ΠΟΥ ΠΑΜΕ ;

Σύμφωνα με μελέτη-έρευνα της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου με τίτλο  «Ανταγωνιστικότητα, Απασχόληση και μη Μισθολογικό Κόστος στην Ελλάδα» Προβληματισμός και Προτάσεις της ΕΣΕΕ η οποία εκδόθηκε τον Ιανουάριο του 2012, «η ανταγωνιστικότητα καθορίζεται από την παραγωγικότητα, τον βαθμό δηλαδή αποδοτικότητας μετασχηματισμού των πόρων σε αγαθά και υπηρεσίες»

"Τα αποτελέσματα της έρευνας έρχονται σε αντίθεση με την ιδιαίτερα περιοριστική πολιτική που υιοθετεί  και τα σχετικά μέτρα που προτείνει το ΔΝΤ και γενικότερα η τρόικα στο πρόγραμμα για την Ελλάδα. Το κόστος εργασίας σίγουρα επηρεάζει την παραγωγικότητα, και κατά συνέπεια την ανταγωνιστικότητα μιας οικονομίας, αλλά δεν αποτελεί τη μοναδική αλλά ούτε καν την ισχυρότερη ερμηνευτική μεταβλητή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι χώρες με υψηλό κόστος εργασίας παρουσιάζουν υψηλή παραγωγικότητα όπως η Νορβηγία, η Γερμανία, το Βέλγιο και οι ΗΠΑ.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός πως Νότια Κορέα και Ελλάδα έχουν σχεδόν τον ίδιο δείκτη εργατικού κόστος (36 και 37 αντίστοιχα) αλλά μεγάλη διαφορά στην παραγωγικότητα με τον δείκτη για τη Νότια Κορέα να διαμορφώνεται σε 72 έναντι 49 στην Ελλάδα.

Αυτή η παρατήρηση υποδηλώνει πως το εργατικό κόστος είναι ένας μόνο παράγοντας που επηρεάζει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα και θα ήταν λάθος να του αποδίδεται σημασία μεγαλύτερη από την πραγματική του αξία."

Χώρες	Παραγωγικότητα		Κόστος εργασίας
	Με βάση συναλλαγματικές Ισοτιμίες		Με βάση μονάδες ισοδύναμης αγοραστικής δύναμης
Νορβηγία	133	96	133
ΗΠΑ	118	128	90
Ολλανδία	111	108	96
Φινλανδία	104	92	91
Δανία	103	79	106
Βέλγιο	102	96	100
Αυστρία	101	97	88
Γερμανία	100	100	100
Ιαπωνία	95	81	69
Σουηδία	95	81	86
Γαλλία	88	82	99
Αυστραλία	87	68	69
Μέσος Όρος	87	87	76
Καναδάς	82	75	71
Ιταλία	66	66	70
Ισπανία	66	74	60
Ηνωμένο Βασίλειο	65	69	74
Νότια Κορέα	47	72	36
Ελλάδα	43	49	37

"Η Ελλάδα, εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης σε συνδυασμό με το πρόβλημα ρευστότητας και εν τέλει τον δανεισμό από την τρόικα, προχώρησε σε ευρείας έκτασης μειώσεις μισθών, πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Με το μέτρο αυτό προσπάθησε να μειώσει τις ταμειακές της ανάγκες, να αυξήσει την ανταγωνιστικότητά της και την απασχόληση. Η πολύ βαθιά οικονομική ύφεση, η οποία προβλέπεται να συνεχιστεί και φέτος, τα πρωτοφανή για τα τελευταία 40 χρόνια ποσοστά ανεργίας, και η πτώση των επενδύσεων ως ένδειξη έλλειψης εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας για την πλήρη αποτυχία του όλου εγχειρήματος."

Τη μελέτη-έρευνα έρχεται να υποστηρίξει και αντίστοιχη του ΙΟΒΕ τον Μάιο του 2012 με τίτλο «Δείκτης Οικονομικού Κλίματος στην Ελλάδα», ένας δείκτης ο οποίος υπολογίζεται με βάση άλλους επιμέρους που αφορούν τις επιχειρηματικές προσδοκίες, τη βιομηχανία, τις κατασκευές κλπ.

Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη λοιπόν, ο Δείκτης Οικονομικού Κλίματος (για συντομία ΔΕΚ) στην Ελλάδα από το 108,58 του 2007, υποχώρησε στο 76 τον Μάιο του 2012 !

Ειδικότερα δε, στη Βιομηχανία το επίπεδο παραγγελιών και ζήτησης έχει χάσει 48 μονάδες, τα αποθέματα (στοκ) των προϊόντων για το 1/3 σχεδόν των επιχειρήσεων έχουν αυξηθεί ενώ το 44% των επιχειρηματιών εκτιμά ότι οι πωλήσεις τους θα συνεχίσουν μειούμενες

Αντίστοιχα στον κλάδο των Κατασκευών, το 85% των επιχειρηματιών προβλέπει μειωμένα επίπεδα προγραμματισμένων εργασιών, τα 2/3 αναμένουν μείωση των θέσεων εργασίας στον κλάδο, ο οποίος από το 92,5 του ΔΕΚ το 2007, έχει φτάσει πλέον στο 36,5 !

