Συμμετοχή στις εκπομπές "Daily News" του Center TV και "ΑΝΑΛΥΤΗΣ του ENA Channel

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΊΣΙΜΟ ΤΗΣ ΕΡΤ

Η προσωπική, όπως διαπιστώνεται, απόφαση του κ. Σαμαρά για το  κλείσιμο της ΕΡΤ, αναδεικνύει το υπαρκτό και αρκετά σοβαρό, εδώ και καιρό, πρόβλημα πολιτικής επικοινωνίας μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων.

Η επίδειξη πυγμής του πρωθυπουργού, ενταγμένη καθαρά σε ένα λανθασμένο σκεπτικό επικοινωνιακής πολιτικής, δεν έλαβε σοβαρά υπ’ όψιν της την καθολική αντίδραση, τόσο των εργαζομένων της ΕΡΤ, όσο και των πολιτών, με αποτέλεσμα τον (για μία ακόμη φορά) διεθνή διασυρμό της χώρας.

Εν κατακλείδι, το ζήτημα δεν είναι εάν χρειάζεται ή όχι η αναδιάρθρωση και ο εξορθολογισμός των δαπανών που γίνονταν στην ΕΡΤ, αλλά για το "πώς", από "ποιον", με "ποιο τρόπο" και για "ποιο σκοπό" θα γίνει κάτι τέτοιο.

Με δυο λόγια ...

Μπορούν οι διαχρονικοί "εμπρηστές" να χαίρουν της εμπιστοσύνης ... του "δάσους" ;

  

Τσακίρης Α. Γιώργος

Στην εκπομπή του Center TV "Daily News" με τον δημοσιογράφο Σάκη Κολυβά

ΟΧΙ, ΔΕΝ ΚΑΝΑΤΕ ΛΑΘΟΣ !

Μας προέκυψε νέο παραμύθι …

Λάθος έκανε το ΔΝΤ, σύμφωνα με την τελευταία και «αποκαλυπτική» του έκθεση, όσον αφορά τις εκτιμήσεις βάσει των οποίων έδωσε την συγκατάθεσή του, ενεπλάκη δε και το ίδιο, για την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου και της συνακόλουθης δανειακής σύμβασης, με σκοπό τη διάσωση της Ελληνικής Οικονομίας.

Τι λέτε ;!

Ας θυμηθούμε λιγάκι τα γεγονότα με χρονολογική σειρά.

Όταν τον Απρίλιο του 2010 ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωνε από το ακριτικό Καστελόριζο την προσφυγή της Ελλάδας στο (νεοδημιούργητο τότε) μηχανισμό στήριξης, τόσο το ΔΝΤ, όσο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι δύο δηλαδή από τους τρεις «εταίρους» της έκτοτε αποκαλούμενης «τρόϊκα», γνώριζαν πάρα πολύ καλά ότι Γαλλικές και Γερμανικές κυρίως τράπεζες ήταν απόλυτα εκτεθειμένες λόγω του ότι στα χαρτοφυλάκιά τους περιλαμβάνονταν Ελληνικά ομόλογα, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ (800 δις σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα).

Τον Απρίλιο του 2011, ένα χρόνο μετά την προσφυγή της Ελλάδος στο μηχανισμό στήριξης, στις  παρατηρήσεις του ο κ. Μπλανσάρντ, επικεφαλής οικονομολόγου του ΔΝΤ, που έγιναν στο πλαίσιο της παρουσίασης της έκθεσης με τις προβλέψεις του ΔΝΤ για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας για το 2011, αναφέρθηκε στις προβλέψεις του Ταμείου τόσο για την πορεία του ΑΕΠ της Ελλάδας, όσο και στα ποσοστά ανεργίας στη χώρα.

Olivier Blanchard

Ολοκληρωτική αποτυχία. Έπεσε έξω σε όλα (τα στοιχεία διαθέσιμα σε κάθε ενδιαφερόμενο) !

Από τότε, γνώριζαν το «λάθος».

