Ευχετήριο ...

Κάθε χρόνος που περνά, αφήνει τα δικά του σημάδια στις ζωές όλων μας

Χαρές, λύπες, συγκινήσεις, αγάπες, φόβοι, έρωτες,

Συναισθήματα που μας προκαλούν να δηλώσουμε ότι είμαστε Άνθρωποι

Κι όταν αυτό γίνεται, μ’ ένα δάκρυ, ένα χαμόγελο, γεμίζει η καρδιά, ο νους και η ψυχή μας μ’ εκείνες τις ανείπωτες λέξεις, που δεν μπορέσαμε ποτέ να εκφράσουμε με λόγια

Με λόγια, αλλά και πράξεις

Πράξεις που θ’ αφήσουν το δικό τους, μοναδικό σημάδι στο διάβα του χρόνου

Πράξεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν όλα εκείνα τα θετικά συναισθήματα, που ο καθένας μας έχει τόση ανάγκη σήμερα

Καλή Χρονιά σε όλους και όλες σας λοιπόν

Κι ας κάνουμε τη νέα χρονιά τις πράξεις εκείνες που θ’ αφήσουν το δικό τους ενθύμιο στον κόσμο

Αθάνατο ίχνος,  άξιο μνήμης,  άξιο τιμής ...

Εντολή "θανάτου" (;) του μικρομεσαίου

Την πιθανή «θανατική καταδίκη» κάθε μικρομεσαίου επαγγελματία και κάθε αυτοαπασχολούμενου έχει υπογράψει η παρούσα κυβέρνηση, με τα ΝΕΑ μέτρα που θα εφαρμόσει η εφορία για να εισπράξει ΕΠΙΠΛΕΟΝ έσοδα ύψους 1,33 δις €.

Το πιο άψυχο οικονομικό επιτελείο που πέρασε ποτέ από αυτή τη χώρα, υπό το πρόσχημα της πάταξης της φοροδιαφυγής και στο όνομα ενός πρωτογενούς πλεονάσματος που μόνο στα όνειρα των πιο ευφάνταστων λογιστάκων μπορεί να υπάρξει, «στήνει στον τοίχο» το σύνολο των αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων επαγγελματιών.

Μέσα στους αθώους, θα πετύχουν κι «ενόχους» !

Κατήργησαν για τους ΜΗ μισθωτούς φορολογούμενους, όλες τις εκπτώσεις φόρου εισοδήματος. Ενοίκια, δίδακτρα φροντιστηρίων, ασφάλιστρα ζωής, τόκοι στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας, ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις, νοσήλια, δωρεές κλπ, πλέον δε θα υπολογίζονται.

Περίπου 750.000 αυτοαπασχολούμενοι, φορολογούμενοι δηλαδή που ασκούν ατομικά εμπορικές επιχειρήσεις, επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών και ελευθέρια επαγγέλματα, θα καταβάλουν εξοντωτικούς φόρους για τα εισοδήματά τους το 2013. Υπολογιζόμενα από το πρώτο ευρώ των καθαρών φορολογητέων εισοδημάτων τους, θα φορολογηθούν με ποσοστό 26%. Εάν δε το εισόδημα αυτό υπερβαίνει τις 50.000 €, το υπερβάλλον ποσό θα φορολογηθεί με συντελεστή 33%.

Κι αν προλάβατε να σκεφθείτε «ποιος αυτοαπασχολούμενος δηλώνει σήμερα κέρδη από το επάγγελμά του, για να φορολογηθεί γι’ αυτά ;», οι φωστήρες του οικονομικού μας επιτελείου, τα έχουν σκεφθεί όλα. Ακόμη και όσοι αυτοαπασχολούμενοι δηλώσουν ΖΗΜΙΕΣ λόγω της κρίσης, ΘΑ ΥΠΟΧΡΕΩΘΟΥΝ να εμφανίσουν ΤΕΚΜΑΡΤΑ καθαρά κέρδη με βάση (τι άλλο ; ) τις αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης για τα σπίτια τα οποία μένουν και τα ΙΧ τα οποία χρησιμοποιούν !

Επί των ΑΝΥΠΑΡΚΤΩΝ αυτών εισοδημάτων, θα φορολογηθούν με τον προαναφερόμενο συντελεστή του 26% (και 33% για πάνω από 50.000 €)!

Και δεν σταματάμε εδώ. Εάν οι συγκεκριμένοι φορολογούμενοι ΔΕΝ πλήρωσαν καθόλου φόρο το 2013 (για τα εισοδήματα του 2012), θα επιβαρυνθούν ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗ ΦΟΡΟΥ υπολογιζόμενη με συντελεστή 55%, έναντι του επόμενου οικονομικού έτους. Τελική συνολική επιβάρυνση ; 40,3% !! 

Από το, γεμάτο μόνο με αριθμούς και λογιστικές πράξεις μυαλό των, ανίδεων για το τι συμβαίνει σήμερα στην Ελληνική κοινωνία, ανθρώπων του υπουργείου Οικονομικών, δεν ξεφεύγουν φυσικά ούτε οι ομόρρυθμες και ετερόρρυθμες εταιρείες.

Με συντελεστή 26% (από 20% που ήταν) στα καθαρά τους κέρδη, θα φορολογηθούν όσες κρατούν απλογραφικά και διπλογραφικά βιβλία (πρώην β’ και γ’ κατηγορίας) μέχρι το ποσό των 50.000 €. Μόνο όσες τηρούν απλογραφικά βιβλία και δηλώσουν κέρδη άνω των 50.000 €, θα φορολογηθούν με επιπλέον συντελεστή 33% (από επίσης 20% που ήταν) για το υπερβάλλον ποσό.

Ο φορολογικός Γολγοθάς του αυτοαπασχολούμενου και μικρομεσαίου επιχειρηματία (αλλά και κάθε Έλληνα πολίτη), δε σταματά εδώ.

Σε δεύτερο στάδιο, ακολουθούν τα πρόστιμα και οι τόκοι !

Αν οποιοδήποτε ποσό φόρου (που με όσα ισχύουν είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα επιβληθεί), δεν πληρωθεί το αργότερο εντός δύο μηνών από την παρέλευση της προθεσμίας καταβολής, ΑΥΤΟΜΑΤΑ θα καταλογίζεται στον οφειλέτη ΠΡΟΣΤΙΜΟ με συντελεστή 10% του φόρου που δεν καταβλήθηκε εμπρόθεσμα ! Με την πάροδο ενός έτους, το ΠΡΟΣΤΙΜΟ θα ανεβαίνει στο 20% του φόρου, ενώ στα δύο χρόνια το ΠΡΟΣΤΙΜΟ θα ανέρχεται στο 30% επί του φόρου. Για όλο αυτό το διάστημα φυσικά, ο οφειλέτης θα επιβαρύνεται ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΚΟΥΣ οι οποίοι θα υπολογίζονται επί του αρχικού ποσού του φόρου και για όλο το διάστημα μέχρι την ημερομηνία καταβολής του φόρου. Σύμφωνα με πληροφορίες, το ετήσιο επιτόκιο θα καθορισθεί στο 8,5%.

Συνολικά δηλαδή, με τόκους και πρόστιμα, κάθε φορολογούμενος που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει τους φόρους του γιατί απλά ΔΕΝ ΕΧΕΙ τα χρήματα για να πληρώσει, θα επιβαρύνεται με 11,4% της αρχικής οφειλής του στους δύο πρώτους μόλις μήνες, και θα φτάνει στο 28,5% μόλις κλείσει ένας χρόνος !

Αν δε ο αυτοαπασχολούμενος, ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας, ο κάθε επιχειρηματίας, δεν αποδώσει εμπρόθεσμα παρακρατούμενο φόρο (πχ τον ΦΠΑ), θα επιβαρυνθεί με ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΙΣΟ ΜΕ ΤΟ ΦΟΡΟ. Δηλαδή πρόστιμο … 100% !!

Υπενθυμίζεται εδώ ότι η πρώτη και κύρια κατοικία όλων μας, ΔΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ για χρέη προς το Δημόσιο.

Και το καλύτερο για το τέλος.

Εάν μετά από όλα τα παραπάνω, η εφορία θεωρήσει ότι υπάρχει ο φόβος να μην ... εισπράξει, και ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, μπορεί να προχωρήσει σε … ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ (κάτι σαν τον … προληπτικό πόλεμο δηλαδή !) περιουσιακών στοιχείων, κινητών και ακινήτων, ακόμη και σε χέρια τρίτων, εισοδημάτων και καταθέσεων των φορολογουμένων, για οφειλές μάλιστα που ακόμη ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΜΕΣ !!

Κι ας μην τολμήσει κανείς να σκεφθεί πως δε θα συνεργασθεί με την εφορία. Έχουν και σε αυτή την περίπτωση προβλεφθεί ΠΡΟΣΤΙΜΑ από 100 μέχρι … 2.500 €.

Ας μην απελπίζονται όμως όσοι έχουν αντέξει  μέχρι σήμερα να κρατούν ανοιχτά τα καταστήματά τους.

Το «φιλεύσπλαχνο» επιτελείο του υπουργείου Οικονομικών, έχει προνοήσει ώστε όσοι δεν έχουν τα χρήματα για να πληρώσουν τα χρέη τους προς το Δημόσιο, να μπορούν, μετά από αίτησή τους, να μεταβιβάζουν σε τρίτο την πλήρη κυριότητα των ακινήτων τους (αν δεν τους τα έχουν ήδη κατάσχει),με  ταυτόχρονη εκχώρηση της οφειλής καταβολής του τιμήματος (ή μέρος αυτού) στο  … Δημόσιο, ώστε να εξοφλήσουν το σύνολο ή μέρος των οφειλών τους (μα όλα τα σκέφθηκαν πια ;;!!)

Όσο για τις … επιστροφές φόρου (;), η εφορία θα μπορεί πλέον να μην τις αποδίδει (λες και μέχρι σήμερα το έκανε !), αλλά να τις συμψηφίζει με ΜΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ οφειλές του επιχειρηματία σε ασφαλιστικά ταμεία, τους δήμους και άλλους φορείς του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα, τη στιγμή μάλιστα που σήμερα οι εισφορές των επαγγελματιών στον ΟΑΕΕ υπολείπονται κατά 60% και προς το ΙΚΑ κατά 40%, διατηρώντας παράλληλα το δικαίωμα να μην εκδίδει πιστοποιητικό φορολογικής ενημερότητας, ακόμη και για χρέη προς τους ανωτέρω οργανισμούς.

Και αν σε κάποιους δημιουργήθηκε η απορία «πώς είναι δυνατόν σε ένα τέτοιο φορολογικό περιβάλλον να γίνουν επενδύσεις που θα φέρουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας και –κατ’ επέκταση- την ανάπτυξη ;», η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι μία και μόνη : Δεν πρόκειται να γίνει ΚΑΜΙΑ επένδυση, δεν πρόκειται να δημιουργηθεί ΚΑΜΙΑ θέση εργασίας από μικρομεσαίους επιχειρηματίες.

Σκοπός της παρούσας κυβέρνησης, όπως άλλωστε και των δύο προηγουμένων πριν από αυτή, είναι η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ του αυτοαπασχολούμενου και μικρομεσαίου επιχειρηματία, ώστε η Ελλάδα να μετατραπεί σε ένα «απέραντο νεκροταφείο». Ώστε κάθε πρώην επαγγελματίας, με σκυμμένο το κεφάλι, εάν πριν δεν έχει δώσει τέλος στη ζωή του λόγω χρεών, να οδηγηθεί στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα της μερικής απασχόλησης των 500 ευρώ, στο όνομα μιας «ανάπτυξης» που θα έρθει απ’ έξω, όταν όλα πλέον θα έχουν τελειώσει.

Μόνο με ένα τρόπο μπορεί να αποφευχθεί το εφιαλτικό αυτό σενάριο.

