρομεσαίου

Την πιθανή «θανατική καταδίκη» κάθε μικρομεσαίου επαγγελματία και κάθε αυτοαπασχολούμενου έχει υπογράψει η παρούσα κυβέρνηση, με τα ΝΕΑ μέτρα που θα εφαρμόσει η εφορία για να εισπράξει ΕΠΙΠΛΕΟΝ έσοδα ύψους 1,33 δις €.

Το πιο άψυχο οικονομικό επιτελείο που πέρασε ποτέ από αυτή τη χώρα, υπό το πρόσχημα της πάταξης της φοροδιαφυγής και στο όνομα ενός πρωτογενούς πλεονάσματος που μόνο στα όνειρα των πιο ευφάνταστων λογιστάκων μπορεί να υπάρξει, «στήνει στον τοίχο» το σύνολο των αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων επαγγελματιών.

Μέσα στους αθώους, θα πετύχουν κι «ενόχους» !

Κατήργησαν για τους ΜΗ μισθωτούς φορολογούμενους, όλες τις εκπτώσεις φόρου εισοδήματος. Ενοίκια, δίδακτρα φροντιστηρίων, ασφάλιστρα ζωής, τόκοι στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας, ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις, νοσήλια, δωρεές κλπ, πλέον δε θα υπολογίζονται.

Περίπου 750.000 αυτοαπασχολούμενοι, φορολογούμενοι δηλαδή που ασκούν ατομικά εμπορικές επιχειρήσεις, επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών και ελευθέρια επαγγέλματα, θα καταβάλουν εξοντωτικούς φόρους για τα εισοδήματά τους το 2013. Υπολογιζόμενα από το πρώτο ευρώ των καθαρών φορολογητέων εισοδημάτων τους, θα φορολογηθούν με ποσοστό 26%. Εάν δε το εισόδημα αυτό υπερβαίνει τις 50.000 €, το υπερβάλλον ποσό θα φορολογηθεί με συντελεστή 33%.

Κι αν προλάβατε να σκεφθείτε «ποιος αυτοαπασχολούμενος δηλώνει σήμερα κέρδη από το επάγγελμά του, για να φορολογηθεί γι’ αυτά ;», οι φωστήρες του οικονομικού μας επιτελείου, τα έχουν σκεφθεί όλα. Ακόμη και όσοι αυτοαπασχολούμενοι δηλώσουν ΖΗΜΙΕΣ λόγω της κρίσης, ΘΑ ΥΠΟΧΡΕΩΘΟΥΝ να εμφανίσουν ΤΕΚΜΑΡΤΑ καθαρά κέρδη με βάση (τι άλλο ; ) τις αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης για τα σπίτια τα οποία μένουν και τα ΙΧ τα οποία χρησιμοποιούν !

Επί των ΑΝΥΠΑΡΚΤΩΝ αυτών εισοδημάτων, θα φορολογηθούν με τον προαναφερόμενο συντελεστή του 26% (και 33% για πάνω από 50.000 €)!

Και δεν σταματάμε εδώ. Εάν οι συγκεκριμένοι φορολογούμενοι ΔΕΝ πλήρωσαν καθόλου φόρο το 2013 (για τα εισοδήματα του 2012), θα επιβαρυνθούν ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗ ΦΟΡΟΥ υπολογιζόμενη με συντελεστή 55%, έναντι του επόμενου οικονομικού έτους. Τελική συνολική επιβάρυνση ; 40,3% !! 

Από το, γεμάτο μόνο με αριθμούς και λογιστικές πράξεις μυαλό των, ανίδεων για το τι συμβαίνει σήμερα στην Ελληνική κοινωνία, ανθρώπων του υπουργείου Οικονομικών, δεν ξεφεύγουν φυσικά ούτε οι ομόρρυθμες και ετερόρρυθμες εταιρείες.

Με συντελεστή 26% (από 20% που ήταν) στα καθαρά τους κέρδη, θα φορολογηθούν όσες κρατούν απλογραφικά και διπλογραφικά βιβλία (πρώην β’ και γ’ κατηγορίας) μέχρι το ποσό των 50.000 €. Μόνο όσες τηρούν απλογραφικά βιβλία και δηλώσουν κέρδη άνω των 50.000 €, θα φορολογηθούν με επιπλέον συντελεστή 33% (από επίσης 20% που ήταν) για το υπερβάλλον ποσό.

Ο φορολογικός Γολγοθάς του αυτοαπασχολούμενου και μικρομεσαίου επιχειρηματία (αλλά και κάθε Έλληνα πολίτη), δε σταματά εδώ.

Σε δεύτερο στάδιο, ακολουθούν τα πρόστιμα και οι τόκοι !

Αν οποιοδήποτε ποσό φόρου (που με όσα ισχύουν είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα επιβληθεί), δεν πληρωθεί το αργότερο εντός δύο μηνών από την παρέλευση της προθεσμίας καταβολής, ΑΥΤΟΜΑΤΑ θα καταλογίζεται στον οφειλέτη ΠΡΟΣΤΙΜΟ με συντελεστή 10% του φόρου που δεν καταβλήθηκε εμπρόθεσμα ! Με την πάροδο ενός έτους, το ΠΡΟΣΤΙΜΟ θα ανεβαίνει στο 20% του φόρου, ενώ στα δύο χρόνια το ΠΡΟΣΤΙΜΟ θα ανέρχεται στο 30% επί του φόρου. Για όλο αυτό το διάστημα φυσικά, ο οφειλέτης θα επιβαρύνεται ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΚΟΥΣ οι οποίοι θα υπολογίζονται επί του αρχικού ποσού του φόρου και για όλο το διάστημα μέχρι την ημερομηνία καταβολής του φόρου. Σύμφωνα με πληροφορίες, το ετήσιο επιτόκιο θα καθορισθεί στο 8,5%.

Συνολικά δηλαδή, με τόκους και πρόστιμα, κάθε φορολογούμενος που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει τους φόρους του γιατί απλά ΔΕΝ ΕΧΕΙ τα χρήματα για να πληρώσει, θα επιβαρύνεται με 11,4% της αρχικής οφειλής του στους δύο πρώτους μόλις μήνες, και θα φτάνει στο 28,5% μόλις κλείσει ένας χρόνος !

Αν δε ο αυτοαπασχολούμενος, ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας, ο κάθε επιχειρηματίας, δεν αποδώσει εμπρόθεσμα παρακρατούμενο φόρο (πχ τον ΦΠΑ), θα επιβαρυνθεί με ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΙΣΟ ΜΕ ΤΟ ΦΟΡΟ. Δηλαδή πρόστιμο … 100% !!

Υπενθυμίζεται εδώ ότι η πρώτη και κύρια κατοικία όλων μας, ΔΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ για χρέη προς το Δημόσιο.

Και το καλύτερο για το τέλος.

Εάν μετά από όλα τα παραπάνω, η εφορία θεωρήσει ότι υπάρχει ο φόβος να μην ... εισπράξει, και ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, μπορεί να προχωρήσει σε … ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ (κάτι σαν τον … προληπτικό πόλεμο δηλαδή !) περιουσιακών στοιχείων, κινητών και ακινήτων, ακόμη και σε χέρια τρίτων, εισοδημάτων και καταθέσεων των φορολογουμένων, για οφειλές μάλιστα που ακόμη ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΜΕΣ !!