Τον Ιανουάριο του 2012, ο ίδιος άνθρωπος (ο κ. Ολιβιέ Μπλανσάρντ) μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου στην Ουάσιγκτον εκτίμησε ότι ακόμη και στο 120% του ΑΕΠ το ελληνικό χρέος θα είναι σε υψηλά επίπεδα. Ερωτώμενος δε για το ελληνικό πρόγραμμα αλλαγής ομολόγων, αρνήθηκε να αναφερθεί σε λεπτομέρειες καθώς οι διαπραγματεύσεις βρίσκονταν τότε ακόμη σε εξέλιξη, και αρκέσθηκε να δηλώσει πως το PSI θα πρέπει να διασφαλίσει ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδος θα είναι στο 120% του ΑΕΠ το 2020.

Διασφαλίσθηκε ; Προφανώς όχι, μιας και η ίδια συζήτηση, με τον ίδιο σκοπό (τη βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους δηλαδή στο 120% του ΑΕΠ το 2020) επαναλήφθηκε 11 μήνες μετά, στο Eurogroup του Νοεμβρίου.

Το Νοέμβριο του 2012, μας προκύπτει ο … λάθος δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής !

Τι είναι αυτός ο πολλαπλασιαστής ;

Μεταξύ του 1970 και του 2007, οι ασχολούμενοι με τις οικονομικές προβλέψεις είχαν διαπιστώσει ότι η μείωση κατά 1% στις δημόσιες δαπάνες, ή κατά 1% επιπλέον έσοδα από τη φορολογία, οδηγούσαν, κατά μέσον όρο, σε 0,5% μείωση της ανάπτυξης στις προηγμένες χώρες. Το ονομάζει δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή (fiscal multiplier). 

Εξ αυτού διαμόρφωσαν τον πολλαπλασιαστή 0,5 τον οποίο και χρησιμοποίησαν στις προκαταρκτικές εργασίες τους για τα προγράμματα που επιβλήθηκαν σε Ελλάδα και Πορτογαλία.

Ο κ. Μπλανσάρ (πάλι), σε ένα κεφάλαιο της έκθεσης, αναγνωρίζει ότι με τις σημερινές συνθήκες, οι πολλαπλασιαστές κινούνται ανάμεσα στο 0,9 έως και το 1,7, ήτοι δύο με τρεις φορές μεγαλύτεροι από το 0,5 !!

Για την κάθε μείωση δηλαδή στις δημόσιες δαπάνες του 1%, η πτώση στην ανάπτυξη δεν θα είναι μισό εκατοστό, αλλά μπορεί να φτάνει ως και το 1.7% του ΑΕΠ. Θα πέφτει δηλαδή το ΑΕΠ περίπου 3 φορές περισσότερο από ότι είχαν προβλέψει !!

Ένα μόλις μήνα μετά,  το Δεκέμβριο του 2012, ο … «αιρετικός» κ. Μπλανσάρντ, αναφέρει : «Εάν το δείτε κατά χώρα, θα καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι τα κράτη που εφαρμόζουν τα πιο δραστικά πλάνα μείωσης του ελλείμματός τους, είναι ταυτοχρόνως αυτά που έχουν τη λιγότερη ανάπτυξη» !!

Καλύτερη «φωτογραφία» της οικονομικής πολιτικής που επιβλήθηκε στη χώρα μας τα τελευταία 3 χρόνια μέσω των μνημονίων, στα οποία το ίδιο το ΔΝΤ, του οποίου επικεφαλής οικονομολόγος είναι … ο ίδιος, δεν θα μπορούσε να είχε πάρει.

Τον Ιανουάριο του 2013, ο κ. Μπλανσάρντ «ξαναχτυπά».

Σε έκθεσή του σχετικά με την πορεία των οικονομιών των χωρών στην Ευρωζώνη, αναφέρει : «Τα προγράμματα λιτότητας που πρότεινε (το ΔΝΤ) κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, είχαν έως και τριπλάσιο κόστος σε επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης, από αυτό που είχε εκτιμηθεί αρχικά» !!