Στο δε Λιανικό Εμπόριο, το 70% των επιχειρήσεων αναφέρει μειωμένες πωλήσεις, με τον δείκτη προβλέψεων να διαμορφώνεται στις -43 μονάδες !

Στην ίδια έρευνα αναφέρεται ότι το 64% των ελλήνων καταναλωτών πιστεύει ότι η προσωπική οικονομική τους κατάσταση θα επιδεινωθεί, το 77% πιστεύει ότι η οικονομική κατάσταση της χώρας επίσης θα επιδεινωθεί, ενώ το 90% των νοικοκυριών θεωρούν μη πιθανή ή καθόλου πιθανή την αποταμίευση το επόμενο 12μηνο.

Και όλα αυτά τη στιγμή που, σύμφωνα με την έκθεση της ΕΛΣΤΑΤ για τις Συνθήκες Διαβίωσης στην Ελλάδα, ο Δείκτης γήρανσης στη χώρα από το 108,6 του 2000 έχει εκτοξευθεί στο 133,8 (γερνάμε ως κράτος), η μέση ηλικία της μητέρας κατά τη γέννηση από τα 29,5 έτη το 2000 έχει ανέλθει στα 31,2 (οι γυναίκες αποφεύγουν να γεννούν και το αναβάλουν λόγω οικονομικών υποχρεώσεων), περιορίζονται οι Θρησκευτικοί γάμοι (από 40.269 το 2000 σε 30.327 το 2010) λόγω … εξόδων, και φυσικά προτιμώνται οι πολιτικοί (από 8.611 το 2000 σε 26.011 το 2010 !) ενώ στα ύψη εκτοξεύονται τα διαζύγια σε γάμους έως 2 έτη (από 88 το 2000 σε … 667 το 2009) προφανώς λόγω … οικονομικών προβλημάτων, και αυξάνονται δραματικά οι γεννήσεις παιδιών εκτός γάμου (από 4.155 το 2000 σε 8.351 το 2009 !).

Η εικόνα μιας χώρας που γερνά, με έντονο, στα όρια του τραγικού, δημογραφικό πρόβλημα, μιας χώρας που 4.000.000 εργαζόμενοι προσπαθούν να ζήσουν πάνω από 1.200.000 ανέργους και 4.300.000 μη οικονομικά ενεργούς, δεν μπορεί παρά να είναι η εικόνα μιας Ελλάδος που αργοπεθαίνει.

Με πάνω από 520.000 ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει ούτε μία ημέρα για πάνω από ένα χρόνο, με πάνω από 1.000.000 ανθρώπους που μένουν σε νοικοκυριά χωρίς κανένα εργαζόμενο, την ίδια στιγμή που το κόστος ζωής ανεβαίνει !

Δεν πάμε πουθενά ως χώρα, με πάνω από 70.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις να έχουν βάλει λουκέτο από τις αρχές του 2011, με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις να κάνουν λόγο για άλλα 67.000 λουκέτα μέχρι το τέλος του 2012 (ήδη στη Θες/νίκη έχουν κλείσει 1.250 επιχειρήσεις από τις αρχές του έτους), με το 50% όσων ακόμη αντέχουν να αντιμετωπίζει έντονες δυσκολίες καταβολής μισθών και εισφορών και πάνω από 30% να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν πλέον στις υποχρεώσεις τους προς τις ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ), με αποτέλεσμα οι πιο μετριοπαθείς προβλέψεις να κάνουν λόγο για άλλες 260.000 χαμένες θέσεις εργασίας μέχρι το τέλος του 2012 !

Δεν πάμε πουθενά ως χώρα αν δεν σταματήσουμε σήμερα αυτό τον εγκληματικό κατήφορο.

Δεν πάμε πουθενά ως χώρα αν οι κυβερνώντες συνεχίσουν να σκύβουν το κεφάλι σε κάθε παράλογη απαίτηση του ΔΝΤ, της (τοκογλυφικής) ΕΚΤ και των εδώ υπαλλήλων τους.

Ας κάνουμε επιτέλους τα αυτονόητα :

Μείωση του μη μισθολογικού κόστους, σταθερό (σε βάθος τουλάχιστον δεκαετίας) και απλοποιημένο φορολογικό νομοσχέδιο, στήριξη του κορμού της ελληνικής οικονομίας, της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, μείωση του ΦΠΑ στο 15% και στο 5% για το τουριστικό πακέτο, τη ναυτιλία και τα αγροτικά, κτηνοτροφικά και αλιευτικά προϊόντα για να δώσουμε ώθηση στην αγοραστική κίνηση, ας πατάξουμε μια και καλή τη διαφθορά και ας δώσουμε αξία στη χώρα μας ανακηρύσσοντας (άμεσα) την ΑΟΖ της, ας διεκδικήσουμε (άμεσα) τις γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο από την «φίλη» Γερμανία που έχει, ως χώρα, κερδίσει 68δις ευρώ από την αρχή της κρίσης.

Ας νιώσουμε επιτέλους και πάλι Έλληνες.