Κι ας μην τολμήσει κανείς να σκεφθεί πως δε θα συνεργασθεί με την εφορία. Έχουν και σε αυτή την περίπτωση προβλεφθεί ΠΡΟΣΤΙΜΑ από 100 μέχρι … 2.500 €.

Ας μην απελπίζονται όμως όσοι έχουν αντέξει  μέχρι σήμερα να κρατούν ανοιχτά τα καταστήματά τους.

Το «φιλεύσπλαχνο» επιτελείο του υπουργείου Οικονομικών, έχει προνοήσει ώστε όσοι δεν έχουν τα χρήματα για να πληρώσουν τα χρέη τους προς το Δημόσιο, να μπορούν, μετά από αίτησή τους, να μεταβιβάζουν σε τρίτο την πλήρη κυριότητα των ακινήτων τους (αν δεν τους τα έχουν ήδη κατάσχει),με  ταυτόχρονη εκχώρηση της οφειλής καταβολής του τιμήματος (ή μέρος αυτού) στο  … Δημόσιο, ώστε να εξοφλήσουν το σύνολο ή μέρος των οφειλών τους (μα όλα τα σκέφθηκαν πια ;;!!)

Όσο για τις … επιστροφές φόρου (;), η εφορία θα μπορεί πλέον να μην τις αποδίδει (λες και μέχρι σήμερα το έκανε !), αλλά να τις συμψηφίζει με ΜΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ οφειλές του επιχειρηματία σε ασφαλιστικά ταμεία, τους δήμους και άλλους φορείς του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα, τη στιγμή μάλιστα που σήμερα οι εισφορές των επαγγελματιών στον ΟΑΕΕ υπολείπονται κατά 60% και προς το ΙΚΑ κατά 40%, διατηρώντας παράλληλα το δικαίωμα να μην εκδίδει πιστοποιητικό φορολογικής ενημερότητας, ακόμη και για χρέη προς τους ανωτέρω οργανισμούς.

Και αν σε κάποιους δημιουργήθηκε η απορία «πώς είναι δυνατόν σε ένα τέτοιο φορολογικό περιβάλλον να γίνουν επενδύσεις που θα φέρουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας και –κατ’ επέκταση- την ανάπτυξη ;», η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι μία και μόνη : Δεν πρόκειται να γίνει ΚΑΜΙΑ επένδυση, δεν πρόκειται να δημιουργηθεί ΚΑΜΙΑ θέση εργασίας από μικρομεσαίους επιχειρηματίες.

Σκοπός της παρούσας κυβέρνησης, όπως άλλωστε και των δύο προηγουμένων πριν από αυτή, είναι η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ του αυτοαπασχολούμενου και μικρομεσαίου επιχειρηματία, ώστε η Ελλάδα να μετατραπεί σε ένα «απέραντο νεκροταφείο». Ώστε κάθε πρώην επαγγελματίας, με σκυμμένο το κεφάλι, εάν πριν δεν έχει δώσει τέλος στη ζωή του λόγω χρεών, να οδηγηθεί στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα της μερικής απασχόλησης των 500 ευρώ, στο όνομα μιας «ανάπτυξης» που θα έρθει απ’ έξω, όταν όλα πλέον θα έχουν τελειώσει.

Μόνο με ένα τρόπο μπορεί να αποφευχθεί το εφιαλτικό αυτό σενάριο.

Την μαζική, ταυτόχρονη, καθημερινή και ειρηνική αντίδραση όλων μας. Η λαϊκή κατακραυγή, το λαϊκό αίσθημα απόγνωσης και θυμού, μπορεί να ανατρέψει κάθε σχεδιασμό, κάθε σενάριο που έχει εξυφανθεί στα υπόγεια στρατηγεία των Ευρωπαίων (και όχι μόνο) «εταίρων» μας και των ντόπιων συνεργατών τους.

Λύσεις υπάρχουν και είναι ακόμη εφικτές. Αρκεί να το πιστέψουμε όλοι.

*στο παρόν κείμενο χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από άρθρα των εφημερίδων "Τύπος της Κυριακής", "Το Χωνί" & "Το Βήμα της Κυριακής"

Το πνεύμα των Χριστουγέννων

Τούτες τις μέρες, από την αρχή σχεδόν του Δεκεμβρίου μέχρι και τα Θεοφάνεια, όλοι μιλούν για «το πνεύμα των Χριστουγέννων». Στολίδια, λαμπιόνια, ετοιμασίες, δώρα, αγορές, χαρά και προσμονή σε πρόσωπα μικρών και μεγάλων, στοιχειοθετούν αυτό το σκηνικό. Ένα πανηγύρι φωτός, χρωμάτων, μυρωδιών και διαφορετικής απ’ ότι τον υπόλοιπο χρόνο διάθεσης, έρχεται να αλλάξει για λίγες μέρες την ζωή μας, αλλά και την όψη των σπιτιών, των δρόμων, των πόλεων.

Το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν είναι για τους πολλούς παρά ένα πνεύμα καταναλωτικό, μια συγκυρία κοινωνικών συναναστροφών και καταναλωτικής μανίας. Μια εικόνα και μια πρακτική που, δυστυχώς, μας έχει έρθει και αυτή από έξω, από τις κοινωνίες που δεν έχουν κάτι βαθύτερο μέσα τους, που έχουν ξεχάσει τον Θεό, που έχουν λησμονήσει ότι γιορτάζουμε ακριβώς την Γέννηση του Θεανθρώπου και κατά συνέπεια δεν μπορούν να κατανοήσουν τη σημασία αυτού του γεγονότος στην ίδια τους τη ζωή.

Δεν είναι λίγοι που αποφασίζουν να περάσουν Χριστούγεννα κάνοντας ένα ταξίδι στο εξωτερικό, στην καρδιά της Ευρώπης, γιατί εκεί τα Χριστούγεννα έχουν ένα χρώμα πιο λαμπερό, πιο φαντασμαγορικό, αλλιώτικο από τα δικά μας δεδομένα. Κι έτσι ακριβώς είναι. Γιατί όσο κανείς ξεχνά το νόημα και το περιεχόμενο κάποιου πράγματος, τόσο μεγαλύτερη σημασία δίνει σε ό,τι το περιβάλλει, στα εξωτερικά του γνωρίσματα, στη λάμψη δηλαδή του περιτυλίγματος και της εντύπωσης που αυτό προκαλεί.

Στην Ευρώπη, δυστυχώς, τα Χριστούγεννα γιορτάζονται χωρίς Θεό. Ελάχιστοι μιλούν ή θυμούνται αυτή την παράμετρο, αυτή την πραγματικότητα. Έτσι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, από την λάμψη των εξωτερικών γνωρισμάτων, από την δημιουργία ενός τεχνητού κλίματος ευδαιμονίας και χαράς, το οποίο, ελλείποντος του βάθους, προσπαθούν να επεκτείνουν χρονικά με γιορτές και εκδηλώσεις από τα μέσα ακόμη του Νοέμβρη. 