Κι ερχόμαστε στον Απρίλιο του τρέχοντος έτους.

Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι η οικονομική θεωρία των Ρογκόφ – Ράινχαρτ, οικονομολόγων του Harvard, είχε αναδειχθεί ως το «ευαγγέλιο» των υμνητών των Μνημονίων.

Kenneth Rogoff & Carmen Reinhardt

Ο Κένεθ Ρογκόφ και η Κάρμεν Ράινχαρτ, κατέληξαν στην έρευνά τους ότι η ανάπτυξη μειώνεται κατά 0,1% σε μέσο όρο όταν το δημόσιο χρέος υπερβαίνει το 90% του ΑΕΠ. Ερευνητές του University of Massachusetts, Amherst, όμως, δήλωσαν ότι επανέλαβαν το μοντέλο της ανάλυσης, χρησιμοποιώντας τα ίδια στοιχεία και κατέληξαν στο ότι η ανάπτυξη αυξάνεται κατά 2,2% !!

Ψιλά γράμματα θα σκεφθείτε. Το σημαντικό όμως δεν είναι εδώ. Αν και οι Ρογκόφ - Ράινχαρτ, προέβησαν σε επίσημη διόρθωση του περίφημου «λάθους» στη μελέτη τους (κι άλλο λάθος !!) αναγνωρίζοντας λάθη που έγιναν στα νούμερα που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη, η οποία συνέδεσε την πορεία της ανάπτυξης μιας χώρας με το ποσοστό του δημόσιου χρέους, άφησαν αμετάβλητο το γενικό συμπέρασμα. Ποιο ήταν αυτό ;

Ότι  μια χώρα με χρέος άνω του 90% του ΑΕΠ, δεν μπορεί να σημειώσει ανάπτυξη.

Ξέρετε πόσο είναι το χρέος της Ελλάδος σήμερα ως ποσοστό του ΑΕΠ της ;  Στο 175% !!

Τον ίδιο μήνα (Απρίλιος 2013), πέντε χρόνια μετά την οικονομική κρίση σε διεθνές επίπεδο, σε άρθρο των New York Times με αφορμή τη διάσκεψη κορυφαίων οικονομολόγων που πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον, στο πλαίσιο των εργασιών της εαρινής συνόδου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, καταγράφεται η δήλωση του διευθυντή του τμήματος οικονομικής έρευνας του Ταμείου, Ολιβιέ Μπλανσάρντ (ναι, ο ίδιος !), ο οποίος ανέφερε ότι «δεν έχουμε την αίσθηση ενός τελικού προορισμού», σημειώνοντας χαρακτηριστικά : «Δεν έχω ιδέα πού θα καταλήξουμε» !!

Παναγιώτης Ρουμελιώτης

Πριν λίγες ημέρες, ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτης Ρουμελιώτης (και νυν αντιπρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς), αναφέρει σε συνέντευξή του :  «Η Ευρωπαϊκή Ένωση καθυστέρησε να πάρει μέτρα για την Ελλάδα, ενώ το ΔΝΤ βοήθησε και με το να δανείσει χρήματα με επιτόκιο 3% όταν της ΕΕ ήταν 5% (!!). Το ΔΝΤ είχε θέσει από την αρχή το θέμα της αναδιάρθρωσης και είναι ανακριβές να λέει το αντίθετο η ΕΕ. Η Ελλάδα και η Ευρωζώνη ήταν αυτές που αντέδρασαν στο κούρεμα. Αν το χρέος είχε αναδιαρθρωθεί το αργότερο ως τον Σεπτέμβριο 2010, όπως ζητούσε ο Στρος Καν, τώρα θα υπήρχε η πιθανότητα το χρέος να έχει μπει οριστικά σε μια βιώσιμη τροχιά. Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης έδωσε στις ξένες (γαλλικές, γερμανικές) τράπεζες χρόνο να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα περιορίζοντας τις ζημιές τους κατά 20 –τουλάχιστον- δισεκατομμύρια ευρώ, μεγάλωσε το πρόβλημα της χώρας μας και δεν βοήθησε να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος».