Την μαζική, ταυτόχρονη, καθημερινή και ειρηνική αντίδραση όλων μας. Η λαϊκή κατακραυγή, το λαϊκό αίσθημα απόγνωσης και θυμού, μπορεί να ανατρέψει κάθε σχεδιασμό, κάθε σενάριο που έχει εξυφανθεί στα υπόγεια στρατηγεία των Ευρωπαίων (και όχι μόνο) «εταίρων» μας και των ντόπιων συνεργατών τους.

Λύσεις υπάρχουν και είναι ακόμη εφικτές. Αρκεί να το πιστέψουμε όλοι.

*στο παρόν κείμενο χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από άρθρα των εφημερίδων "Τύπος της Κυριακής", "Το Χωνί" & "Το Βήμα της Κυριακής"

Το πνεύμα των Χριστουγέννων

Τούτες τις μέρες, από την αρχή σχεδόν του Δεκεμβρίου μέχρι και τα Θεοφάνεια, όλοι μιλούν για «το πνεύμα των Χριστουγέννων». Στολίδια, λαμπιόνια, ετοιμασίες, δώρα, αγορές, χαρά και προσμονή σε πρόσωπα μικρών και μεγάλων, στοιχειοθετούν αυτό το σκηνικό. Ένα πανηγύρι φωτός, χρωμάτων, μυρωδιών και διαφορετικής απ’ ότι τον υπόλοιπο χρόνο διάθεσης, έρχεται να αλλάξει για λίγες μέρες την ζωή μας, αλλά και την όψη των σπιτιών, των δρόμων, των πόλεων.

Το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν είναι για τους πολλούς παρά ένα πνεύμα καταναλωτικό, μια συγκυρία κοινωνικών συναναστροφών και καταναλωτικής μανίας. Μια εικόνα και μια πρακτική που, δυστυχώς, μας έχει έρθει και αυτή από έξω, από τις κοινωνίες που δεν έχουν κάτι βαθύτερο μέσα τους, που έχουν ξεχάσει τον Θεό, που έχουν λησμονήσει ότι γιορτάζουμε ακριβώς την Γέννηση του Θεανθρώπου και κατά συνέπεια δεν μπορούν να κατανοήσουν τη σημασία αυτού του γεγονότος στην ίδια τους τη ζωή.

Δεν είναι λίγοι που αποφασίζουν να περάσουν Χριστούγεννα κάνοντας ένα ταξίδι στο εξωτερικό, στην καρδιά της Ευρώπης, γιατί εκεί τα Χριστούγεννα έχουν ένα χρώμα πιο λαμπερό, πιο φαντασμαγορικό, αλλιώτικο από τα δικά μας δεδομένα. Κι έτσι ακριβώς είναι. Γιατί όσο κανείς ξεχνά το νόημα και το περιεχόμενο κάποιου πράγματος, τόσο μεγαλύτερη σημασία δίνει σε ό,τι το περιβάλλει, στα εξωτερικά του γνωρίσματα, στη λάμψη δηλαδή του περιτυλίγματος και της εντύπωσης που αυτό προκαλεί.

Στην Ευρώπη, δυστυχώς, τα Χριστούγεννα γιορτάζονται χωρίς Θεό. Ελάχιστοι μιλούν ή θυμούνται αυτή την παράμετρο, αυτή την πραγματικότητα. Έτσι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, από την λάμψη των εξωτερικών γνωρισμάτων, από την δημιουργία ενός τεχνητού κλίματος ευδαιμονίας και χαράς, το οποίο, ελλείποντος του βάθους, προσπαθούν να επεκτείνουν χρονικά με γιορτές και εκδηλώσεις από τα μέσα ακόμη του Νοέμβρη. 

Είναι όμορφη η ατμόσφαιρα, χαρούμενη, πολύχρωμη, μα δεν είναι τίποτα άλλο από ένα καταναλωτικό όργιο, από μια επίπλαστη χαρά, που συνοδεύεται από τα ρεβεγιόν της νύχτας των Χριστουγέννων, όπου όλοι πρέπει να είναι ντυμένοι στα καλά τους, να φορούν το πιο πλατύ τους χαμόγελο και να ανταλλάσσουν ευχές μηχανικά, που η υπέρμετρη επανάληψή τους έχει φτάσει στο σημείο να στερείται παντελώς νοήματος και ουσίας. 

Για το καταναλωτικό πνεύμα η γιορτή κορυφώνεται με τα πλούσια και συχνά εξεζητημένα φαγητά, με το πολύ και καλό κρασί και την διασκέδαση μέχρι πρωίας. Στην Ευρώπη ακόμα και η συνήθεια των δώρων, από χειρονομία αγάπης έχει γίνει σχέση δοσοληψίας, αναγκαίο κακό, ένα ακόμα έξοδο… δεν είναι λίγοι που για να βγουν από αυτή την υποχρέωση απλά προσφέρουν ένα φάκελο με κάποιο χρηματικό ποσό, νομίζοντας πως με τον τρόπο αυτό αγοράζουν την εύνοια των άλλων ή ότι προσφέρουν ευτυχία.

Είναι αλήθεια όμως ότι τα χρήματα ή η καταναλωτική μανία των ημερών στο τέλος δεν γεμίζει τις καρδιές κανενός, ξεθυμαίνει αμέσως και τελικά κουράζει τους ανθρώπους. Είναι αλήθεια ότι εκεί που απουσιάζει κάποιο βαθύτερο νόημα, τα πάντα μετατρέπονται σε αριθμούς, σε χρήματα, σε έξοδα… και η ζωή συνεχίζεται, παίρνοντας και πάλι τους καθημερινούς της ρυθμούς.

Το πνεύμα των Χριστουγέννων πώς μπορεί να είναι άλλο από το πνεύμα της Γέννησης του Χριστού; Πώς μπορεί να απουσιάζει ο εορτάζων από μια γιορτή; Πώς μπορούμε να μιλάμε για αγάπη και να ευχόμαστε ειρήνη κι ευτυχία, χωρίς Αυτόν που έχει την δύναμη να την προσφέρει; Χωρίς Αυτόν που ήρθε ανάμεσά μας κι έγινε άνθρωπος μόνο και μόνο για να μας προσφέρει αυτά τα αγαθά, πού τόσο ποθεί η καρδιά όλων, και να μας διδάξει τον τρόπο για να τα αποκτήσουμε; 

Και δυστυχώς για μας, μας έδειξε ότι η ευτυχία και η αγάπη δεν βρίσκονται στα χρήματα, ούτε στην ευδαιμονία, ούτε στις καθώς πρέπει κοινωνικές συναναστροφές, ούτε στην δύναμη, ούτε στην εξουσία, ούτε στην περιχαράκωση της ζωής μας πίσω από τύπους και κοινωνικούς συμβιβασμούς. Με την παρουσία Του, με την Γέννησή Του και με την ζωή Του μας έδειξε πως την μεγαλύτερη αξία έχουν οι παιδικές ψυχές, από τις οποίες απουσιάζει το άγχος της καθημερινότητας, η αγωνία για κοινωνική καταξίωση, το κυνήγι του χρήματος ή η υποκρισία στην επικοινωνία. Μας παρότρυνε να γίνουμε και πάλι παιδιά, δηλαδή ειλικρινείς, άνθρωποι της αγάπης, ειρηνοποιοί, με πραγματική αξία.

Αν αναζητούμε λοιπόν να βρούμε κάποιο νόημα τούτες της ημέρες, που θα μας συνοδεύει όλο το χρόνο και όλη μας τη ζωή, δεν έχουμε παρά να μιμηθούμε τους βοσκούς και τους Μάγους που ταπεινά Τον προσκύνησαν στο σπήλαιο της Βηθλεέμ, δεν έχουμε παρά να βρούμε την χαμένη αθωότητα, αυτή που βρίσκεται στα καθαρά μάτια των παιδιών.

           π. Χερουβείμ Βελέτζας

Read more: http://xerouveim.blogspot.com/2009/12/blog-post_01.html#ixzz2oTQuVf2P

Τετέλεσται (;)

Τα τελευταία Χριστούγεννα είναι πιθανό ότι θα περάσουν εκατοντάδες χιλιάδες συνάνθρωποί μας στα σπίτια τους.

Τα πιο ακραία, τα πιο ανελέητα ηθικά και κοινωνικά νομοσχέδια, απότοκα των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει οι υπάλληλοι κυβερνήτες μας, ψηφίσθηκαν το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013 (μία ακόμη μαύρη ημέρα για την Ελλάδα), από 152 υφισταμένους των υπαλλήλων που προαναφέρθηκαν.

Τους σέρβιραν τις σάρκες μας, κι εκείνοι πλαταγίζοντας τ’ αχόρταγα χείλη τους, γεύτηκαν τον καρπό των ανεκδιήγητων «σκληρών» τους διαπραγματεύσεων, κι ως άλλοι … γενόσημοι Σαμψών αναφώνησαν … «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».

ΝΑΙ, « … των αλλοφύλων». Γιατί κανείς Έλληνας, κανείς πατριώτης, κανείς βουλευτής που έχει ορκισθεί να υπηρετεί το Σύνταγμα της Ελλάδας, δεν θα τολμούσε να σκεφθεί καν, πως με την ψήφο του θα έστελνε τους συμπολίτες του στο πεζοδρόμιο της ανέχειας και της παντελούς εξαθλίωσης.

Οι μήτρες των λιάπηδων και των τσοχατζόπουλων που εκπροσωπείτε, αποτελούν πλέον τα πιο στείρα όργανα δημιουργίας πολιτικής σκέψης και πρακτικής, που έχουν υπάρξει ποτέ σε αυτή τη χώρα.

Τα δύο αυτά νομοσχέδια κύριοι, αυτό για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, που ουσιαστικά αποτελεί νέο φορολογικό νομοσχέδιο, εφόσον από τα 55 άρθρα του μόνο τα 13 αφορούν τον προαναφερόμενο φόρο, κι εκείνο για την απελευθέρωση (και όχι προστασία) των πλειστηριασμών της πρώτης και κύριας κατοικίας των Ελλήνων, να είστε σίγουροι ότι θα αποτελέσουν τα δύο τελευταία καρφιά, στο φέρετρο της παραπαίουσας κυβέρνησής σας.

Από ψυχής ...

Είναι φορές που στην προσπάθεια να γράψεις, βγαίνουν από μέσα σου κραυγές.

Κι αγωνιάς προσπαθώντας να τιθασεύσεις το μυαλό, να βάλεις σε μια σειρά τις λέξεις, να βγάζουν νόημα, να λένε κάτι.

Όχι όμως σήμερα. 

Σήμερα θ’ αφήσω την κραυγή να πέσει στο χαρτί. Σήμερα γράφει το χέρι καθοδηγούμενο απ’ την ψυχή.

Κι έρχονται εδώ διεθνείς απατεώνες κι επαγγελματίες οικονομικοί δολοφόνοι, για ν’ αγοράσουν τον ιδρώτα και το αίμα της μάνας μου και του πατέρα μου.

Δεν πουλάτε δάνεια και δημόσια περιουσία.

Πουλάτε το αίμα του προγόνου μου που το ’40 έπεσε για να διώξει το φασισμό του Μουσολίνι. Που αντιστάθηκε για να μην εδραιωθεί ο ναζισμός του Χίτλερ.

Κι εσείς σήμερα νομιμοποιήσατε το τέρας. Τους ξαναφέρατε στη χώρα από την πίσω πόρτα με όπλο το χρήμα των ξένων δανειστών.

Υπερχρεώσατε για χρόνια την πατρίδα μου προσφέροντας ψευδαισθήσεις και ψίχουλα ευδαιμονίας στον κόσμο, για να μπορείτε άνετα να βάζετε τα άπληστα χέρια σας στους ειδικούς λογαριασμούς των ξένων τραπεζών που διοχετεύατε τις μίζες και τα κλεμμένα από τις φούσκες του χρηματιστηρίου, και τις υπογραφές συμβάσεων για υποβρύχια, τηλεπικοινωνίες και Ολυμπιακά έργα που ρημάζουν σήμερα στην εγκατάλειψη.

Δεν είναι απλά υπάλληλοι αυτοί που απολύονται.

Είναι η μάνα μου, ο πατέρας μου, ο γιος μου και η κόρη μου.

Είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ που ανέλαβαν ευθύνες γιατί κάποτε έκαναν το λάθος και σας πίστεψαν.

Είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ που, όλοι μαζί, κάνουν το κράτος που εσείς με απέραντο θράσος κι ευκολία εξευτελίζεται την αξιοπρέπειά του.

Είναι οι γονείς των πολυτέκνων, των αναπήρων, των καρκινοπαθών που τους στέλνετε στα κρεματόρια των νέων Άουσβιτς που καθημερινά με τις αποφάσεις δημιουργείτε.

Κυβερνάτε με το φόβο, όχι με την ελπίδα κι επικαλείσθε τα χειρότερα αν δεν αναλαμβάνατε το ρόλο του Εθνοσωτήρα.

ΕΣΕΙΣ οι ΙΔΙΟΙ, που με τις διαχρονικές σας αποφάσεις ρίξατε τη χώρα μου στον γκρεμό.

Μου κλέψατε κάθε ιδανικό, κάθε ελπίδα, κι αυτοκτονώ κάθε φορά που δίπλα μου πεθαίνει ένας άνθρωπος από το κρύο.

Κλειστήκατε στο γυάλινο κόσμο σας και τολμάτε ν’ απευθύνετε λόγους συμπόνιας και κατανόησης «για τα σοβαρά προβλήματα του κόσμου», αποστρέφοντας αμέσως μετά το κάλπικο βλέμμα σας από την πραγματικότητα.

Μην έχετε όμως καμιά αμφιβολία, μπορείτε να είστε σίγουροι.

Για κάθε «Λουδοβίκο», υπάρχει ένας «Ροβεσπιέρος».

ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΒΟΥΛΕΥΤΗ Β’ ΑΘΗΝΩΝ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

Την ώρα που η κυβέρνηση διαφημίζει το «μαϊμού» πρωτογενές πλεόνασμα, οι εξαθλιωμένοι Έλληνες χάνουν και τα σπίτια τους. Επειδή οι ρυθμίσεις που γίνονται για τα κόκκινα δάνεια είναι για τα μάτια της Μέρκελ, σας επισυνάπτω την πρόταση νόμου που κατέθεσα και προβλέπει:

1. Προστασία κύριας κατοικίας για οφειλές στο Δημόσιο,
2. Απαγόρευση πλειστηριασμών κύριας κατοικίας για οφειλές σε τράπεζες και ιδιώτες,
3. Αναστολή πλειστηριασμών από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες παροχής πιστώσεων και εκδοχείς αυτών έως το 2020

 Σας επισυνάπτω ολόκληρη την πρόταση νόμου:

ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ

«Προστασία κύριας κατοικίας»

Α. Αιτιολογική Έκθεση επί της Προτάσεως Νόμου για την «Προστασία κύριας κατοικίας».

Το σπουδαιότερο ζήτημα που μονοπωλεί και εκφράζει τις αγωνίες σύσσωμης της ελληνικής κοινωνίας είναι αυτό της άρση της αναστολής των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, η οποία ισχύει μέχρι την 31^η/12/2013. Το ενδεχόμενο αυτό φαντάζει πιθανότερο από ποτέ, αφού, παρά τις αόριστες και ανεδαφικές διαβεβαιώσεις του Πρωθυπουργού περί προστασίας της κύριας κατοικίας, κυβερνητικοί Βουλευτές, όπως και ο Υφυπουργός Ανάπτυξης, κ. Σκορδάς, δηλώνουν πως οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας θα αρχίσουν να εκτελούνται σταδιακά από τις αρχές του 2014.

Υπενθυμίζουμε πως, ενώ παρατείνεται έως την 31^η Δεκεμβρίου 2013, αφ’ ενός, η αναστολή των πλειστηριασμών από πιστωτικά ιδρύματα και εταιρείες παροχής πιστώσεων για την ικανοποίηση των απαιτήσεών τους που δεν υπερβαίνουν το ποσό των διακοσίων χιλιάδων (200.000) Ευρώ, αφ’ ετέρου, οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας, υπό τον όρο πως η αξία αυτής δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο από τις ισχύουσες διατάξεις αφορολόγητο όριο προσαυξημένο κατά πενήντα τοις εκατό, εντούτοις, η αναστολή των πλειστηριασμών δεν ισχύει για τα χρέη των ιδιωτών προς το Δημόσιο και τους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς. Μάλιστα, όπως προκύπτει από επίσημα στοιχεία της Γενικής Διεύθυνσης Ελέγχων και Εισπράξεων του Υπουργείου Οικονομικών, από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Αύγουστο του 2013, έχουν διενεργηθεί 10.775 προγράμματα πλειστηριασμού ακινήτων.

Αναφέρουμε, ως εκ του περισσού, πως η απόκτηση κατοικίας αποτελούσε για πολλές δεκαετίες τον πολιορκητικό κριό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και όνειρο της συντριπτικής πλειονότητας των συμπολιτών μας. Μέσα από αυτό το όνειρο εδραιώθηκαν, γιγαντώθηκαν και συνεχίζουν να κερδοφορούν οι Ελληνικές Τράπεζες, η ρευστότητα των οποίων, μόνο από τη διάθεση στεγαστικών δανείων, εκτοξεύθηκε σε κεφαλαιακά διαθέσιμα ισόποσα των Τραπεζών της Αμερικής.

Η ελληνική κοινωνία, όμως, διανύει ήδη τον πέμπτο συνεχή χρόνο ύφεσης, τα εισοδήματα των νοικοκυριών έχουν καταβαραθρωθεί, ενώ οι εκτιμήσεις για τα επόμενα χρόνια εμφανίζονται περισσότερο δυσοίωνες από ποτέ. Στατιστικές αναφορές δεικνύουν πως η ανεργία, κατά το διάστημα από το πρώτο Μνημόνιο μέχρι σήμερα, ανήλθε από το 11,96% του Μαΐου 2010 στο 27,10% του δεύτερου τριμήνου του 2013, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Γ.Σ.Ε.Ε. και της ΕΛ.ΣΤΑΤ., με τους μακροχρόνια άνεργους νέους άνδρες να ανέρχονται σε 66,8% και τις γυναίκες στο 65,10% επί του συνόλου. Τα ανωτέρω ποσοστά προκύπτουν από τους δηλωθέντες ανέργους, δίχως να περιλαμβάνονται σε αυτούς άλλες κατηγορίες απασχολούμενων, αυτοαπασχολούμενων, Δικηγόρων, Ιατρών, εμπόρων κλπ. οι οποίοι δεν καταγράφονται ως τέτοιοι. Έτσι, το πραγματικό ποσοστό της ανεργίας υπερβαίνει το 50% του όλου πληθυσμού της Χώρας.

Παρ’ όλα αυτά, το ίδιο το Κράτος επιβάλλει στον πολίτη την υποχρεωτική πληρωμή σαράντα (40) φόρων, τελών και εισφορών για το ακίνητό του, οι οποίοι, σύμφωνα με το «Παρατηρητήριο Φορολογίας Ακινήτων» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ), είναι οι εξής:

1. Φόρος Εισοδήματος μισθωμάτων 10-33 %
2. Τέλος Χαρτοσήμου + ΟΓΑ (πλην μισθωμάτων κατοικιών) 3,6 %
3. Συμπληρωματικός Φόρος Εισοδήματος Μισθωμάτων 3 %
4. Ειδική εισφορά αλληλεγγύης φυσικών προσώπων 1-4%
5. Τεκμαρτό εισόδημα διαβίωσης σε ιδιόκτητη ή μισθωμένη α'+ β' κατοικία αναλόγως εμβ.& Τ.Ζ.
6. Τεκμαρτό εισόδημα ιδιοχρησιμοποίησης επαγγελματικής στέγης 18-45 %
7. Κράτηση στα μισθώματα από το Δημόσιο υπέρ ΜΤΠΥ 3%
8. Κράτηση στα μισθώματα από τους ΟΤΑ υπέρ ΤΑΔΚΥ 2 %
9. Φ.Π.Α. στην αγορά νεόδμητων κτισμάτων και στην αντιπαροχή 23 %
10. Φόρος Μεταβίβασης Ακινήτων 8-10 %
11. Δημοτικός φόρος μεταβίβασης ακινήτων 3 % επί ΦΜΑ
12. Φόρος Ανταλλαγής (- συνένωσης οικοπέδων) 4-5%
13. Φόρος Διανομής Ακινήτων 2-2,5%
14. Φόρος Χρησικτησίας Ακινήτων 8-10 %
15. Φόρος Υπεραξίας στις πωλήσεις ακινήτων που αποκτήθηκαν από 1.1.2013 20 %
16. Τέλος υπέρ Ταμείου Νομικών κατά τη σύνταξη συμβολαίων και τη μεταγραφή 7,75‰
17. Πρόσθετο Τέλος Μεταγραφής Συμβολαίων 4,5-7,5‰
18. Φόρος Κληρονομιάς ή Γονικής Παροχής ακινήτων
    Α' Κατηγορία: προς τέκνα (γονική παροχή), εγγονούς, συζύγους, γονείς 1-10 %
    Β' Κατηγορία: προς κατιόντες, αδελφούς, θείους, παππούδες κλπ. 5-20 %
    Γ' Κατηγορία: προς άλλους συγγενείς και ξένους 20-40 %
19. Φόρος Δωρεάς ακινήτων
    Α' Κατηγορία: προς εγγονούς, συζύγους, γονείς 1-10 %
    Β' Κατηγορία: προς κατιόντες, αδελφούς, θείους, παππούδες κλπ. 5-20 %
    Γ' Κατηγορία: προς άλλους συγγενείς και ξένους 20-40 %
    Δ. Ετήσιοι - Περιοδικοί φόροι επί της κατοχής ακινήτων
20. Ετήσιος Φόρος Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) από 1.1.2010, αφορολόγητο 200.000 ευρώ 2‰-2 % (τα Φυσικά πρόσωπα), 6‰ (τα Νομικά πρόσωπα)
21. Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων (ΕΕΤΑ) (μέσω ΔΕΗ) για το έτος 2013 2,55-17 ευρώ/τμ
22. Ετήσιο Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ), (κτίσματα και οικόπεδα) 0,25-0,35‰ (έως 10πλάσιο στους υπερχρεωμένους ΟΤΑ)
23. Ετήσιος Φόρος Ακίνητης Περιουσίας Υπεράκτιων Εταιριών 15 % (πλην απρόσ.)
24. Φόρος Αναπροσαρμογής Αξίας ακινήτων επιχειρήσεων (περιοδ.) γη 5 %, κτίρια 8 %
25. Δημοτικά Τέλη Καθαριότητας - Φωτισμού Ελεύθερα από ΟΤΑ
26. Δημοτικός Φόρος Ηλεκτροδοτούμενων Χώρων Ελεύθερα από ΟΤΑ
27. Ειδικό Τέλος Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας   Kwh x Μον.Χρ.€/Kwh
28. Δημοτικά Δυνητικά Τέλη (με διάφορες αιτιολογίες) Ελεύθερα από ΟΤΑ
29. Τέλη Αποχέτευσης ακινήτων (σύνδεση - χρήση). Από ΟΤΑ - ΔΕΚΟ
30. Εισφορές σε γη & χρήμα για ένταξη σε σχέδια πόλεων (Ν.1337/83) σε γη έως 60 %, σε χρήμα έως 25 %
31. Τέλος Εγγραφής ακινήτων στο Εθνικό Κτηματολόγιο 35 ευρώ/δικαίωμα + 1‰ επί της αντικειμενικής αξίας
32. Εισφορά Υπεραξίας -Tέλος Ανάπλασης υπέρ ΔΕΠΟΣ με το Ν.2508/97
33. Τέλος έκδοσης οικοδομικής αδείας 1 % επί προϋπολογισμού
34. Τέλος οικοδομικών εργασιών
35. Κράτηση υπέρ Δήμου, ΤΕΕ και ΤΣΜΕΔΕ Επί προϋπολογισμού
36. Εργοδοτικές εισφορές προς ΙΚΑ & ΤΕΑΕΔΞΕ 90 % επί τεκμ. ημερομ.
37. Φόρος Προστιθέμενης Αξίας επί οικοδ. υλικών και εργασιών 23%
38. Δημοτικά Τέλη Κατάληψης Πεζοδρομίου Ελεύθερα από ΟΤΑ
39. Τέλος ρευματοδότησης ακινήτου (υπέρ ΔΕΗ και Δημοσίου) Ν.4483/65 (άρθρο 8)
40. Πολεοδομικά πρόστιμα αυθαιρέτων κλπ. Ν. 4014/11.