Είναι όμορφη η ατμόσφαιρα, χαρούμενη, πολύχρωμη, μα δεν είναι τίποτα άλλο από ένα καταναλωτικό όργιο, από μια επίπλαστη χαρά, που συνοδεύεται από τα ρεβεγιόν της νύχτας των Χριστουγέννων, όπου όλοι πρέπει να είναι ντυμένοι στα καλά τους, να φορούν το πιο πλατύ τους χαμόγελο και να ανταλλάσσουν ευχές μηχανικά, που η υπέρμετρη επανάληψή τους έχει φτάσει στο σημείο να στερείται παντελώς νοήματος και ουσίας. 

Για το καταναλωτικό πνεύμα η γιορτή κορυφώνεται με τα πλούσια και συχνά εξεζητημένα φαγητά, με το πολύ και καλό κρασί και την διασκέδαση μέχρι πρωίας. Στην Ευρώπη ακόμα και η συνήθεια των δώρων, από χειρονομία αγάπης έχει γίνει σχέση δοσοληψίας, αναγκαίο κακό, ένα ακόμα έξοδο… δεν είναι λίγοι που για να βγουν από αυτή την υποχρέωση απλά προσφέρουν ένα φάκελο με κάποιο χρηματικό ποσό, νομίζοντας πως με τον τρόπο αυτό αγοράζουν την εύνοια των άλλων ή ότι προσφέρουν ευτυχία.

Είναι αλήθεια όμως ότι τα χρήματα ή η καταναλωτική μανία των ημερών στο τέλος δεν γεμίζει τις καρδιές κανενός, ξεθυμαίνει αμέσως και τελικά κουράζει τους ανθρώπους. Είναι αλήθεια ότι εκεί που απουσιάζει κάποιο βαθύτερο νόημα, τα πάντα μετατρέπονται σε αριθμούς, σε χρήματα, σε έξοδα… και η ζωή συνεχίζεται, παίρνοντας και πάλι τους καθημερινούς της ρυθμούς.

Το πνεύμα των Χριστουγέννων πώς μπορεί να είναι άλλο από το πνεύμα της Γέννησης του Χριστού; Πώς μπορεί να απουσιάζει ο εορτάζων από μια γιορτή; Πώς μπορούμε να μιλάμε για αγάπη και να ευχόμαστε ειρήνη κι ευτυχία, χωρίς Αυτόν που έχει την δύναμη να την προσφέρει; Χωρίς Αυτόν που ήρθε ανάμεσά μας κι έγινε άνθρωπος μόνο και μόνο για να μας προσφέρει αυτά τα αγαθά, πού τόσο ποθεί η καρδιά όλων, και να μας διδάξει τον τρόπο για να τα αποκτήσουμε; 

Και δυστυχώς για μας, μας έδειξε ότι η ευτυχία και η αγάπη δεν βρίσκονται στα χρήματα, ούτε στην ευδαιμονία, ούτε στις καθώς πρέπει κοινωνικές συναναστροφές, ούτε στην δύναμη, ούτε στην εξουσία, ούτε στην περιχαράκωση της ζωής μας πίσω από τύπους και κοινωνικούς συμβιβασμούς. Με την παρουσία Του, με την Γέννησή Του και με την ζωή Του μας έδειξε πως την μεγαλύτερη αξία έχουν οι παιδικές ψυχές, από τις οποίες απουσιάζει το άγχος της καθημερινότητας, η αγωνία για κοινωνική καταξίωση, το κυνήγι του χρήματος ή η υποκρισία στην επικοινωνία. Μας παρότρυνε να γίνουμε και πάλι παιδιά, δηλαδή ειλικρινείς, άνθρωποι της αγάπης, ειρηνοποιοί, με πραγματική αξία.

Αν αναζητούμε λοιπόν να βρούμε κάποιο νόημα τούτες της ημέρες, που θα μας συνοδεύει όλο το χρόνο και όλη μας τη ζωή, δεν έχουμε παρά να μιμηθούμε τους βοσκούς και τους Μάγους που ταπεινά Τον προσκύνησαν στο σπήλαιο της Βηθλεέμ, δεν έχουμε παρά να βρούμε την χαμένη αθωότητα, αυτή που βρίσκεται στα καθαρά μάτια των παιδιών.

           π. Χερουβείμ Βελέτζας

Read more: http://xerouveim.blogspot.com/2009/12/blog-post_01.html#ixzz2oTQuVf2P

Τετέλεσται (;)

Τα τελευταία Χριστούγεννα είναι πιθανό ότι θα περάσουν εκατοντάδες χιλιάδες συνάνθρωποί μας στα σπίτια τους.

Τα πιο ακραία, τα πιο ανελέητα ηθικά και κοινωνικά νομοσχέδια, απότοκα των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει οι υπάλληλοι κυβερνήτες μας, ψηφίσθηκαν το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013 (μία ακόμη μαύρη ημέρα για την Ελλάδα), από 152 υφισταμένους των υπαλλήλων που προαναφέρθηκαν.

Τους σέρβιραν τις σάρκες μας, κι εκείνοι πλαταγίζοντας τ’ αχόρταγα χείλη τους, γεύτηκαν τον καρπό των ανεκδιήγητων «σκληρών» τους διαπραγματεύσεων, κι ως άλλοι … γενόσημοι Σαμψών αναφώνησαν … «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».

ΝΑΙ, « … των αλλοφύλων». Γιατί κανείς Έλληνας, κανείς πατριώτης, κανείς βουλευτής που έχει ορκισθεί να υπηρετεί το Σύνταγμα της Ελλάδας, δεν θα τολμούσε να σκεφθεί καν, πως με την ψήφο του θα έστελνε τους συμπολίτες του στο πεζοδρόμιο της ανέχειας και της παντελούς εξαθλίωσης.

Οι μήτρες των λιάπηδων και των τσοχατζόπουλων που εκπροσωπείτε, αποτελούν πλέον τα πιο στείρα όργανα δημιουργίας πολιτικής σκέψης και πρακτικής, που έχουν υπάρξει ποτέ σε αυτή τη χώρα.

Τα δύο αυτά νομοσχέδια κύριοι, αυτό για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, που ουσιαστικά αποτελεί νέο φορολογικό νομοσχέδιο, εφόσον από τα 55 άρθρα του μόνο τα 13 αφορούν τον προαναφερόμενο φόρο, κι εκείνο για την απελευθέρωση (και όχι προστασία) των πλειστηριασμών της πρώτης και κύριας κατοικίας των Ελλήνων, να είστε σίγουροι ότι θα αποτελέσουν τα δύο τελευταία καρφιά, στο φέρετρο της παραπαίουσας κυβέρνησής σας.

Από ψυχής ...

Είναι φορές που στην προσπάθεια να γράψεις, βγαίνουν από μέσα σου κραυγές.

Κι αγωνιάς προσπαθώντας να τιθασεύσεις το μυαλό, να βάλεις σε μια σειρά τις λέξεις, να βγάζουν νόημα, να λένε κάτι.

Όχι όμως σήμερα. 