Εν κατακλείδι, σύμφωνα με τη μελέτη του ΚΕΠΕ, η αποτυχία του πρώτου Μνημονίου στοίχισε περίπου 3 δισ. στην ελληνική οικονομία σε ετήσια βάση, ενώ σε βάθος τριετίας το κόστος της αποτυχίας άγγιξε τα 9 δισ. Ευρώ.

Κανένα «λάθος» λοιπόν κύριοι (και κυρίες) του ΔΝΤ.  Γνωρίζατε επακριβώς τις συνέπειες των προγραμμάτων που επιβάλατε στη χώρα μου.

Και τις γνωρίζατε διότι, όπως μεταδίδει το Dow Jones Newswires, σε έγγραφο που κυκλοφόρησε εσωτερικά με ένδειξη «αυστηρά εμπιστευτικό» και βρέθηκε στα χέρια της Wall Street Journal (άλλο στοιχείο προς διερεύνηση αυτή η … διαρροή), ο διεθνής Οργανισμός παραδέχεται ότι υποτίμησε σημαντικά τη ζημιά που η συνταγή λιτότητας προκάλεσε στην ελληνική οικονομία, υπογραμμίζοντας ωστόσο πως η αντίδραση στην κρίση έδωσε χρόνο στην Ευρωζώνη να περιορίσει τις επιπτώσεις για την υπόλοιπη Ευρώπη.

Αυτό είναι και το «μεγάλο μυστικό» σας.

Σε αγαστή συνεργασία, τόσο με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όσο και με την Ευρωπαϊκή Ένωση (λέγε με και Γερμανογαλλικό τραπεζιτικό άξονα), εκπονήσατε και επιβάλατε στην Ελλάδα οικονομικές πολιτικές που μοναδικό τους σκοπό είχαν τη διάσωση των Γερμανικών, Γαλλικών και άλλων τραπεζών, σε συνδυασμό με τη νομισματική πολιτική του «σκληρού» ευρώ έναντι του «υποτιμημένου» δολαρίου.

Των οικιών ημών εμπιμπραμένων ημείς άδωμεν. (Τα σπίτια μας καίγονται και εμείς τραγουδάμε)

Ελληνικό παράδοξο, απορίας άξιο ή απλά, ακόμη μία προσπάθεια ν’ ασχοληθούμε με τη σέλα ενώ μας φταίει ο … γάιδαρος ;!

Παράδειγμα 1^ο : Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγήσει κανείς τη σπουδή και το ενδιαφέρον που δείχνουν, τόσο τα κόμματα της συγκυβέρνησης, όσο και τα κεντρικά ΜΜΕ (εφημερίδες, τηλεοράσεις, sites & ραδιόφωνα), για την κατάθεση πρότασης προς συζήτηση (και όχι νομοσχέδιο !) αντιρατσιστικού – όπως ονομάσθηκε -  περιεχομένου ;

Αντί δηλαδή να ψάχνουμε το πώς θα διαχειρισθούμε και θα αντιμετωπίσουμε την αθρόα «προσέλευση» παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα, των οποίων πλέον τον πληθυσμό δεν γνωρίζει κανείς,* εμείς προσπαθούμε να βρούμε τους τρόπους μέσω των οποίων θα προβάλουμε (γιατί αυτό γίνεται, αν δεν ενισχύουμε κιόλας) την, ήδη λαμβάνουσα μεγάλες διαστάσεις, ξενοφοβία στη χώρα και τα παρεπόμενά της, την άνοδο δηλαδή της αποδοχής των πρακτικών – και όχι των απόψεων – ακροδεξιών και φιλοναζιστικών σχηματισμών !!

Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι σε μεγάλο ποσοστό ο ρατσισμός και η ξενοφοβία προέρχονται όχι με βάση κάποιο ιδεολογικό υπόβαθρο ή επιρροή, αλλά κυρίως από την ανασφάλεια και το φόβο. Και είναι αυτή ακριβώς η ανασφάλεια και ο φόβος που δημιουργούν τα φαινόμενα της ανόδου ακροδεξιών μορφωμάτων.