Στους ως άνω φόρους δεν υπολογίζουμε τον υπό ψήφιση ενιαίο φόρο ακινήτων για το 2014, βάσει του οποίου θα φορολογούνται ακόμα και τα αγροτεμάχια από το πρώτο τετραγωνικό.

Καθίσταται, λοιπόν, παραπάνω από σαφές πως, όχι μόνο δεν έχουν εκλείψει οι κοινωνικοί και οικονομικοί λόγοι που επέβαλαν το μέτρο της αναστολής των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, αλλά έχουν επιταθεί. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε απόγνωση. Έξι (6) εκατομμύρια συμπολιτών μας τυγχάνουν ανασφάλιστοι, χωρίς καμία δυνατότητα πρόσβασης, αυτοί και οι οικογένειές τους, στη δημόσια υγεία και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ο γονέας αδυνατεί, πλέον, να καλύψει ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης των τέκνων του. Εσχάτως, Έκθεση της UNICEF με θέμα «Η Κατάσταση των Παιδιών στην Ελλάδα 2013» ανέφερε πως τα φτωχά και κοινωνικά αποκλεισμένα παιδιά στην Ελλάδα ανέρχονται σε 597.000, με τα 322.000 εξ’ αυτών να αντιμετωπίζουν σοβαρές στερήσεις. Η παρούσα Έκθεση συνετάχθη βάσει στοιχείων του 2011, με το σημερινό ποσοστό να υπερβαίνει σε απόλυτους αριθμούς τα 1.000.000 παιδιά.

Ομοίως αποκαλυπτικές για την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης είναι, σύμφωνα με την Eurostat, οι εκτιμήσεις που αφορούν τον δείκτη φτώχειας που κατασκευάζεται διατηρώντας διαχρονικά σταθερό το όριο φτώχειας σε όρους πραγματικής αγοραστικής δύναμης. Σύμφωνα με τον συγκεκριμένο δείκτη, η φτώχεια αυξήθηκε από 20,1% του 2008 στο 35,8% το 2011, με 1 στους 2 φτωχούς να έχουν το 2011 διαθέσιμο μηναίο ισοδύναμο εισόδημα μικρότερο από 334 Ευρώ, ενώ ο δείκτης υλικής αποστέρησης, δηλαδή το ποσοστό των νοικοκυριών που αδυνατούν να καλύψουν, τουλάχιστον, 3 από τις 9 βασικές τους ανάγκες, ανήλθε σε 33,7% το 2012 σε σχέση με 21,8% το 2008.

Η δε έξοδος από την κρίση, δηλαδή η επιστροφή των πολιτών στα προγενέστερα της κρίσης επίπεδα ευημερίας, σύμφωνα με τις δηλώσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, οι οποίες εξ’ αντικειμένου είναι αισιόδοξες προκειμένου να πείσει για την ορθότητα της βάρβαρης πολιτικής του, τοποθετείται περί το 2020. Προστίθενται, δηλαδή, άλλα 7 έτη δυστυχίας και φτωχοποίησης στις πλάτες του πολύπαθου λαού. Και ενώ ο Πρωθυπουργός ισχυρίζεται τα ανωτέρω, το ίδιο το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στην Τριμηνιαία του Έκθεση Ιούνιος – Σεπτέμβριος 2013, στο Κεφάλαιο 3 Ειδικό Θέμα: Το Δημόσιο Χρέος μετά το τέλος του «Μνημονίου»(2014), έρχεται να τον διαψεύσει με τον πλέον επίσημο τρόπο επισημαίνοντας, στη σελ. 41, πως «…η χώρα είναι σε χειρότερη θέση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του Δημοσίου Χρέους της αφού έχει συρρικνωθεί σημαντικά η παραγωγική της βάση…»…. «Ούτε μπορεί κανείς να αναμένει σοβαρή μείωση του χρέους μέσω ιδιωτικοποιήσεων. Γενικά, πολύ μεγάλα χρέη σε απόλυτα μεγέθη και ως % ΑΕΠ γίνονται ανεξέλεγκτα («μη βιώσιμα»), προκαλούν αβεβαιότητες και κινδύνους (με αποτέλεσμα οι δανειστές να απαιτούν υψηλά πριμ ρίσκου, ιδιαίτερα αν εκτιμούν ότι η χώρα στο τέλος θα χρεοκοπήσει, οδηγώντας την έτσι στην χρεωκοπία) και αφαιρούν από τις κυβερνήσεις δυνατότητες αντιμετώπισης οικονομικών προβλημάτων. Ακόμα και αν τα χρέη δεν οδηγούν την αναπτυξιακή διαδικασία σε πλήρη κατάρρευση, όμως τείνουν να την επιβραδύνουν. Αυτό ισχύει ακόμη και αν δεν μπορούμε να καθορίσουμε επακριβώς το όριο πάνω από το οποίο πνίγουν την ανάπτυξη».

Με αυτά τα δεδομένα, την ανεργία να καλπάζει σε δυσθεώρητα ύψη και την πρόδηλη, αυτονόητη και αυταπόδεικτη αδυναμία των οφειλετών να αποπληρώσουν τα πάσης φύσεως και προελεύσεως χρέη τους, το Κράτος έχει απεμπολήσει τον ρόλο του ως κοινωνικού και έχει μετατραπεί σε τιμωρό των πολιτών του. Με τις πράξεις και τις παραλείψεις του παραβιάζει βάναυσα τις συνταγματικές επιταγές του άρ. 17, «Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους…», του άρθρου 25 περ. 1, «Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους..» και του άρ. 21 περ. 4, σύμφωνα με την οποία «Η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που τη στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους».

Ενδεχόμενη άρση της αναστολής των πλειστηριασμών από 1^ης Ιανουαρίου 2014 δεν θα μετέτρεπε, απλώς, χιλιάδες οικογένειες σε έρμαια στις ορέξεις των τραπεζών, και των πάσης φύσεως κερδοσκόπων, αλλά θα επέφερε περαιτέρω οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις: α) στην ίδια την αγορά ακινήτων, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση των ακινήτων στις τράπεζες, οι οποίες θα βρεθούν να κατέχουν πληθώρα ακινήτων, με επιπρόσθετα έξοδα διαχείρισή τους, αδυναμία πώλησής τους, αλλά και καμία δυνατότητα είσπραξης του υπόλοιπου ποσού του δανείου, αφού η αρχική δανειοδότηση θα υπερβαίνει κατά πολύ τα έσοδα από τον πλειστηριασμό, β) στους ίδιους τους δανειολήπτες, οι οποίοι όχι μόνο θα χάσουν την κατοικία τους, αλλά θα εξακολουθούν να χρωστούν στις τράπεζες μεγάλα ποσά, δεδομένου ότι το τίμημα των πλειστηριασμών θα είναι πολύ μικρό σε σχέση με το ποσό του αρχικού δανείου.

Οφείλει, λοιπόν, η Πολιτεία, τώρα περισσότερο από ποτέ, να αναδείξει το κοινωνικό της πρόσωπο με θετικό τρόπο και να σταθεί πλησίον του πολίτη. Άλλωστε, κοινωνικό Κράτος είναι εκείνο που αναλαμβάνει όλες εκείνες τις θεσμικές υποχρεώσεις για την προάσπιση των βασικών αναγκών των πολιτών του εξασφαλίζοντας την ανθρώπινη αξία. Είναι εκείνο που παρεμβαίνει στη λειτουργία της οικονομίας και της κοινωνίας για να αμβλύνει τις ανισότητες, αναδιανέμοντας το εθνικό εισόδημα προς όφελος των οικονομικά ασθενέστερων. Είναι εκείνο που παρεμβαίνει ρυθμιστικά στις κοινωνικές σχέσεις για την εξυπηρέτηση, τη διασφάλιση και την προαγωγή του κοινωνικού συμφέροντος. Είναι εκείνο που θέτει τον άνθρωπο πάνω από τους αριθμούς.

Οφείλει άμεσα το ελληνικό Κράτος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων για την εδραίωση της κοινωνικής συνοχής και την προστασία του θεσμού της οικογένειας, να μην ποινικοποιεί την ανεργία και την αδυναμία του πολίτη να ανταποκριθεί στις, ούτως ή άλλως, υπέρμετρες φορολογικές και ασφαλιστικές του υποχρεώσεις και να απόσχει από τη λήψη κάθε καταδιωκτικού μέτρου που θα έπληττε την πρώτη κατοικία.

Οφείλει το ελληνικό Κράτος να διαμορφώσει με θετικό, ρητό και κατηγορηματικό τρόπο το πλαίσιο προστασίας της κύριας κατοικίας του πολίτη από όλους εκείνους που κερδοσκοπούν, υπό την επίφαση της νομιμότητας ή μη, στις πλάτες του.

Επειδή, πρώτιστη και ύψιστη υποχρέωση της Πολιτείας είναι να διασφαλίζει την κοινωνική συνοχή και το αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες παρεμβαίνοντας αποφασιστικά και ρυθμιστικά εκεί όπου αυτοί αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους έναντι των πιστωτικών ιδρυμάτων, αλλά και του ίδιου του Κράτους.

Επειδή, στην περίπτωση της άρσης των πλειστηριασμών της κύριας κατοικίας, οι αρνητικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις θα είναι τεράστιες δοκιμάζοντας σε ακραίο βαθμό τις αντοχές της κοινωνίας.

Επειδή, για τους ανωτέρω λόγους, πρέπει άμεσα να απαγορευθεί η κατάσχεση, υποθήκευση και ο πλειστηριασμός της κύριας κατοικίας οιουδήποτε φυσικού προσώπου αδυνατεί, ως απόρροια της τραγικής οικονομικής δίνης στην οποία έχει περιέλθει, να ανταποκριθεί στην εκπλήρωση των οφειλών του προς Δημόσιο, τα πιστωτικά ιδρύματα, τους ιδιώτες, τα ασφαλιστικά ταμεία, τις ΔΕΚΟ, τα ΝΠΔΔ, τα ΝΠΙΔ που ελέγχονται από το Κράτος, τους ΟΤΑ.

Επειδή, η ανεργία καλπάζει, συνακολούθως δε, η οικονομική δύναμη των Ελλήνων βαίνει συνεχώς μειούμενη, χωρίς να διαφαίνεται ο χρόνος εξόδου από τα Μνημόνια και τις καταστροφικές συνέπειές τους.

Επειδή, το Κράτος οφείλει, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, να δώσει ηχηρή απάντηση στις φήμες περί μαζικής εκχώρησης ή πώλησης του συνόλου των δανειακών απαιτήσεων των πιστωτικών ιδρυμάτων σε εγχώρια και ξένα funds.

Επειδή, οι τράπεζες ικανοποιούνται, ούτως ή άλλως, από ενδεχόμενες προσφυγές των πολιτών για ρύθμιση των χρεών τους ενώπιον των Δικαστηρίων, αφ’ ης στιγμής υποχρεούνται οι δανειολήπτες, με τον Ν. 4161/2013, από καταθέσεως της αιτήσεως, να καταβάλλουν ένα χρηματικό ποσό, χωρίς να αναμένεται η οριστική απόφαση του Δικαστηρίου.

Επειδή, ως εκ τούτου, το Κράτος οφείλει να προστατέψει άμεσα την κύρια κατοικία από οιαδήποτε οφειλή, ικανή να άξει σε δήμευσή της.