Σήμερα θ’ αφήσω την κραυγή να πέσει στο χαρτί. Σήμερα γράφει το χέρι καθοδηγούμενο απ’ την ψυχή.

Κι έρχονται εδώ διεθνείς απατεώνες κι επαγγελματίες οικονομικοί δολοφόνοι, για ν’ αγοράσουν τον ιδρώτα και το αίμα της μάνας μου και του πατέρα μου.

Δεν πουλάτε δάνεια και δημόσια περιουσία.

Πουλάτε το αίμα του προγόνου μου που το ’40 έπεσε για να διώξει το φασισμό του Μουσολίνι. Που αντιστάθηκε για να μην εδραιωθεί ο ναζισμός του Χίτλερ.

Κι εσείς σήμερα νομιμοποιήσατε το τέρας. Τους ξαναφέρατε στη χώρα από την πίσω πόρτα με όπλο το χρήμα των ξένων δανειστών.

Υπερχρεώσατε για χρόνια την πατρίδα μου προσφέροντας ψευδαισθήσεις και ψίχουλα ευδαιμονίας στον κόσμο, για να μπορείτε άνετα να βάζετε τα άπληστα χέρια σας στους ειδικούς λογαριασμούς των ξένων τραπεζών που διοχετεύατε τις μίζες και τα κλεμμένα από τις φούσκες του χρηματιστηρίου, και τις υπογραφές συμβάσεων για υποβρύχια, τηλεπικοινωνίες και Ολυμπιακά έργα που ρημάζουν σήμερα στην εγκατάλειψη.

Δεν είναι απλά υπάλληλοι αυτοί που απολύονται.

Είναι η μάνα μου, ο πατέρας μου, ο γιος μου και η κόρη μου.

Είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ που ανέλαβαν ευθύνες γιατί κάποτε έκαναν το λάθος και σας πίστεψαν.

Είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ που, όλοι μαζί, κάνουν το κράτος που εσείς με απέραντο θράσος κι ευκολία εξευτελίζεται την αξιοπρέπειά του.

Είναι οι γονείς των πολυτέκνων, των αναπήρων, των καρκινοπαθών που τους στέλνετε στα κρεματόρια των νέων Άουσβιτς που καθημερινά με τις αποφάσεις δημιουργείτε.

Κυβερνάτε με το φόβο, όχι με την ελπίδα κι επικαλείσθε τα χειρότερα αν δεν αναλαμβάνατε το ρόλο του Εθνοσωτήρα.

ΕΣΕΙΣ οι ΙΔΙΟΙ, που με τις διαχρονικές σας αποφάσεις ρίξατε τη χώρα μου στον γκρεμό.

Μου κλέψατε κάθε ιδανικό, κάθε ελπίδα, κι αυτοκτονώ κάθε φορά που δίπλα μου πεθαίνει ένας άνθρωπος από το κρύο.

Κλειστήκατε στο γυάλινο κόσμο σας και τολμάτε ν’ απευθύνετε λόγους συμπόνιας και κατανόησης «για τα σοβαρά προβλήματα του κόσμου», αποστρέφοντας αμέσως μετά το κάλπικο βλέμμα σας από την πραγματικότητα.

Μην έχετε όμως καμιά αμφιβολία, μπορείτε να είστε σίγουροι.

Για κάθε «Λουδοβίκο», υπάρχει ένας «Ροβεσπιέρος».

ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΒΟΥΛΕΥΤΗ Β’ ΑΘΗΝΩΝ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

Την ώρα που η κυβέρνηση διαφημίζει το «μαϊμού» πρωτογενές πλεόνασμα, οι εξαθλιωμένοι Έλληνες χάνουν και τα σπίτια τους. Επειδή οι ρυθμίσεις που γίνονται για τα κόκκινα δάνεια είναι για τα μάτια της Μέρκελ, σας επισυνάπτω την πρόταση νόμου που κατέθεσα και προβλέπει:

1. Προστασία κύριας κατοικίας για οφειλές στο Δημόσιο,
2. Απαγόρευση πλειστηριασμών κύριας κατοικίας για οφειλές σε τράπεζες και ιδιώτες,
3. Αναστολή πλειστηριασμών από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες παροχής πιστώσεων και εκδοχείς αυτών έως το 2020

 Σας επισυνάπτω ολόκληρη την πρόταση νόμου:

ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ

«Προστασία κύριας κατοικίας»

Α. Αιτιολογική Έκθεση επί της Προτάσεως Νόμου για την «Προστασία κύριας κατοικίας».

Το σπουδαιότερο ζήτημα που μονοπωλεί και εκφράζει τις αγωνίες σύσσωμης της ελληνικής κοινωνίας είναι αυτό της άρση της αναστολής των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, η οποία ισχύει μέχρι την 31^η/12/2013. Το ενδεχόμενο αυτό φαντάζει πιθανότερο από ποτέ, αφού, παρά τις αόριστες και ανεδαφικές διαβεβαιώσεις του Πρωθυπουργού περί προστασίας της κύριας κατοικίας, κυβερνητικοί Βουλευτές, όπως και ο Υφυπουργός Ανάπτυξης, κ. Σκορδάς, δηλώνουν πως οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας θα αρχίσουν να εκτελούνται σταδιακά από τις αρχές του 2014.

Υπενθυμίζουμε πως, ενώ παρατείνεται έως την 31^η Δεκεμβρίου 2013, αφ’ ενός, η αναστολή των πλειστηριασμών από πιστωτικά ιδρύματα και εταιρείες παροχής πιστώσεων για την ικανοποίηση των απαιτήσεών τους που δεν υπερβαίνουν το ποσό των διακοσίων χιλιάδων (200.000) Ευρώ, αφ’ ετέρου, οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας, υπό τον όρο πως η αξία αυτής δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο από τις ισχύουσες διατάξεις αφορολόγητο όριο προσαυξημένο κατά πενήντα τοις εκατό, εντούτοις, η αναστολή των πλειστηριασμών δεν ισχύει για τα χρέη των ιδιωτών προς το Δημόσιο και τους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς. Μάλιστα, όπως προκύπτει από επίσημα στοιχεία της Γενικής Διεύθυνσης Ελέγχων και Εισπράξεων του Υπουργείου Οικονομικών, από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Αύγουστο του 2013, έχουν διενεργηθεί 10.775 προγράμματα πλειστηριασμού ακινήτων.

Αναφέρουμε, ως εκ του περισσού, πως η απόκτηση κατοικίας αποτελούσε για πολλές δεκαετίες τον πολιορκητικό κριό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και όνειρο της συντριπτικής πλειονότητας των συμπολιτών μας. Μέσα από αυτό το όνειρο εδραιώθηκαν, γιγαντώθηκαν και συνεχίζουν να κερδοφορούν οι Ελληνικές Τράπεζες, η ρευστότητα των οποίων, μόνο από τη διάθεση στεγαστικών δανείων, εκτοξεύθηκε σε κεφαλαιακά διαθέσιμα ισόποσα των Τραπεζών της Αμερικής.