Επεξηγηματικά` πόσο σίγουρος και ασφαλής μπορεί να αισθάνεται κάποιος ως πολίτης μίας μικρής σε μέγεθος πληθυσμού χώρας, η οποία όχι μόνο είναι πλημμυρισμένη από πολλές εκατοντάδες χιλιάδες παράνομους μετανάστες, αλλά και η κυβέρνησή της δηλώνει απερίφραστα ότι δεν έχει την παραμικρή ιδέα ποιος είναι ο πραγματικός τους αριθμός, και ούτε είναι καν σε θέση να υπολογίσει ;
Και πώς αυτό λειτουργεί συνδυαστικά στην ψυχολογία των πολιτών, με το δεδηλωμένο γεγονός των τραγικών ελλείψεων στο προσωπικό των Σωμάτων Ασφαλείας ;

Με ποιο σκεπτικό άραγε θα πρέπει να προηγηθεί η συζήτηση για το πώς, πότε και ποιους θα πρέπει να τιμωρήσουμε, όταν δεν έχουμε ακόμη δημιουργήσει τις κατάλληλες εκείνες συνθήκες στη χώρα, ώστε να εξαλείψουμε, κατά το μέγιστο δυνατό, πρώτα τα φαινόμενα της ανασφάλειας και του φόβου, κι έπειτα να οριοθετήσουμε τα πλαίσια νομιμότητας, εντός των οποίων θα πρέπει να κινηθούμε ;

Και πώς είναι δυνατόν οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι οι οποίοι είναι πολιτικά και διαχρονικά υπεύθυνοι για την μη λήψη των κατάλληλων μέτρων για την δημιουργία μιας ασφαλούς και χωρίς φοβικά σύνδρομα κοινωνίας, να υποστηρίζουν σήμερα ότι θα πρέπει να λάβουμε μέτρα για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας (όπως υποστηρίζουν) ;

Και σε μια πιο απλή αναφορά : πρωταρχικό μας μέλημα είναι να τιμωρήσουμε τον φτωχό επειδή πεινά και, στην προσπάθειά του να επιβιώσει, θα κλέψει, ή να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες ώστε να εξαλείψουμε (ευχής έργο) τη φτώχεια ;

Παράδειγμα 2^ο : Και σαν να μην έφτανε αυτό, μας προέκυψε (πάλι) η κα Ρεπούση και οι απόψεις της όσον αφορά την … καταγραφή της ιστορικής πραγματικότητας μιας χώρας !

Δεν θα είχα ίσως καμία αντίρρηση να … ξαναγράψουμε την Ιστορία μας με την πραγματιστική άποψη που καταθέτει η εν λόγω βουλευτής, υπό μία και μοναδική προϋπόθεση (όρο), να κάνουν το ίδιο, ταυτόχρονα και όλες οι άλλες χώρες του κόσμου. Κι όταν γράφω όλες, εννοώ ΟΛΕΣ.

Άλλωστε, ως Έλληνες, δεν φοβηθήκαμε ποτέ την αλήθεια.

Δεν μπορώ όμως να καταλάβω, γιατί ενώ στην γειτονική Τουρκία (πχ), σύμφωνα με τα Αναλυτικά της Προγράμματα , οι γενικές βασικές αρχές-σκοποί της τουρκικής εκπαίδευσης είναι, μεταξύ άλλων «η ανατροφή πολιτών που θ’ ασπάζονται τις μεταρρυθμίσεις και τις αρχές του ατατουρκικού εθνικισμού, πολιτών που θα ενστερνίζονται και θα καλλιεργούν τις εθνικές, ηθικές, πνευματικές και πολιτιστικές αξίες του τουρκικού έθνους, θα ανυψώνουν την οικογένεια, την πατρίδα και το έθνος και θα έχουν επίγνωση του καθήκοντός τους απέναντι στην τουρκική δημοκρατία …», ενώ ειδικότερα στο μάθημα της Ιστορίας «η κατανόηση του κόσμου που περιβάλλει τους μαθητές, η διαφορετικότητα των πολιτισμών, η συναίσθηση της ευθύνης ότι είναι απόγονοι ανθρώπων που ίδρυσαν μεγάλους πολιτισμούς, η σημασία του τουρκικού έθνους στην παγκόσμια ιστορία, η αποδοχή των ικανοτήτων, της εργατικότητας, του φιλότεχνου και της αισθητικής του τουρκικού έθνους …»**