Βάσει των ανωτέρω, οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ καταθέτουν την παρούσα Πρόταση στοχεύοντας στην προστασία της κύριας κατοικίας όσων φυσικών προσώπων παρουσιάζουν πραγματική αδυναμία να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους έναντι των πάσης φύσεως πιστωτικών ιδρυμάτων, ιδιωτών, Ασφαλιστικών Φορέων, Δ.Ο.Υ., Δ.Ε.Κ.Ο., Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ. που ελέγχονται από το Κράτος, Ο.Τ.Α.

Επί των Άρθρων

Με το Άρθρο 1 απαγορεύεται η κατάσχεση, η εγγραφή υποθήκης, η εγγραφή προσημείωσης υποθήκης, η παρακράτηση κυριότητας και ο πλειστηριασμός της κύριας κατοικίας όσων φυσικών προσώπων αδυνατούν, συνεπεία της οικονομικής ύφεσης, να αποπληρώσουν τις οφειλές τους έναντι του Κράτους, όλων των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, κύριας και επικουρικής, Δ.Ο.Υ., Δ.Ε.Κ.Ο., Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ. που ελέγχονται από το Κράτος και Ο.Τ.Α.

Με αυτήν τη ρύθμιση η Πολιτεία παύει να είναι τιμωρός και, ως οφείλει, καθίσταται αρωγός στην αγωνία που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών προκειμένου να διασώσει την κύρια οικία. Εμπράκτως αποδεικνύει στον ευρισκόμενο σε κατάσταση φτώχειας ή απειλούμενο από φτώχεια, στον άνεργο, στον μακροχρόνια άνεργο, στον ελεύθερο επαγγελματία με τζίρο μικρότερο ακόμα και από τα λειτουργικά έξοδα της επιχείρησής του, στον άνεργο επιστήμονα που αδυνατεί να καταβάλλει τις ασφαλιστικές του εισφορές, στον ανάπηρο, στον συνταξιούχο, του οποίου η σύνταξη έχει καταβαραθρωθεί, στον μισθωτό, ο μισθός του οποίου επουδενί επαρκεί να καλύψει τις οικογενειακές του ανάγκες, πως το Κράτος, στους χαλεπότερους καιρούς της σύγχρονης ιστορίας μας, πρώτο και πάνω απ’ όλους, εξασφαλίζει το ελάχιστο προαπαιτούμενο διαβίωσης, που δεν είναι άλλο από την προστασία της κύριας κατοικίας.

Με το Άρθρο 2 απαγορεύονται έως την 31^η Δεκεμβρίου 2020 οι πλειστηριασμοί της κύριας κατοικίας, οι οποίοι επισπεύδονται από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες παροχής πιστώσεων, τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών, αλλά και από ιδιώτες, καθώς, όχι μόνο δεν έχουν εκλείψει, αλλά έχουν γιγαντωθεί οι οικονομικοί λόγοι που επέβαλαν το μέτρο της αναστολής των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, δίχως να διαφαίνεται καμία πιθανότητα εξόδου από την κρίση, τουλάχιστον έως το 2020, σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της ίδιας της Κυβέρνησης, αλλά και του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους.

Με τη ρύθμιση, λοιπόν, αυτή δημιουργείται ένα πλέγμα προστασίας της κύριας κατοικίας των δανειοληπτών, οι οποίοι έχουν περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους. Παράλληλα, προστατεύεται η οικογένεια, η υγεία των πολιτών και, εν τέλει, το ίδιο το Κράτος, η ευμάρεια του οποίου ερείδεται, πρωτίστως και κατ’ απόλυτο βαθμό, στην ευημερία του πολίτη και στο αίσθημα ασφάλειας που βιώνει για να λειτουργήσει ως μέλος του συνόλου.

Με το Άρθρο 3 αναστέλλονται, έως την 31^η Δεκεμβρίου 2020, οι πλειστηριασμοί, οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των τετρακοσίων χιλιάδων (400.000) Ευρώ, από πιστωτικά ιδρύματα και εταιρείες παροχής πιστώσεων, καθώς και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών.

Η ρύθμιση αυτή είναι αναγκαία για δύο λόγους: πρώτον, διότι διαλαμβάνει τις εκτιμήσεις της Κυβέρνησης, όπως αυτές εξεφράσθησαν από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, και οι οποίες αναφέρονται σε επαναφορά στο προ κρίσης επίπεδο διαβίωσης όχι συντομότερα από το 2020 και, δεύτερον, διότι τα ποσά των δανειακών χρεών έχουν υποστεί κατακόρυφη αύξηση ένεκα της πολυετούς αδυναμίας των δανειοληπτών να αποπληρώσουν κεφάλαιο και τόκους. Έτσι αν, επί παραδείγματι, το συνολικό χρέος ενός δανείου ανήρχετο το 2009 στο ποσό των 180.000 Ευρώ, αυτό υπερβαίνει, ήδη, με την προσαύξηση των τόκων και των αντισυνταγματικώς, σε πλείστες περιπτώσεις, πανωτοκίων, το τιθέμενο για την απαγόρευση των πλειστηριασμών όριο των 200.000 Ευρώ, την ίδια ώρα που οι συμπολίτες μας βιώνουν τον προσωπικό τους Αρμαγεδδώνα αδυνατώντας να ανταποκριθούν ακόμα και στις βασικές διατροφικές ανάγκες των τέκνων τους. Διατηρώντας, λοιπόν, αμετάβλητο, τόσο το χρονικό όριο αναστολής των πλειστηριασμών, ορισθέν μέχρι την 31^η/12/2013, όσο και το ποσοτικό όριο των 200.000 Ευρώ, ανοίγεται, από 1^ης/1/2014, διάπλατα η πόρτα στους πλειστηριασμούς. Αυτήν την αδικία αποτρέπει η παρούσα διάταξη με την θέσπιση ενός ρεαλιστικότερου και δικαιότερου, σύμφωνα με τα νέα οικονομικά, κοινωνικά και εργασιακά δεδομένα, πλαισίου προστασίας της ιδιωτικής περιουσίας.

Το Άρθρο 4 ορίζει πως η απόφαση για την άρση ή μη της απαγόρευσης των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας του Άρθρου 2, και αυτών του Άρθρου 3, επειδή αφορά στην άσκηση και προστασία των ατομικών, και κατ’ επέκταση κοινωνικών, δικαιωμάτων της ιδιοκτησίας, της κατοικίας και της διατήρησης της οικογένειας ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, ή στον περιορισμό αυτών, είναι αναγκαίο, σύμφωνα με το Άρθρο 72 Σ., να ληφθεί με ψηφισθέντα Νόμο από την Ολομέλεια της Βουλής σε συνεδρίασή της που θα πραγματοποιηθεί το πρώτο τρίμηνο του 2021, ήτοι αμέσως μετά την παρέλευση της ημερομηνίας για την απαγόρευση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας για οφειλές στα πιστωτικά ιδρύματα και σε ιδιώτες, καθώς και της αναστολής των πλειστηριασμών για την ικανοποίηση απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των τετρακοσίων χιλιάδων (400.000) Ευρώ, από πιστωτικά ιδρύματα και εταιρείες παροχής πιστώσεων, καθώς και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών.

Με το Άρθρο 5 καταργείται κάθε αντίθετη με τα οριζόμενα στα ανωτέρω Άρθρα διάταξη.

Β. Πρόταση Νόμου

«Προστασία κυρίας κατοικίας»

Άρθρο 1. Προστασία κύριας κατοικίας για οφειλές στο Δημόσιο

 Απαγορεύεται η κατάσχεση, η εγγραφή υποθήκης, η προσημείωση υποθήκης, η παρακράτηση κυριότητας και ο πλειστηριασμός της κύριας κατοικίας όλων των φυσικών προσώπων που έχουν περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των χρηματικών οφειλών τους έναντι του Κράτους, όλων των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, κύριας και επικουρικής, Δ.Ο.Υ., Δ.Ε.Κ.Ο., Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ. που ελέγχονται από το Κράτος και Ο.Τ.Α. 

Άρθρο 2. Απαγόρευση πλειστηριασμών κύριας κατοικίας για οφειλές σε πιστωτικά ιδρύματα και ιδιώτες

 Απαγορεύονται, έως την 31^η Δεκεμβρίου 2020, οι πλειστηριασμοί της κύριας κατοικίας όλων των φυσικών προσώπων που έχουν περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους έναντι των πάσης φύσεως πιστωτικών ιδρυμάτων, των εταιρειών παροχής πιστώσεων, των εκδοχέων των απαιτήσεων αυτών και των ιδιωτών. 

Άρθρο 3. Αναστολή πλειστηριασμών από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες παροχής πιστώσεων και εκδοχείς αυτών

 Αναστέλλονται, έως την 31η Δεκεμβρίου 2020, οι πλειστηριασμοί, οι οποίοι επισπεύδονται από πιστωτικά ιδρύματα και εταιρείες παροχής πιστώσεων, καθώς και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των τετρακοσίων χιλιάδων (400.000) Ευρώ. 

Άρθρο 4. Απόφαση για άρση απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας

 Η απόφαση για την άρση ή μη της απαγόρευσης των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας του Άρθρου 2, καθώς και αυτών του Άρθρου 3, λαμβάνεται από την Ολομέλεια της Βουλής σε συνεδρίασή της που θα πραγματοποιηθεί το πρώτο τρίμηνο του 2021.

Άρθρο 5. Κατάργηση κάθε αντίθετης διάταξης

 Καταργείται κάθε αντίθετη με τα οριζόμενα στα ανωτέρω Άρθρα διάταξη.

Αθήνα, 27 Νοεμβρίου 2013

Ο Προτείνων Βουλευτής

Βασίλειος Καπερνάρος

Οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια

Όχι, οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια !

Στον λογιστικό τρόπο σκέψης που, εδώ και χρόνια, προσπαθούν να μας κάνουν να σκεφτόμαστε και να πράττουμε, υπάρχει η, εδώ και αιώνες, αναλυτική και με στοιχεία έντονης αμφισβήτησης των καθεστωτικών ιδεών, συλλογιστική των προγόνων μας.

Ας ανατρέξει ο αναγνώστης, με όσες γνώσεις κι αν διαθέτει, στην αρχαίωνη ιστορία της χώρας μας. Στις υψηλές έννοιες και τα διανοήματα των Ελλήνων φιλοσόφων, ποιητών και ιστορικών, που με τόλμη χάραξαν την αρχή των μονοπατιών της ελεύθερης σκέψης.

Μονοπάτια που έδειξαν το δρόμο στους διαφωτιστές του μεσαίωνα. Μονοπάτια που σήμερα έγιναν λεωφόροι. Που έκαναν έναν Γκαίτε να παραδεχθεί πως «ότι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη». 

Στο σημερινό «μεσαίωνα» της σκέψης, όπου κάθε μας πράξη, κάθε μας σκέψη θα πρέπει να είναι καθοδηγούμενη από καθαρά αριθμητικά δεδομένα, ας αντιτάξουμε τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Αναξαγόρα που ο καθένας από εμάς κρύβει μέσα του.

Γιατί ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Παλαμάς, ο Ρίτσος, δεν είναι απλά 4 ποιητές, είναι οι δημιουργοί του «Άξιον Εστί», της «Ελένης», του «Τάφου» και της «Ρωμιοσύνης»

Γιατί ο Θεοδωράκης, ο Χατζηδάκης, ο Ξαρχάκος, δεν είναι απλά 3 μουσικοσυνθέτες, είναι οι δημιουργοί του «Επιτάφιου», του «Χαμόγελου της Τζοκόντα» και της «Φτωχολογιάς»

Γιατί, όταν στα χείλη μας φτάνει το «τη Ρωμιοσύνη, μην την κλαις», δεν έχουμε στο νου μας «ένας ωραίος στίχος», αλλά την ελπίδα ενός λαού

Γιατί, το «απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρωτ’ ανδρειωμένη χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά», δεν είναι 2 στίχοι, είναι ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας.

Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟΥ

Δεν θα έπρεπε κανείς να διαθέτει … μαντικές ικανότητες για να προβλέψει το αποτέλεσμα της χθεσινής ψηφοφορίας στη Βουλή των Ελλήνων. 