Η ελληνική κοινωνία, όμως, διανύει ήδη τον πέμπτο συνεχή χρόνο ύφεσης, τα εισοδήματα των νοικοκυριών έχουν καταβαραθρωθεί, ενώ οι εκτιμήσεις για τα επόμενα χρόνια εμφανίζονται περισσότερο δυσοίωνες από ποτέ. Στατιστικές αναφορές δεικνύουν πως η ανεργία, κατά το διάστημα από το πρώτο Μνημόνιο μέχρι σήμερα, ανήλθε από το 11,96% του Μαΐου 2010 στο 27,10% του δεύτερου τριμήνου του 2013, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Γ.Σ.Ε.Ε. και της ΕΛ.ΣΤΑΤ., με τους μακροχρόνια άνεργους νέους άνδρες να ανέρχονται σε 66,8% και τις γυναίκες στο 65,10% επί του συνόλου. Τα ανωτέρω ποσοστά προκύπτουν από τους δηλωθέντες ανέργους, δίχως να περιλαμβάνονται σε αυτούς άλλες κατηγορίες απασχολούμενων, αυτοαπασχολούμενων, Δικηγόρων, Ιατρών, εμπόρων κλπ. οι οποίοι δεν καταγράφονται ως τέτοιοι. Έτσι, το πραγματικό ποσοστό της ανεργίας υπερβαίνει το 50% του όλου πληθυσμού της Χώρας.

Παρ’ όλα αυτά, το ίδιο το Κράτος επιβάλλει στον πολίτη την υποχρεωτική πληρωμή σαράντα (40) φόρων, τελών και εισφορών για το ακίνητό του, οι οποίοι, σύμφωνα με το «Παρατηρητήριο Φορολογίας Ακινήτων» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ), είναι οι εξής:

1. Φόρος Εισοδήματος μισθωμάτων 10-33 %
2. Τέλος Χαρτοσήμου + ΟΓΑ (πλην μισθωμάτων κατοικιών) 3,6 %
3. Συμπληρωματικός Φόρος Εισοδήματος Μισθωμάτων 3 %
4. Ειδική εισφορά αλληλεγγύης φυσικών προσώπων 1-4%
5. Τεκμαρτό εισόδημα διαβίωσης σε ιδιόκτητη ή μισθωμένη α'+ β' κατοικία αναλόγως εμβ.& Τ.Ζ.
6. Τεκμαρτό εισόδημα ιδιοχρησιμοποίησης επαγγελματικής στέγης 18-45 %
7. Κράτηση στα μισθώματα από το Δημόσιο υπέρ ΜΤΠΥ 3%
8. Κράτηση στα μισθώματα από τους ΟΤΑ υπέρ ΤΑΔΚΥ 2 %
9. Φ.Π.Α. στην αγορά νεόδμητων κτισμάτων και στην αντιπαροχή 23 %
10. Φόρος Μεταβίβασης Ακινήτων 8-10 %
11. Δημοτικός φόρος μεταβίβασης ακινήτων 3 % επί ΦΜΑ
12. Φόρος Ανταλλαγής (- συνένωσης οικοπέδων) 4-5%
13. Φόρος Διανομής Ακινήτων 2-2,5%
14. Φόρος Χρησικτησίας Ακινήτων 8-10 %
15. Φόρος Υπεραξίας στις πωλήσεις ακινήτων που αποκτήθηκαν από 1.1.2013 20 %
16. Τέλος υπέρ Ταμείου Νομικών κατά τη σύνταξη συμβολαίων και τη μεταγραφή 7,75‰
17. Πρόσθετο Τέλος Μεταγραφής Συμβολαίων 4,5-7,5‰
18. Φόρος Κληρονομιάς ή Γονικής Παροχής ακινήτων
    Α' Κατηγορία: προς τέκνα (γονική παροχή), εγγονούς, συζύγους, γονείς 1-10 %
    Β' Κατηγορία: προς κατιόντες, αδελφούς, θείους, παππούδες κλπ. 5-20 %
    Γ' Κατηγορία: προς άλλους συγγενείς και ξένους 20-40 %
19. Φόρος Δωρεάς ακινήτων
    Α' Κατηγορία: προς εγγονούς, συζύγους, γονείς 1-10 %
    Β' Κατηγορία: προς κατιόντες, αδελφούς, θείους, παππούδες κλπ. 5-20 %
    Γ' Κατηγορία: προς άλλους συγγενείς και ξένους 20-40 %
    Δ. Ετήσιοι - Περιοδικοί φόροι επί της κατοχής ακινήτων
20. Ετήσιος Φόρος Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) από 1.1.2010, αφορολόγητο 200.000 ευρώ 2‰-2 % (τα Φυσικά πρόσωπα), 6‰ (τα Νομικά πρόσωπα)
21. Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων (ΕΕΤΑ) (μέσω ΔΕΗ) για το έτος 2013 2,55-17 ευρώ/τμ
22. Ετήσιο Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ), (κτίσματα και οικόπεδα) 0,25-0,35‰ (έως 10πλάσιο στους υπερχρεωμένους ΟΤΑ)
23. Ετήσιος Φόρος Ακίνητης Περιουσίας Υπεράκτιων Εταιριών 15 % (πλην απρόσ.)
24. Φόρος Αναπροσαρμογής Αξίας ακινήτων επιχειρήσεων (περιοδ.) γη 5 %, κτίρια 8 %
25. Δημοτικά Τέλη Καθαριότητας - Φωτισμού Ελεύθερα από ΟΤΑ
26. Δημοτικός Φόρος Ηλεκτροδοτούμενων Χώρων Ελεύθερα από ΟΤΑ
27. Ειδικό Τέλος Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας   Kwh x Μον.Χρ.€/Kwh
28. Δημοτικά Δυνητικά Τέλη (με διάφορες αιτιολογίες) Ελεύθερα από ΟΤΑ
29. Τέλη Αποχέτευσης ακινήτων (σύνδεση - χρήση). Από ΟΤΑ - ΔΕΚΟ
30. Εισφορές σε γη & χρήμα για ένταξη σε σχέδια πόλεων (Ν.1337/83) σε γη έως 60 %, σε χρήμα έως 25 %
31. Τέλος Εγγραφής ακινήτων στο Εθνικό Κτηματολόγιο 35 ευρώ/δικαίωμα + 1‰ επί της αντικειμενικής αξίας
32. Εισφορά Υπεραξίας -Tέλος Ανάπλασης υπέρ ΔΕΠΟΣ με το Ν.2508/97
33. Τέλος έκδοσης οικοδομικής αδείας 1 % επί προϋπολογισμού
34. Τέλος οικοδομικών εργασιών
35. Κράτηση υπέρ Δήμου, ΤΕΕ και ΤΣΜΕΔΕ Επί προϋπολογισμού
36. Εργοδοτικές εισφορές προς ΙΚΑ & ΤΕΑΕΔΞΕ 90 % επί τεκμ. ημερομ.
37. Φόρος Προστιθέμενης Αξίας επί οικοδ. υλικών και εργασιών 23%
38. Δημοτικά Τέλη Κατάληψης Πεζοδρομίου Ελεύθερα από ΟΤΑ
39. Τέλος ρευματοδότησης ακινήτου (υπέρ ΔΕΗ και Δημοσίου) Ν.4483/65 (άρθρο 8)
40. Πολεοδομικά πρόστιμα αυθαιρέτων κλπ. Ν. 4014/11.