Και αν σε κάποιους δεν αρέσει η Τουρκία ως … παράδειγμα, θα ήθελα πραγματικά να μάθω εάν οι πολίτες των ΗΠΑ, θα ήταν έτοιμοι να διδαχθούν μέσ’ από τα επίσημα βιβλία της Ιστορίας τους, το με ποιον ακριβώς τρόπο έγιναν κύριοι της χώρας στην οποία κατοικούν, οι Άγγλοι, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί, τον τρόπο συμπεριφοράς των στρατευμάτων τους, στους λαούς των χωρών που είχαν υπό την κατοχή τους στις πάλαι ποτέ αυτοκρατορίες τους, κλπ …

Δεν υπάρχει λόγος να μακρηγορώ, θα αρκεστώ όμως να υπενθυμίσω στην κα βουλευτή, πως το Σύνταγμα το οποίο ορκίσθηκε να υπηρετεί, στο άρθρο 16 παρ. 2, αναφέρει ότι «η Παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».

 Κλείνοντας αυτή την επουσιώδη και ελάχιστη παρέμβαση στα όσα τις τελευταίες ημέρες, με την αμέριστη συμπαράσταση (όπως ανέφερα και στην αρχή) των κεντρικών ΜΜΕ της χώρας, προωθεί προς … προβληματισμό η συγκυβέρνηση, επιτρέψτε μου να τονίσω την προσωπική μου αίσθηση, όπως αυτή αποκαλύπτεται από τον τίτλο ακόμα αυτού του κειμένου.

Την στιγμή δηλαδή που η χώρα και οι πολίτες της, μαστίζονται από έναν ορυμαγδό φορολογικών μέτρων (παράταση του φόρου της Έκτακτης Εισφοράς για δύο ακόμη χρόνια, παράταση του χαρατσιού μέσω των λογαριασμών ΔΕΗ για έναν ακόμη χρόνο, φορολόγηση και των αγροτεμαχίων κλπ), την ώρα που η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, ο βασικός οικονομικός κορμός της Ελλάδας, εξαφανίζεται και οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι μεταξύ του λουκέτου-ανεργίας και της σύλληψης για χρέη, εμείς «τραγουδάμε πάνω στ’ αποκαΐδια των ίδιων μας των σπιτιών».

*Απάντηση του κ. Δένδια σε σχετική ερώτηση της βουλευτού των Ανεξαρτήτων Ελλήνων κας Ε. Κουντουρά, 9/11/2012, αριθ. Πρωτ. 7017/4/15358 «ο αριθμός των παράνομα διαβιούντων στη χώρα μας αλλοδαπών, δεν δύναται να υπολογιστεί με ασφάλεια», ενώ πρόσφατα σε ανάλογου περιεχομένου ερώτηση της ίδιας βουλευτού, απάντησε ο υφυπουργός Εσωτερικών κ. Αθανασίου, 22/2/2013, αριθ. Πρωτ. 189, «οποιαδήποτε προσπάθεια προσδιορισμού του αριθμού τους είναι εντελώς παρακινδυνευμένη»

**Σχολικά βιβλία ιστορίας Ελλάδας-Τουρκίας: μια επίκαιρη συγκριτική θεώρηση με

έμφαση στα θέματα ελληνοτουρκικού ενδιαφέροντος - Χατζόπουλος Αντώνιος, Δρ. Θεολογίας, Σχολικός Σύμβουλος Β/θμιας Εκπαίδευσης