Η πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ, καταψηφίσθηκε από το σύνολο των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ (αν εξαιρέσει κανείς την κα Τζάκρη) που στηρίζουν την κυβέρνηση. Όχι διότι πείσθηκαν από την ανταλλαγή επιχειρημάτων κατά τη συζήτηση στη Βουλή και πιστεύουν πως στη χώρα πραγματικά επιτελείται έργο, αλλά διότι γνωρίζουν καλά πως σε περίπτωση προκήρυξης νέων εθνικών εκλογών, οι θέσεις που με τόση ζέση ζεσταίνουν στα βουλευτικά τους έδρανα, όταν τύχει να παρακολουθούν κάποια από τις συνεδριάσεις της Βουλής, κινδυνεύουν άμεσα.

Η Δευτέρα 12 Νοεμβρίου του 2013, ξημέρωσε χωρίς τίποτε στη χώρα να είναι διαφορετικό. Τίποτε ;

Όχι. Αυτό που έχει απλά επιβεβαιωθεί, είναι το ότι η πολιτική πρακτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως αυτή εκφράζεται σήμερα πλέον και από τον ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθεί κατά γράμμα το ρόλο που έπαιζε στα χρόνια που μεσολάβησαν, τουλάχιστον από το 1996 και μετά. Αυτή ενός συστημικού κόμματος, που παλεύει για να διατηρήσει τη θέση του, τόσο όσον αφορά τη θεσμική του εκπροσώπηση στη Βουλή, όσο και στην κοινωνία.

Σαφώς και η πρόταση δυσπιστίας θα κέρδιζε τις θετικές ψήφους του συνόλου της αντιπολίτευσης, αν εξαιρέσει κανείς την … ακατανόητη (το λιγότερο) στάση της ΔΗΜΑΡ και κάποιων ανεξάρτητων (;) βουλευτών.

Αυτό που η πρόταση αυτή δεν υπήρχε περίπτωση να κερδίσει, ήταν η θετική έκβαση του στόχου της. Η πτώση δηλαδή της κυβέρνησης. Και αυτό, εάν δεν το γνώριζαν, θα έπρεπε να το είχαν προβλέψει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που στήριξαν την προσωπική πρωτοβουλία του προέδρου τους κ. Τσίπρα, για την κατάθεση αυτήν τη -χρονικά- πολιτική στιγμή, αυτής της πρότασης.

Αυτή τη στιγμή, που οι διαφωνίες επί σοβαρών πολιτικών θεμάτων και επιλογών της κυβέρνησης, συναντούσε τις (αν μη τι άλλο) έντονες διαφωνίες στο εσωτερικό τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και -κυρίως- της Νέας Δημοκρατίας. Με ανοιχτά τα «μέτωπα» τόσο για το νέο ενιαίο φόρο στα ακίνητα που ουσιαστικά θα οδηγήσει στη δήμευση κάθε ιδιωτικής περιουσίας, την απελευθέρωση των πλειστηριασμών ακινήτων, την τραγική κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων που οδηγεί στη σίγουρη μείωση (κι άλλο) των συντάξεων με την απαίτηση και της τρόικα, με τις άμεσα επικείμενες απολύσεις και άλλων δημοσίων και δημοτικών υπαλλήλων, και φυσικά με την επικείμενη ψήφιση του προϋπολογισμού για το 2014.

Εάν τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχαν λάβει υπ’ όψιν τους τα ανωτέρω (και πολλά περισσότερα), ακόμη-ακόμη και αυτή την «Προγραμματική Συμφωνία»  μεταξύ των προέδρων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ η οποία υπεγράφη πριν λίγες μόλις ημέρες και ουσιαστικά έφερνε «εις γάμου κοινωνία» τα δύο αυτά κόμματα, αλλά και τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στο Mega όπου μέσα σε μία μόλις πρόταση, παρείχε πλήρη στήριξη στο alter ego του πια κ. Βενιζέλο, δεν θα είχαν σε καμία περίπτωση συμφωνήσει στην κατάθεση ΤΩΡΑ αυτής της πρότασης δυσπιστίας.

Όσο κι αν στην πρόσφατη πολιτική ιστορία της χώρας, καμία πρόταση δυσπιστίας, για όσο σοβαρούς λόγους κι αν είχε για να κατατεθεί, τελικά δεν υπερψηφίσθηκε, όσο κι αν το θέμα της ΕΡΤ (που αποτέλεσε την αφορμή) και της ελεύθερης πρόσβασης των πολιτών στην πληροφορία προστατεύεται Συνταγματικά (αρθ. 5^Α), η χρονική στιγμή που επελέγη για να κατατεθεί αυτή η πρόταση μομφής, το μόνο που τελικά καταφέρνει είναι η παράταση ζωής κατά έξι τουλάχιστον μήνες, αυτής της εθελόδουλης κυβέρνησης.

Η σιγουριά δε των κυβερνώντων για την καταψήφιση της πρότασης ήταν τέτοια, που την ίδια στιγμή που διεξαγόταν η συζήτηση στη Βουλή επί της πρότασης, υπουργοί και κυβερνητικά στελέχη συνέχιζαν τις επαφές τους με τον κ. Τόμσεν και τους άλλους υπαλλήλους της τρόικα, σαν να μην συνέβαινε τίποτε απολύτως. Σα να γνώριζαν εκ των προτέρων ότι θα βρίσκονται και την επόμενη μέρα στις θέσεις τους, σα να ήταν απόλυτα σίγουροι ότι όσα μεταξύ τους ("αφεντικά" και "υπάλληλοι") συμφωνήσουν, τελικά θα εφαρμοσθούν γιατί απλά, τίποτε δεν θα αλλάξει.

Υπάρχουν όμως και τομείς που η πρόταση αυτή, θα έχει επιτυχίες. Θα πετύχει σίγουρα την, αμφίβολη μέχρι πριν, συσπείρωση των κυβερνητικών βουλευτών, όχι γύρω από τους αρχηγούς και κατ’ επέκταση την εφαρμογή του κυβερνητικού προγράμματος, αλλά γύρω από την κατοχύρωση, για λίγους έστω ακόμη μήνες, της παχυλής βουλευτικής τους αποζημίωσης. Θα πετύχει τον άμεσο κατευνασμό των αντίθετων φωνών μέσα στους κόλπους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ιδίως μετά τα όσα ευθαρσώς ανέφερε ο κ. Τσίπρας στο Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών, και ιδίως από την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτή εκφράζεται μέσω του κ. Λαφαζάνη. Θα πετύχει δε και την ανεμπόδιστη προεδρία της ΕΕ από την Ελλάδα, η οποία ξεκινά από 1^ης Ιανουαρίου 2014 και ισχύει για ένα εξάμηνο, την οποία διακαώς επιθυμεί η κυβέρνηση (γι’ αυτό και η επέμβαση στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ) ώστε να μπορέσει -κάπως- να διαχειρισθεί ένα ενδεχόμενο, και διόλου απίθανο, στραπάτσο στις Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές του Μαΐου.

Το μόνο λοιπόν που πραγματικά και ουσιαστικά πέτυχε αυτή η άκαιρη πρόταση δυσπιστίας, είναι η παράταση του χρόνου ζωής αυτής της εθελόδουλης (το ξαναγράφω) κυβέρνησης. Μία παράταση που θα διαρκέσει σίγουρα μέχρι τα μέσα Μαΐου, οπότε και επανέρχεται το Συνταγματικό δικαίωμα κατάθεσης, νεότερης παρόμοιας πρότασης.

Και κάπως έτσι, η Δημοκρατία μετατρέπεται σε ένα ιδιότυπο καθεστώς, με όση αρνητικά φορτισμένη έννοια μπορεί να προσδώσει κανείς σε αυτή τη λέξη.

Εκτός εάν, κάποιο άλλο απροσδόκητο και πάλι (και ενσυνείδητο) γεγονός, επηρεάσει άμεσα τις πολιτικές εξελίξεις, και  φέρει -επιτέλους- στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής της χώρας, την πραγματική έννοια και λειτουργία του κοινοβουλευτικού δημοκρατικού πολιτεύματος. Αυτό του καλώς εννοούμενου δημοκρατικού διαλόγου, χωρίς Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν εσωκομματικές έριδες και διαφωνίες.

Αυτό του οποίου βασική αρχή, αποτελεί η κοινωνική δικαιοσύνη.

Δελτίο Τύπου - Μήνυμα 28ης Οκτωβρίου

Με την ευκαιρία του εορτασμού της επετείου του ηρωικού ΟΧΙ του Ελληνικού λαού, απέναντι στις πανίσχυρες δυνάμεις του φασισμού και του ναζισμού το 1940, ας αναλογιστούμε τις αξίες και τα ιδανικά, για τα οποία οι πρόγονοί μας έδωσαν τον υπέρ πάντων αγώνα.

Ας επαναφέρουμε στο νου και την καρδιά μας το «τι σημαίνει να είσαι Έλληνας και Ελληνίδα», ώστε ενωμένοι, δημοκρατικά και ειρηνικά, να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα σε όλους εκείνους που και σήμερα επιχειρούν να καταλύσουν κάθε αίσθημα Αξιοπρέπειας, Τιμής και Υπερηφάνειας, που εδώ και αιώνες διέθετε και ακόμη διαθέτει αυτός ο λαός.

Στη σημερινή εποχή του «ναι σε όλα», ας πει ο καθένας από εμάς το δικό του μικρό «όχι», ώστε όλα μαζί ενωμένα, να γράψουν τις νέες σελίδες των δημοκρατικών αγώνων, που έκαναν την Ελλάδα φάρο και οδηγό για την καθιέρωση των θεμελιωδών αξιών του πολιτισμένου κόσμου.

Τσακίρης Α. Γιώργος

Αντισυνταγματικές επισημάνσεις ...

Με ένα σχετικά γρήγορο ψάξιμο στο διαδίκτυο ...
Έχει κάτι από αυτά ανατραπεί στη συνέχεια ή όχι ;;

   1)      Η 60/2013 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι 10 άρθρα του Ν. 3838/2010 (1α, 14-21 και 24), γνωστού σε δημοσιολογικό επίπεδο ως «νόμου Ραγκούση», είναι ανίσχυρα ως αντιβαίνοντα σε θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος της Ελλάδας. 

   2)      Αντισυνταγματική  έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με την απόφαση 3341/2013, την τακτοποίηση των αυθαιρέτων νέας γενιάς με «πάγωμα» της κατεδάφισής τους για 30 χρόνια όπως προέβλεπε ο προηγούμενος νόμος για τα αυθαίρετα 4014/11.

   3)      Αντισυνταγματική κρίθηκε, με την υπ’ αριθμ. 3354/2013 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η πρώτη εφεδρεία στον δημόσιο τομέα που προβλέφθηκε το 2011 με το Μνημόνιο Ι (Ν. 4024/2011) και την υπουργική απόφαση ΔΙΔΑΔ/Φ.26.14/56/ ΟΙΚ.1872/8.11.2011

   4)      το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματική και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) τη νομοθετική ρύθμιση που παρέχει τη δυνατότητα στο ΣΔΟΕ να προβαίνει σε δέσμευση πάσης φύσεως τραπεζικών λογαριασμών, τραπεζικών θυρίδων κ.λπ.

   5)      το Πολυμελές πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε αντισυνταγματική και παράνομη την είσπραξη του τέλους ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Ο Άρειος Πάγος απέρριψε το αίτημα Στουρνάρα για προσωρινή αναστολή της πρωτόδικης απόφασης

   6)      Αντισυνταγματικές έκρινε τις απολύσεις 5 εργαζομένων  των ΚΤΕΛ Χαλκιδικής   το  Μονομελές Πρωτοδικείο Χαλκιδικής. Το  πιο αξιοσημείωτο ίσως είναι  ότι το δικαστήριο έκρινε αντισυνταγματική την Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου (6/28.02.2012) στην οποία βασίσθηκαν οι απολύσεις και διέταξε την επαναπρόσληψη των 5 απολυμένων εργαζομένων στα ΚΤΕΛ Χαλκιδικής! 