Στους ως άνω φόρους δεν υπολογίζουμε τον υπό ψήφιση ενιαίο φόρο ακινήτων για το 2014, βάσει του οποίου θα φορολογούνται ακόμα και τα αγροτεμάχια από το πρώτο τετραγωνικό.

Καθίσταται, λοιπόν, παραπάνω από σαφές πως, όχι μόνο δεν έχουν εκλείψει οι κοινωνικοί και οικονομικοί λόγοι που επέβαλαν το μέτρο της αναστολής των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, αλλά έχουν επιταθεί. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε απόγνωση. Έξι (6) εκατομμύρια συμπολιτών μας τυγχάνουν ανασφάλιστοι, χωρίς καμία δυνατότητα πρόσβασης, αυτοί και οι οικογένειές τους, στη δημόσια υγεία και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ο γονέας αδυνατεί, πλέον, να καλύψει ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης των τέκνων του. Εσχάτως, Έκθεση της UNICEF με θέμα «Η Κατάσταση των Παιδιών στην Ελλάδα 2013» ανέφερε πως τα φτωχά και κοινωνικά αποκλεισμένα παιδιά στην Ελλάδα ανέρχονται σε 597.000, με τα 322.000 εξ’ αυτών να αντιμετωπίζουν σοβαρές στερήσεις. Η παρούσα Έκθεση συνετάχθη βάσει στοιχείων του 2011, με το σημερινό ποσοστό να υπερβαίνει σε απόλυτους αριθμούς τα 1.000.000 παιδιά.

Ομοίως αποκαλυπτικές για την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης είναι, σύμφωνα με την Eurostat, οι εκτιμήσεις που αφορούν τον δείκτη φτώχειας που κατασκευάζεται διατηρώντας διαχρονικά σταθερό το όριο φτώχειας σε όρους πραγματικής αγοραστικής δύναμης. Σύμφωνα με τον συγκεκριμένο δείκτη, η φτώχεια αυξήθηκε από 20,1% του 2008 στο 35,8% το 2011, με 1 στους 2 φτωχούς να έχουν το 2011 διαθέσιμο μηναίο ισοδύναμο εισόδημα μικρότερο από 334 Ευρώ, ενώ ο δείκτης υλικής αποστέρησης, δηλαδή το ποσοστό των νοικοκυριών που αδυνατούν να καλύψουν, τουλάχιστον, 3 από τις 9 βασικές τους ανάγκες, ανήλθε σε 33,7% το 2012 σε σχέση με 21,8% το 2008.

Η δε έξοδος από την κρίση, δηλαδή η επιστροφή των πολιτών στα προγενέστερα της κρίσης επίπεδα ευημερίας, σύμφωνα με τις δηλώσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, οι οποίες εξ’ αντικειμένου είναι αισιόδοξες προκειμένου να πείσει για την ορθότητα της βάρβαρης πολιτικής του, τοποθετείται περί το 2020. Προστίθενται, δηλαδή, άλλα 7 έτη δυστυχίας και φτωχοποίησης στις πλάτες του πολύπαθου λαού. Και ενώ ο Πρωθυπουργός ισχυρίζεται τα ανωτέρω, το ίδιο το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στην Τριμηνιαία του Έκθεση Ιούνιος – Σεπτέμβριος 2013, στο Κεφάλαιο 3 Ειδικό Θέμα: Το Δημόσιο Χρέος μετά το τέλος του «Μνημονίου»(2014), έρχεται να τον διαψεύσει με τον πλέον επίσημο τρόπο επισημαίνοντας, στη σελ. 41, πως «…η χώρα είναι σε χειρότερη θέση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του Δημοσίου Χρέους της αφού έχει συρρικνωθεί σημαντικά η παραγωγική της βάση…»…. «Ούτε μπορεί κανείς να αναμένει σοβαρή μείωση του χρέους μέσω ιδιωτικοποιήσεων. Γενικά, πολύ μεγάλα χρέη σε απόλυτα μεγέθη και ως % ΑΕΠ γίνονται ανεξέλεγκτα («μη βιώσιμα»), προκαλούν αβεβαιότητες και κινδύνους (με αποτέλεσμα οι δανειστές να απαιτούν υψηλά πριμ ρίσκου, ιδιαίτερα αν εκτιμούν ότι η χώρα στο τέλος θα χρεοκοπήσει, οδηγώντας την έτσι στην χρεωκοπία) και αφαιρούν από τις κυβερνήσεις δυνατότητες αντιμετώπισης οικονομικών προβλημάτων. Ακόμα και αν τα χρέη δεν οδηγούν την αναπτυξιακή διαδικασία σε πλήρη κατάρρευση, όμως τείνουν να την επιβραδύνουν. Αυτό ισχύει ακόμη και αν δεν μπορούμε να καθορίσουμε επακριβώς το όριο πάνω από το οποίο πνίγουν την ανάπτυξη».

Με αυτά τα δεδομένα, την ανεργία να καλπάζει σε δυσθεώρητα ύψη και την πρόδηλη, αυτονόητη και αυταπόδεικτη αδυναμία των οφειλετών να αποπληρώσουν τα πάσης φύσεως και προελεύσεως χρέη τους, το Κράτος έχει απεμπολήσει τον ρόλο του ως κοινωνικού και έχει μετατραπεί σε τιμωρό των πολιτών του. Με τις πράξεις και τις παραλείψεις του παραβιάζει βάναυσα τις συνταγματικές επιταγές του άρ. 17, «Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους…», του άρθρου 25 περ. 1, «Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους..» και του άρ. 21 περ. 4, σύμφωνα με την οποία «Η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που τη στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους».

Ενδεχόμενη άρση της αναστολής των πλειστηριασμών από 1^ης Ιανουαρίου 2014 δεν θα μετέτρεπε, απλώς, χιλιάδες οικογένειες σε έρμαια στις ορέξεις των τραπεζών, και των πάσης φύσεως κερδοσκόπων, αλλά θα επέφερε περαιτέρω οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις: α) στην ίδια την αγορά ακινήτων, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση των ακινήτων στις τράπεζες, οι οποίες θα βρεθούν να κατέχουν πληθώρα ακινήτων, με επιπρόσθετα έξοδα διαχείρισή τους, αδυναμία πώλησής τους, αλλά και καμία δυνατότητα είσπραξης του υπόλοιπου ποσού του δανείου, αφού η αρχική δανειοδότηση θα υπερβαίνει κατά πολύ τα έσοδα από τον πλειστηριασμό, β) στους ίδιους τους δανειολήπτες, οι οποίοι όχι μόνο θα χάσουν την κατοικία τους, αλλά θα εξακολουθούν να χρωστούν στις τράπεζες μεγάλα ποσά, δεδομένου ότι το τίμημα των πλειστηριασμών θα είναι πολύ μικρό σε σχέση με το ποσό του αρχικού δανείου.

