Αν, ίσως, και όχι ο καταλληλότερος τρόπος για να μιλήσει κανείς για τα τελευταία φαινόμενα έξαρσης της βίας εναντίον αλλοδαπών στη χώρα μας, εν τούτοις η χριστιανική γραμματεία, μέσω των Θεόπνευστων εκφραστών της, μπορεί να μας δώσει τόσο τις απαντήσεις όσο και τις κατευθύνσεις που πρέπει να έχει κανείς, αντιμετωπίζοντας ψυχικά και διανοητικά, την όλο και μεγαλύτερη προβολή αυτών των φαινομένων από διάφορα ΜΜΕ.
"…ο αντίδικός σας διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιέρχεται, ζητών τίνα να καταπίη" αναφέρεται στην Α' Πέτρου (5:8).
Ο "αντίδικός" μας λοιπόν διάβολος, σα λιοντάρι ωρυόμενο τριγυρνά ψάχνοντας ποιον να "καταπιεί", ποιον να παρασύρει μαζί του στις άνομες πράξεις και σκέψεις του. Και πολλές φορές για να το πετύχει "ενδύεται δέρμα προβάτου", μαύρου προβάτου θα συμπληρώσω και μάλιστα με ... διακριτικά γράμματα στην πλάτη για να μην λαθέψει κανείς.
Και τριγυρνά επιδεικνύοντας τη "δύναμή" του ως "λέων ωρυόμενος", επαναλαμβάνει το πόσο "δίκαιος" είναι, το πόσοι πιστοί ακόλουθοι βρίσκονται υπό τας διαταγάς του και τον ακολουθούν με ... στρατιωτική πειθαρχία, δίχως αντιρρήσεις. Προβάλει τον εαυτό του ως τη μόνη άξια λόγου πρόταση ζωής και σκέψης όπου κάθε διαφωνία, κάθε μη νόμιμη πράξη θα πρέπει -απαρέγκλιτα- να καταδικάζεται με ... ξύλο !
Ο απ. Παύλος γράφει στον Τιμόθεο ότι ο δε δούλος του Κυρίου πρέπει να διδάσκει "...μετά πραότητος τους αντιφρονούντας, μήποτε δώση εις αυτούς ο Θεός μετάνοιαν, ώστε να γνωρίσωσι την αλήθειαν ..."
Κυριολεκτικό αλλά και μεταφορικό το νόημα των Θείων λόγων του. "Μετά πραότητος", με σύνεση, με κάθε νόμιμο τρόπο θα πρέπει να "διδάσκουμε", να αντιμετωπίζουμε τους "αντιφρονούντες", εκείνους που έχουν διαφορετική άποψη (ή ... χρώμα) από εμάς.
Κι ας μη σπεύσει κανείς να αναφέρει το παράδειγμα του Ιησού όταν εκδίωξε με ... το φραγγέλιο τους εμπόρους από το ναό του Σολομώντα, διότι λίγο μετά από εκείνη την αλληγορική Του πράξη, αντιμετώπισε με πραότητα και συγχώρεση τους δικαστές του.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι θα είμαστε ανεκτικοί εσαεί σε κάθε παρανομία που συμβαίνει στη χώρα μας, απ' όποιον κι αν διαπράττεται.
Κάπου ανάμεσα στο "οδόντα αντί οδόντος" και το " ει τις σε ραπίσει εις την παρειάν, στρέψον αυτώ και την άλλην", υπάρχει πάντα η μέση οδός.
Η οδός του νόμιμου και ηθικού, χωρίς τυμπανοκρουσίες.
Όσο για τους ... υποστηρικτές ή ακόμη και όσους ανέχονται μη διαμαρτυρόμενοι την αδιάκριτη αλλά ... κατευθυνόμενη βία, ο Ευαγγελιστής Λουκάς γράφει "Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά" (κατά Λουκάν ιστ'13), δεν μπορεί κανείς να υπηρετεί, να ανέχεται, να υποστηρίζει και το Θεό και το Διάβολο.
Και στις μέρες μας, κάθε "προβολή" της βίας, όπως και αν αυτή εκφράζεται (με λόγια ή με πράξεις), είτε αρνητικά σχολιαζόμενη είτε απλά ως ειδησεογραφική αναφορά προς άγραν ... "πελατών", έχει ένα και μόνο αποτέλεσμα. ΠΡΟΒΑΛΕΤΑΙ
Άλλωστε, όπως λέει και μια παροιμία "Μίλα για το διάβολο και σίγουρα θα εμφανιστεί."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια, σκέψεις, απόψεις και άρθρα, πολιτικού, και όχι μόνο, περιεχομένου. Παρακαλώ θερμά, σε περίπτωση σχολίων να αποφεύγετε τη χρήση βωμολοχιών ή άλλων προσβλητικών παρατηρήσεων