   7)      Την αντισυνταγματικότητα των ρυθμίσεων του Μνημονίου που αναφέρονται στην μείωση των ελάχιστων μισθών, στη διαιτησία, αλλά και στην κατάργηση της ρήτρας μονιμότητας αναδεικνύει η Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής που κατατέθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής.

   8)      Αντισυνταγματικό σε 7 σημεία το νέο ασφαλιστικό. Η γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου έγινε καταπέλτης με βολές κατά του νέου ασφαλιστικού όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά την κύρωση του μνημονίου από την Ελληνική Βουλή.

   9)       Αντισυνταγματική κρίθηκε από την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σε διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών, η νομοθετική πρόβλεψη που θέτει φραγμούς στα κατασκευαστικά έργα των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (δήμους και κοινότητες), καθώς προβλέπει, ότι για κάθε δαπάνη η οποία είναι μεγαλύτερη των 50.000 ευρώ, απαιτείται η προηγούμενη έγκριση του γενικού γραμματέα αποκεντρωμένης διοίκησης.

  10)   Αντισυνταγματική η αδικαιολόγητα μακροχρόνια παράταση της θητείας μελών των Ανεξάρτητων Αρχών, απεφάνθη το Συμβούλιο της Επικρατείας. Πρόκειται για την υπόθεση μέλους του ΕΣΡ, ο οποίος διορίστηκε το 2005 με τετραετή θητεία, ωστόσο βρισκόταν ακόμα στη θέση του, ως τακτικό μέλος, το 2011.

Υπενθύμιση :

Σύνταγμα της Ελλάδος, άρθρο 120 : (Ακροτελεύτια διάταξη)

Παράγραφος 2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

Παράγραφος  4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ... ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ (ή περί δηλώσεων ανεξαρτησίας των υποψηφίων για τις αυτοδιοικητικές εκλογές)

Με τις αυτοδιοικητικές εκλογές να απέχουν λίγους μόλις μήνες μπροστά, τον Μάιο του 2014, οι υποψήφιοι διεκδικητές/ριες «σπεύδουν» να λάβουν τις θέσεις τους στην «αφετηρία του αγώνα» !

Ενός αγώνα που, μην έχει κανείς οποιαδήποτε αμφιβολία γι’ αυτό, θα είναι ο πιο άκρατα πολιτικοποιημένος (και όχι κομματικός) όλων των αυτοδιοικητικών εκλογών που έχουν γίνει στη χώρα, τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.

Σε πλήρη αντίθεση όμως με τις μέχρι σήμερα «συνήθειες», εκείνοι/ες που εκδηλώνουν την πρόθεσή τους να διεκδικήσουν τους δημαρχιακούς (κυρίως) και περιφερειακούς θώκους, «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» προσπαθώντας να πείσουν όχι τόσο για το θετικό των σκοπών, των στόχων και των οραμάτων τους για τη θέση την οποία διεκδικούν (με δυο λόγια … το πρόγραμμά τους), αλλά για το ότι είναι … ανεξάρτητοι !!

Ακόμη κι αν κάποιος/α επικαλεσθεί το ότι είναι σχετικά νωρίς για να εκθέσει σε δημόσια θέα και (κατά συνέπεια) αξιολόγηση το πρόγραμμά του, η προσπάθεια και μόνο να πεισθούν οι πολίτες στους οποίους απευθύνεται, κυρίως και πρώτιστα για την … ανεξαρτησία του/ης, θα πρέπει να μας κάνει δυο φορές πιο καχύποπτους απ’ ότι στις προηγούμενες, ανάλογες, εκλογικές αναμετρήσεις.

Ιδού λοιπόν «πεδίο δόξης λαμπρόν» κυρίες και κύριοι.

Απαντήστε πρώτα στον εαυτό σας και έπειτα στους εν δυνάμει ψηφοφόρους σας, «εάν την ίδια ημέρα με τις αυτοδιοικητικές, λάμβαναν χώρα και οι Εθνικές εκλογές, τι θα ψηφίζατε ;»

Πώς μπορείτε να δικαιολογήσετε την ιδεολογική παραμονή και υποστήριξη δια της ψήφου σας, σε κόμματα τα οποία φέρουν την αποκλειστική ευθύνη της τραγικής οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα ;

Πώς μπορείτε, ακόμη και σήμερα, να παραμένετε ενεργά μέλη αυτών των κομμάτων, και ταυτόχρονα να διεκδικείτε τον χαρακτηρισμό του «ανεξάρτητου» υποψηφίου ;

Αποδείξτε με πράξεις αυτό το οποίο πρεσβεύετε. Δηλώστε ανοιχτά αυτά τα οποία σε ιδιωτικές συζητήσεις εκμυστηρεύεστε σε φίλους και γνωστούς. Κόψτε τον ομφάλιο λώρο που σας συνδέει με πρακτικές και ιδεολογήματα του παρελθόντος. Εν τέλει, παραιτηθείτε των κομματικών διαπιστευτηρίων  τα οποία κατέχετε, στα θεσμικά όργανα στα οποία συμμετέχετε και διαφωνείτε με τις πολιτικές αποφάσεις τους.

Ειδάλλως, κάθε προσπάθειά σας να πείσετε τον κόσμο ότι λειτουργείτε ως … ανεξάρτητοι, χρησιμοποιώντας μάλιστα θολά ιδεολογήματα, αοριστολογίες και νεολογισμούς που απλά ακούγονται όμορφα, μόνο ως προσέλκυση ψηφοφόρων που έχουν συνηθίσει στη γεύση του … κουτόχορτου μπορεί να χαρακτηρισθεί, και τίποτε άλλο.

Χωρίς σκοπό, ποιο το αντικείμενο ;

Μεγαλωμένοι σ’ ένα περιβάλλον που έφτιαξαν άλλοι για εμάς, προσδοκούμε άφεση αμαρτιών στο περιβάλλον που ετοιμάζουμε εμείς για τους επόμενους

Πορευόμαστε έχοντας τα μάτια κλειστά και τ’ αυτιά μας στραμμένα μόνο σ’ εκείνο που άλλοι μας είπαν πως είναι «καλό», χωρίς να μας διδάξουν την διαδικασία του νου που κάποτε ονόμασαν «κρίση»

Κι έτσι, μιμητές του παρελθόντος, μπαλώνουμε το μέλλον με τα ρετάλια του παρόντος μας

Χωρίς σύνθεση, χωρίς συνεννόηση, χωρίς σκοπό, χωρίς αιδώ

Αλήθεια, ποιο το αντικείμενο ;

Είμαστε οι γιοι των πράξεών μας*

Διαλέγονται, επιχειρηματολογούν, διαφωνούν ή συμφωνούν,και (παραδόξως; ) δεν καταλήγουν πουθενά !

Μήνες τώρα, συζητήσεις επί συζητήσεων, για ένα θέμα στο οποίο η χώρα και οι νομοθέτες της θα έπρεπε να είχαν δώσει λύση στη γένεσή του, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους το κοινωνικό, πολιτικό και –κυρίως– το ιστορικό προηγούμενο των συνεπειών που προκάλεσε, ανάλογου (αν όχι ταυτόσημου) ιδεολογικού προσανατολισμού (και των πρακτικών επιβολής του ; ) κομματικός σχηματισμός, των αρχών του 20^ου αιώνα.

Για να αντιληφθεί ο καθένας τις πραγματικές διαστάσεις που μπορεί να (ή έχει ήδη ; ) λάβει η συγκεκριμένη ιδεολογία και οι πρακτικές επιβολής της, μια μικρή ιστορική αναδρομή στις αρχές και τους σκοπούς της, αλλά και στους λόγους που την δημιούργησαν, κατά τη γνώμη μου κρίνεται απαραίτητη.

Και αναφέρομαι φυσικά στην δημιουργία του «εθνικοσοσιαλιστικού γερμανικού εργατικού κόμματος»  (γερμ. Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) γνωστότερο ως NSDAP, αρχικά από τους  Ά.Ντρέξλερ, Γκ.Φέντερ, Ντ.Έκαρτ και Κ.Χάρρερ το 1919, και στην πιο … ολοκληρωμένη μορφή του, από τον Αδόλφο Χίτλερ, δύο χρόνια αργότερα, στις 28 Ιουλίου του 1921. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι ο Α.Χίτλερ, είχε σταλεί στην εν λόγω ομάδα, ως κατάσκοπος από το καθεστώς της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, το οποίο ανησυχούσε από την ανάπτυξη ποικίλων ομάδων που αντιδρούσαν στους όρους της Συνθήκης των Βερσαλλιών, που ήταν ιδιαίτερα ταπεινωτικοί για το Γερμανικό έθνος, όσο και από τις επακόλουθες πολεμικές αποζημιώσεις που απαιτούνταν από την Γερμανία.

Η «ιδέα» λοιπόν του εθνικοσοσιαλισμού, δημιουργήθηκε έχοντας ως βασικό της κορμό την αντίδραση – αντίσταση, σε έξωθεν επιβολές σε δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, ως … τιμωρία ή για την «αποκατάσταση της νομιμότητας». Οι ομοιότητες με την υπάρχουσα σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, αρχίζουν να παρουσιάζουν (αν μη τι άλλο) ενδιαφέρον.

Η σημαία του NSDΑP. Η σβάστικα ήρθε μετά !

Το στοιχείο του πράκτορα που διεισδύει σε τέτοιες οργανώσεις και τις ομοιότητες (εκπληκτικές καμιά φορά) που πιθανόν να υπάρχουν σε ανάλογες περιπτώσεις και στη χώρα μας, προτιμώ να μην το σχολιάσω.

Θα πρέπει βεβαίως να εξετάσουμε το κατά πόσο ο γερμανικός εθνικοσοσιαλισμός και η ΧΑ, «μοιράζονται» κάποια κοινά και –κυρίως– δομικά στοιχεία, τόσο στην ιδεολογία, όσο και στους σκοπούς και τους στόχους τους.

Από το … πρόγραμμα του Χίτλερ αλλά και από τις γενικά παραδεδεγμένες αρχές του εθνικοσοσιαλισμού (ναζισμού), διαβάζουμε :

• Απαιτούμε την ένωση ολόκληρης της Γερμανίας σε μια Μείζονα Γερμανία πάνω στη βάση του εθνικού αυτοπροσδιορισμού.
• Είμαστε αντίθετοι προς την διεφθαρμένη κοινοβουλευτική τακτική
•  Μόνο μέλη του Έθνους μπορούν να είναι πολίτες του Κράτους. Μόνον αυτοί με γερμανικό αίμα, ανεξαρτήτως πεποιθήσεων, μπορούν να είναι μέλη του Έθνους
• Άρνηση της δημοκρατίας μέσω της σύνθλιψης πολιτικών κομμάτων και συνδικάτων και του περιορισμού της ελευθερίας τύπου και έκφρασης
• η αντικατάσταση του δημοκρατικού συστήματος με ένα καθεστώς που θα βασιζόταν στην αρχή της «κοινότητας» με την έννοια της εθνικής και βιολογικής ενότητας με επικεφαλής τον αρχηγό-ηγέτη (Φύρερ) τους και τη συγκέντρωση της εξουσίας σε μια κεντρική ηγετική προσωπικότητα,

Τι υποστηρίζει η ΧΑ, στην επίσημη διακήρυξη της ταυτότητας-ιδεολογίας της ;

• Στον σκληρό πυρήνα της Πίστης μας ευρίσκεται το Έθνος-Φυλή
• Κυρίαρχη για εμάς τους Χρυσαυγίτες η Ιδέα του Έθνους, η Ιδέα του Φυλής.
• Για τον Εθνικισμό ο Λαός είναι όχι μονάχα μια αριθμητική ενότητα ατόμων αλλά μια ποιοτική σύνθεση ανθρώπων με την ίδια βιολογική και πνευματική κληρονομιά
• είμαι εχθρός κάθε εξουσίας είτε δικτατορία των στρατιωτικο-οικονομικών συμφερόντων είναι, είτε δικτατορία του κοινοβουλευτισμού
• ο Λαός είναι η μόνη πραγματικότητα που δεν χρειάζεται εξουσία αλλά ηγεσία. Ο Λαός είναι ο πραγματικός άρχοντας, ηγεμονεύει τον εαυτό του μέσα απ’ τον Ηγέτη του

Από το 2^ο συνέδριο,όταν ακόμη ο μαίανδρος δεν ήταν το σήμα της ΧΑ

με το σήμα των Sturmabteilung !!