Οφείλει, λοιπόν, η Πολιτεία, τώρα περισσότερο από ποτέ, να αναδείξει το κοινωνικό της πρόσωπο με θετικό τρόπο και να σταθεί πλησίον του πολίτη. Άλλωστε, κοινωνικό Κράτος είναι εκείνο που αναλαμβάνει όλες εκείνες τις θεσμικές υποχρεώσεις για την προάσπιση των βασικών αναγκών των πολιτών του εξασφαλίζοντας την ανθρώπινη αξία. Είναι εκείνο που παρεμβαίνει στη λειτουργία της οικονομίας και της κοινωνίας για να αμβλύνει τις ανισότητες, αναδιανέμοντας το εθνικό εισόδημα προς όφελος των οικονομικά ασθενέστερων. Είναι εκείνο που παρεμβαίνει ρυθμιστικά στις κοινωνικές σχέσεις για την εξυπηρέτηση, τη διασφάλιση και την προαγωγή του κοινωνικού συμφέροντος. Είναι εκείνο που θέτει τον άνθρωπο πάνω από τους αριθμούς.

Οφείλει άμεσα το ελληνικό Κράτος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων για την εδραίωση της κοινωνικής συνοχής και την προστασία του θεσμού της οικογένειας, να μην ποινικοποιεί την ανεργία και την αδυναμία του πολίτη να ανταποκριθεί στις, ούτως ή άλλως, υπέρμετρες φορολογικές και ασφαλιστικές του υποχρεώσεις και να απόσχει από τη λήψη κάθε καταδιωκτικού μέτρου που θα έπληττε την πρώτη κατοικία.

Οφείλει το ελληνικό Κράτος να διαμορφώσει με θετικό, ρητό και κατηγορηματικό τρόπο το πλαίσιο προστασίας της κύριας κατοικίας του πολίτη από όλους εκείνους που κερδοσκοπούν, υπό την επίφαση της νομιμότητας ή μη, στις πλάτες του.

Επειδή, πρώτιστη και ύψιστη υποχρέωση της Πολιτείας είναι να διασφαλίζει την κοινωνική συνοχή και το αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες παρεμβαίνοντας αποφασιστικά και ρυθμιστικά εκεί όπου αυτοί αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους έναντι των πιστωτικών ιδρυμάτων, αλλά και του ίδιου του Κράτους.

Επειδή, στην περίπτωση της άρσης των πλειστηριασμών της κύριας κατοικίας, οι αρνητικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις θα είναι τεράστιες δοκιμάζοντας σε ακραίο βαθμό τις αντοχές της κοινωνίας.

Επειδή, για τους ανωτέρω λόγους, πρέπει άμεσα να απαγορευθεί η κατάσχεση, υποθήκευση και ο πλειστηριασμός της κύριας κατοικίας οιουδήποτε φυσικού προσώπου αδυνατεί, ως απόρροια της τραγικής οικονομικής δίνης στην οποία έχει περιέλθει, να ανταποκριθεί στην εκπλήρωση των οφειλών του προς Δημόσιο, τα πιστωτικά ιδρύματα, τους ιδιώτες, τα ασφαλιστικά ταμεία, τις ΔΕΚΟ, τα ΝΠΔΔ, τα ΝΠΙΔ που ελέγχονται από το Κράτος, τους ΟΤΑ.

Επειδή, η ανεργία καλπάζει, συνακολούθως δε, η οικονομική δύναμη των Ελλήνων βαίνει συνεχώς μειούμενη, χωρίς να διαφαίνεται ο χρόνος εξόδου από τα Μνημόνια και τις καταστροφικές συνέπειές τους.

Επειδή, το Κράτος οφείλει, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, να δώσει ηχηρή απάντηση στις φήμες περί μαζικής εκχώρησης ή πώλησης του συνόλου των δανειακών απαιτήσεων των πιστωτικών ιδρυμάτων σε εγχώρια και ξένα funds.

Επειδή, οι τράπεζες ικανοποιούνται, ούτως ή άλλως, από ενδεχόμενες προσφυγές των πολιτών για ρύθμιση των χρεών τους ενώπιον των Δικαστηρίων, αφ’ ης στιγμής υποχρεούνται οι δανειολήπτες, με τον Ν. 4161/2013, από καταθέσεως της αιτήσεως, να καταβάλλουν ένα χρηματικό ποσό, χωρίς να αναμένεται η οριστική απόφαση του Δικαστηρίου.

Επειδή, ως εκ τούτου, το Κράτος οφείλει να προστατέψει άμεσα την κύρια κατοικία από οιαδήποτε οφειλή, ικανή να άξει σε δήμευσή της.

Βάσει των ανωτέρω, οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ καταθέτουν την παρούσα Πρόταση στοχεύοντας στην προστασία της κύριας κατοικίας όσων φυσικών προσώπων παρουσιάζουν πραγματική αδυναμία να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους έναντι των πάσης φύσεως πιστωτικών ιδρυμάτων, ιδιωτών, Ασφαλιστικών Φορέων, Δ.Ο.Υ., Δ.Ε.Κ.Ο., Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ. που ελέγχονται από το Κράτος, Ο.Τ.Α.

Επί των Άρθρων

Με το Άρθρο 1 απαγορεύεται η κατάσχεση, η εγγραφή υποθήκης, η εγγραφή προσημείωσης υποθήκης, η παρακράτηση κυριότητας και ο πλειστηριασμός της κύριας κατοικίας όσων φυσικών προσώπων αδυνατούν, συνεπεία της οικονομικής ύφεσης, να αποπληρώσουν τις οφειλές τους έναντι του Κράτους, όλων των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, κύριας και επικουρικής, Δ.Ο.Υ., Δ.Ε.Κ.Ο., Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ. που ελέγχονται από το Κράτος και Ο.Τ.Α.

Με αυτήν τη ρύθμιση η Πολιτεία παύει να είναι τιμωρός και, ως οφείλει, καθίσταται αρωγός στην αγωνία που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών προκειμένου να διασώσει την κύρια οικία. Εμπράκτως αποδεικνύει στον ευρισκόμενο σε κατάσταση φτώχειας ή απειλούμενο από φτώχεια, στον άνεργο, στον μακροχρόνια άνεργο, στον ελεύθερο επαγγελματία με τζίρο μικρότερο ακόμα και από τα λειτουργικά έξοδα της επιχείρησής του, στον άνεργο επιστήμονα που αδυνατεί να καταβάλλει τις ασφαλιστικές του εισφορές, στον ανάπηρο, στον συνταξιούχο, του οποίου η σύνταξη έχει καταβαραθρωθεί, στον μισθωτό, ο μισθός του οποίου επουδενί επαρκεί να καλύψει τις οικογενειακές του ανάγκες, πως το Κράτος, στους χαλεπότερους καιρούς της σύγχρονης ιστορίας μας, πρώτο και πάνω απ’ όλους, εξασφαλίζει το ελάχιστο προαπαιτούμενο διαβίωσης, που δεν είναι άλλο από την προστασία της κύριας κατοικίας.

Με το Άρθρο 2 απαγορεύονται έως την 31^η Δεκεμβρίου 2020 οι πλειστηριασμοί της κύριας κατοικίας, οι οποίοι επισπεύδονται από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες παροχής πιστώσεων, τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών, αλλά και από ιδιώτες, καθώς, όχι μόνο δεν έχουν εκλείψει, αλλά έχουν γιγαντωθεί οι οικονομικοί λόγοι που επέβαλαν το μέτρο της αναστολής των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, δίχως να διαφαίνεται καμία πιθανότητα εξόδου από την κρίση, τουλάχιστον έως το 2020, σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της ίδιας της Κυβέρνησης, αλλά και του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους.

Με τη ρύθμιση, λοιπόν, αυτή δημιουργείται ένα πλέγμα προστασίας της κύριας κατοικίας των δανειοληπτών, οι οποίοι έχουν περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους. Παράλληλα, προστατεύεται η οικογένεια, η υγεία των πολιτών και, εν τέλει, το ίδιο το Κράτος, η ευμάρεια του οποίου ερείδεται, πρωτίστως και κατ’ απόλυτο βαθμό, στην ευημερία του πολίτη και στο αίσθημα ασφάλειας που βιώνει για να λειτουργήσει ως μέλος του συνόλου.

Με το Άρθρο 3 αναστέλλονται, έως την 31^η Δεκεμβρίου 2020, οι πλειστηριασμοί, οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των τετρακοσίων χιλιάδων (400.000) Ευρώ, από πιστωτικά ιδρύματα και εταιρείες παροχής πιστώσεων, καθώς και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών.

Η ρύθμιση αυτή είναι αναγκαία για δύο λόγους: πρώτον, διότι διαλαμβάνει τις εκτιμήσεις της Κυβέρνησης, όπως αυτές εξεφράσθησαν από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, και οι οποίες αναφέρονται σε επαναφορά στο προ κρίσης επίπεδο διαβίωσης όχι συντομότερα από το 2020 και, δεύτερον, διότι τα ποσά των δανειακών χρεών έχουν υποστεί κατακόρυφη αύξηση ένεκα της πολυετούς αδυναμίας των δανειοληπτών να αποπληρώσουν κεφάλαιο και τόκους. Έτσι αν, επί παραδείγματι, το συνολικό χρέος ενός δανείου ανήρχετο το 2009 στο ποσό των 180.000 Ευρώ, αυτό υπερβαίνει, ήδη, με την προσαύξηση των τόκων και των αντισυνταγματικώς, σε πλείστες περιπτώσεις, πανωτοκίων, το τιθέμενο για την απαγόρευση των πλειστηριασμών όριο των 200.000 Ευρώ, την ίδια ώρα που οι συμπολίτες μας βιώνουν τον προσωπικό τους Αρμαγεδδώνα αδυνατώντας να ανταποκριθούν ακόμα και στις βασικές διατροφικές ανάγκες των τέκνων τους. Διατηρώντας, λοιπόν, αμετάβλητο, τόσο το χρονικό όριο αναστολής των πλειστηριασμών, ορισθέν μέχρι την 31^η/12/2013, όσο και το ποσοτικό όριο των 200.000 Ευρώ, ανοίγεται, από 1^ης/1/2014, διάπλατα η πόρτα στους πλειστηριασμούς. Αυτήν την αδικία αποτρέπει η παρούσα διάταξη με την θέσπιση ενός ρεαλιστικότερου και δικαιότερου, σύμφωνα με τα νέα οικονομικά, κοινωνικά και εργασιακά δεδομένα, πλαισίου προστασίας της ιδιωτικής περιουσίας.

Το Άρθρο 4 ορίζει πως η απόφαση για την άρση ή μη της απαγόρευσης των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας του Άρθρου 2, και αυτών του Άρθρου 3, επειδή αφορά στην άσκηση και προστασία των ατομικών, και κατ’ επέκταση κοινωνικών, δικαιωμάτων της ιδιοκτησίας, της κατοικίας και της διατήρησης της οικογένειας ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, ή στον περιορισμό αυτών, είναι αναγκαίο, σύμφωνα με το Άρθρο 72 Σ., να ληφθεί με ψηφισθέντα Νόμο από την Ολομέλεια της Βουλής σε συνεδρίασή της που θα πραγματοποιηθεί το πρώτο τρίμηνο του 2021, ήτοι αμέσως μετά την παρέλευση της ημερομηνίας για την απαγόρευση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας για οφειλές στα πιστωτικά ιδρύματα και σε ιδιώτες, καθώς και της αναστολής των πλειστηριασμών για την ικανοποίηση απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των τετρακοσίων χιλιάδων (400.000) Ευρώ, από πιστωτικά ιδρύματα και εταιρείες παροχής πιστώσεων, καθώς και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών.

Με το Άρθρο 5 καταργείται κάθε αντίθετη με τα οριζόμενα στα ανωτέρω Άρθρα διάταξη.

Β. Πρόταση Νόμου

«Προστασία κυρίας κατοικίας»

Άρθρο 1. Προστασία κύριας κατοικίας για οφειλές στο Δημόσιο

 Απαγορεύεται η κατάσχεση, η εγγραφή υποθήκης, η προσημείωση υποθήκης, η παρακράτηση κυριότητας και ο πλειστηριασμός της κύριας κατοικίας όλων των φυσικών προσώπων που έχουν περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των χρηματικών οφειλών τους έναντι του Κράτους, όλων των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, κύριας και επικουρικής, Δ.Ο.Υ., Δ.Ε.Κ.Ο., Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ. που ελέγχονται από το Κράτος και Ο.Τ.Α. 

Άρθρο 2. Απαγόρευση πλειστηριασμών κύριας κατοικίας για οφειλές σε πιστωτικά ιδρύματα και ιδιώτες

 Απαγορεύονται, έως την 31^η Δεκεμβρίου 2020, οι πλειστηριασμοί της κύριας κατοικίας όλων των φυσικών προσώπων που έχουν περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους έναντι των πάσης φύσεως πιστωτικών ιδρυμάτων, των εταιρειών παροχής πιστώσεων, των εκδοχέων των απαιτήσεων αυτών και των ιδιωτών. 

Άρθρο 3. Αναστολή πλειστηριασμών από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες παροχής πιστώσεων και εκδοχείς αυτών

 Αναστέλλονται, έως την 31η Δεκεμβρίου 2020, οι πλειστηριασμοί, οι οποίοι επισπεύδονται από πιστωτικά ιδρύματα και εταιρείες παροχής πιστώσεων, καθώς και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των τετρακοσίων χιλιάδων (400.000) Ευρώ. 

Άρθρο 4. Απόφαση για άρση απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας

 Η απόφαση για την άρση ή μη της απαγόρευσης των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας του Άρθρου 2, καθώς και αυτών του Άρθρου 3, λαμβάνεται από την Ολομέλεια της Βουλής σε συνεδρίασή της που θα πραγματοποιηθεί το πρώτο τρίμηνο του 2021.

Άρθρο 5. Κατάργηση κάθε αντίθετης διάταξης

 Καταργείται κάθε αντίθετη με τα οριζόμενα στα ανωτέρω Άρθρα διάταξη.

Αθήνα, 27 Νοεμβρίου 2013

Ο Προτείνων Βουλευτής

Βασίλειος Καπερνάρος