Κι επειδή, όπως σοφά λέγεται, «μια εικόνα αξίζει για χίλιες λέξεις», μια αντιπαραβολή μεταξύ των Ταγμάτων Εφόδου (Sturmabteilung συντομογραφία: SA), του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος του Χίτλερ, και των αντίστοιχων-συνώνυμων  (όπως τουλάχιστον τα ονομάζει πρώην μέλος της ΧΑ σύμφωνα με δημοσιεύματα), ίσως να δίνει μία πληρέστερη … εικόνα για το ποια είναι και τι εκπροσωπεί η ΧΑ.

Κάθε διάθεση για σύγκριση ώστε να βρεθούν ομοιότητες (ή διαφορές), δεκτή.

Τι μπορούμε όμως να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε αυτό το τεράστιο ζήτημα, πριν λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις ;

Βεβαίως και ένας από τους τρόπους είναι το να ρίξουμε άπλετο φως στο «τι» ή «ποια» πραγματικά είναι η ΧΑ.

Δεν φτάνει όμως αυτό. Αν εξαιρέσουμε τον υπαρκτό κίνδυνο της (έστω και αρνητικής) «διαφήμισης» του φαινομένου, ακόμη κι αν φωτιστεί απ’ όλους τους προβολείς του κόσμου, υπάρχει ο κίνδυνος εκείνη ακριβώς τη στιγμή να μεταμορφωθεί σε … «άγγελο τιμωρό» οδηγώντας όσους στρέψουν την προσοχή τους, σε λάθος συμπεράσματα

Ένα από τα κύρια επιχειρήματα όσων υποστηρίζουν (ή έστω αμφιβάλουν) ότι η ΧΑ δεν μπορεί να τεθεί εκτός των παραδεδεγμένων δημοκρατικών διαδικασιών, είναι και αυτό των ψήφων που πήρε στις εκλογές του Ιουνίου του περασμένου έτους (με την ευκαιρία, ήταν 426.000 και όχι 500.000 όπως κατά καιρούς ακούγεται)

Πώς λοιπόν (ρωτούν) ένα νόμιμο κόμμα, το οποίο ψήφισαν χιλιάδες ψηφοφόροι, με εκπροσώπηση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, μπορεί να μην έχει τη δυνατότητα συμμετοχής σε οποιαδήποτε κορυφαία εκλογική διαδικασία στη χώρα ;

Κι εδώ έρχομαι να θέσω το ερώτημα. Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να γίνει με δημοψήφισμα ;

Ας το εξετάσουμε.

Σύμφωνα με το αρθ. 44, παρ. 2 του Συντάγματος «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου»

Πιθανότατα δε, η επόμενη περίοδος της ίδιας παραγράφου η οποία αναφέρει «Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασισθεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών (180), ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου (100) και όπως ορίζουν ο Κανονισμός της Βουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής» θα αποτελούσε πιο «γόνιμο» πεδίο αναφοράς για την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.

Αρκεί λοιπόν είτε α) η απόφαση για τον χαρακτηρισμό από το Υπουργικό Συμβούλιο της ιδεολογίας και –κυρίως– των σκοπών και των στόχων της ΧΑ, ως «κρίσιμο εθνικό θέμα», να ψηφισθεί η εν λόγω απόφαση από (τουλάχιστον) 151 βουλευτές, και ένα διάταγμα για την προκήρυξη δημοψηφίσματος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είτε β) πρόταση για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για ήδη ψηφισμένο νομοσχέδιο που θα καλύπτει και θα τροποποιεί το πρόβλημα της θέσης εκτός νόμου της ΧΑ ως «σοβαρό κοινωνικό ζήτημα» από 100 βουλευτές, η οποία θα υπερψηφιστεί από 180 βουλευτές. Στην εν λόγω περίπτωση και σύμφωνα με το αρθ.35 παρ.3, το διάταγμα του Προέδρου της Δημοκρατίας πρέπει να προσυπογραφεί και από τον Πρόεδρο της Βουλής.

Πού μπορεί να βασισθεί όμως ο χαρακτηρισμός της ιδεολογίας, των σκοπών και των στόχων της ΧΑ, ως «κρίσιμο εθνικό ζήτημα» ή έστω ως «σοβαρό κοινωνικό ζήτημα» ;

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα όσα πιο πάνω αναφέρθηκαν, η προσωπική μου γνώμη είναι ότι η ιδεολογία, οι σκοποί και οι στόχοι του εν λόγω κόμματος, έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τα άρθρα του Συντάγματος :

• Αρθ.2 παρ.1 «Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας»
• Αρθ. 4 παρ.2 «Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις»
• Αρθ.5 παρ.1 «Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, εφόσον δεν προσβάλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα και τα χρηστά ήθη» παρ. 2 «Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων»

Πέραν των ανωτέρω, και ερμηνεύοντας το εδάφιο του Συντάγματος το οποίο αναφέρεται σε «ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα», θα ήθελα να θέσω το ερώτημα εάν ως τέτοιο (σοβαρό κοινωνικό ζήτημα) θα μπορούσε να θεωρηθεί και ο εκλογικός νόμος ο οποίος θεσπίσθηκε με το Προεδρικό Διάταγμα 26 και ισχύει στη χώρα από τη δημοσίευσή του στο ΦΕΚ 57 Α στις 15-03-2012.

Διότι εάν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε θα μπορούσαν ίσως να βρεθούν πλείστα όσα άρθρα εντός του συγκεκριμένου Προεδρικού Διατάγματος, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν εφαρμόζει η ΧΑ, ή κατόπιν τροποποίησης-συμπλήρωσής τους με την ψήφο των απαιτούμενου αριθμού βουλευτών, θα μπορούσαν να θέτουν συγκεκριμένους περιορισμούς ώστε κομματικοί σχηματισμοί όπως η ΧΑ, δεν θα μπορούσαν να λαμβάνουν μέρος σε οποιαδήποτε κορυφαία εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα.

Θα πρέπει βέβαια εδώ να επισημάνω ότι η διερεύνηση της περίπτωσης διεξαγωγής δημοψηφίσματος το οποίο θα είχε ως σκοπό τον αποκλεισμό της ΧΑ από τις εκλογικές και κοινοβουλευτικές διαδικασίες, εμπεριέχει τον κίνδυνο το οποιοδήποτε ποσοστό συγκέντρωνε η αρνητική τοποθέτηση των πολιτών σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα μεταφραζόταν αυτόματα ως πολιτικό συμπέρασμα υποστήριξης της ΧΑ. Εάν (πχ) σε ένα τέτοιου τύπου δημοψήφισμα ένα μειοψηφικό μεν αλλά σημαντικό ποσοστό ψήφιζε κατά της εφαρμογής μέτρων που θα έθεταν τη ΧΑ εκτός συνταγματικού ή νομικού τόξου, αυτό θα εμφανιζόταν πολιτικά, ως ποσοστό υποστήριξης του εν λόγω κόμματος.

Εκτός του ότι ο «κίνδυνος» αυτός είναι –εν μέρει – υπαρκτός, εν τούτοις λόγω του ότι θεωρώ πως η συντριπτική πλειοψηφία των ψήφων θα ήταν υπέρ μιας τέτοιας απόφασης, εν τέλει το αποτέλεσμα θα δικαίωνε τους εμπνευστές του.

Η προστασία της Δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού, όσο ανορθόδοξα (το λιγότερο) κι αν αυτά εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, πρέπει να είναι το ύψιστο καθήκον και υποχρέωση του καθενός μας. Στη χώρα όπου ο κωπηλάτης της τριήρους στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, είχε το δικαίωμα να εξοστρακίζει με την ψήφο του τον ίδιο το στρατηγό που τον οδήγησε στη νίκη, δεν μπορεί σήμερα να επιτρέπουμε στον οποιονδήποτε ο οποίος με πράξεις ή λόγους του επιθυμεί την κατάλυση της Δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού, να εκμεταλλεύεται την ανοχή και τους νόμους της, για να ανέλθει στην εξουσία.

Η ΧΑ, ως ένα καθαρά νεοναζιστικό κόμμα το οποίο δανείζεται (με περιφραστικές φιοριτούρες ώστε να μην γίνεται άμεσα αντιληπτό) αρχές, αξίες, στόχους και σκοπούς από το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα του Α. Χίτλερ, επιβάλλεται να τεθεί εκτός δημοκρατικών διαδικασιών άμεσα.

Η απόφαση είναι καθαρά πολιτική. Οι αιτίες και τα νομικά (αλλά και Συνταγματικά) επιχειρήματα κατά τη γνώμη μου υπάρχουν και μπορούν άνετα να βρεθούν.

                       

 

Ακόμη κι εκείνοι οι οποίοι επιχειρηματολογούν, επικαλούμενοι το αρθ.29 παρ.1 του Συντάγματος το οποίο αναφέρει «Έλληνες πολίτες που έχουν το εκλογικό δικαίωμα μπορούν ελεύθερα να ιδρύουν και να συμμετέχουν σε πολιτικά κόμματα», ξεχνούν (κατά τη γνώμη μου) να ερμηνεύσουν σωστά τη συνέχεια της παραγράφου, η οποία αναφέρει «που η οργάνωση και η δράση τους οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος»

Το ερώτημα που γεννάται πλέον, είναι «έχει το σθένος η κυβέρνηση της χώρας, να διερευνήσει έστω την πιθανότητα, νομικής και συνταγματικής τεκμηρίωσης της εν λόγω ενέργειας» ή προτιμά να επιβεβαιώνει με τη στάση της όσους υποστηρίζουν ότι η ΧΑ χρησιμοποιείται ουσιαστικά, πότε ως παρακρατικός μηχανισμός καταστολής κινητοποιήσεων και πότε ως το άλλοθι του «κακού» που δίνει κύρος στις κυβερνητικές αποφάσεις περί «ασφάλειας των πολιτών και σταθερότητας της κυβερνητικής πολιτικής» ;

Προς αποφυγή δε παρεξηγήσεων, να διευκρινίσω ότι δεν είμαι νομικός ούτε συνταγματολόγος. Απορίες κι ερωτήματα θέτω, τα οποία πιστεύω ότι θα πρέπει να τύχουν τις ανάλογης προσοχής και επεξεργασίας από εκείνους οι οποίοι διαθέτουν τις κατάλληλες γνώσεις.

Κι επειδή όχι μόνο «οι διεθνείς σχέσεις διέπονται πλέον από μία νέα πολυπλοκότητα μέσα στην οποία μια απλή διαμάχη καλού και κακού έγινε πολύπλοκο μείγμα οικονομικών, ιδεολογίας, θρησκείας και πολιτικής»**, αλλά και οι σχέσεις μεταξύ των ίδιων των πολιτών μεταξύ τους, η επίκληση, μόνο, της δημιουργίας κλίματος τεχνητής πόλωσης από τους κυβερνώντες, δεν αρκεί, θα πρέπει οι αποφάσεις που θα δώσουν οριστικό τέλος στην αφύπνιση ενός νέου Εθνικού Διχασμού, να ληφθούν τώρα.

Ειδάλλως, οι «βάρβαροι θα αποτελούν πάντα μια κάποια λύση»*** η οποία ποτέ δεν πρόκειται να συμβαδίζει τόσο με τη λαϊκή βούληση, όσο και με την κοινωνική δικαιοσύνη.

Σημείωση : στο κείμενο χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από την διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια «Wikipedia»

* Μιγκέλ Θερβάντες
** John Kay «Η Αλήθεια για τις Αγορές», εκδόσεις «Κριτική», 2007

** παραφρασμένος στίχος από το «Περιμένοντας τους βαρβάρους» του Κ.Π.Καβάφη