ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

                                                         Α) ΔΟΜΗ  ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ

•       Παρουσίαση στοιχείων – Πίνακες ΕΛ.ΑΣ.

•       Μετανάστευση & Εγκληματικότητα

•       Μετανάστευση & Νομολογία

•       Μετανάστευση & Δημογραφικό Πρόβλημα

•       Μετανάστευση & Οικονομία

•       Μετανάστευση & Κέντρα Κράτησης

•       Σημειώσεις – Συμπεράσματα – Προτάσεις

                                                        Β) ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ  ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

•       Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, ο αριθμός των μεταναστών παγκοσμίως έχει αυξηθεί δραματικά την τελευταία δεκαετία, παρουσιάζοντας ραγδαία αύξηση από 150 εκατομμύρια το 2000 σε 214 εκατομμύρια το 2011

•       Η Στατιστική Υπηρεσία της Ε.Ε., η Eurostat,  σημειώνει ότι ο αριθμός των αλλοδαπών κατοίκων σε πολλές χώρες της Ε.Ε. το 2007, έχει παρουσιάσει άνοδο, από 28.913.000 το 2007 σε 32.493.000 το 2011 (συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Ε.Ε. που κατοικούν σε άλλο κράτος μέλος).

•       Χώρες, που συχνά γίνονται προορισμοί των μεταναστών, είδαν θεαματική αύξηση αλλοδαπών κατοίκων. Σύμφωνα με την Eurostat, μεταξύ 1999 και 2010 τα νούμερά τους αυξήθηκαν από 1.2 εκατομμύρια σε 4.2 εκατομμύρια στην Ιταλία, από λιγότερο από 120,000 σε 420,000 στην Ιρλανδία και από 650,000 σε 5.7 εκατομμύρια στην Ισπανία.

•       Μία δημοσκόπηση (23/8/2011) στην οποία συμμετείχαν 23 χώρες από την Ipsos καταγράφει δυσαρέσκεια για τα κύματα μετανάστευσης,  καθώς πολλές χώρες ανά τον πλανήτη θεωρούν τις συνέπειες αρνητικές και την έκταση του προβλήματος υπερβολική. Τα ευρωπαϊκά έθνη αποτέλεσαν τυπικά παραδείγματα αυτής της τάσης.

•       Η πλειοψηφία σε χώρες τόσο διαφορετικές όπως η Γερμανία, η Νότια Αφρική, η Τουρκία και οι Η.Π.Α. βρέθηκε ότι θεωρεί την μετανάστευση να έχει “πολύ ή αρκετά αρνητικές συνέπειες”.

•       Το αντιμεταναστευτικό συναίσθημα ήταν ιδιαίτερα έντονο στην Ευρώπη, με πάνω από 65% Ισπανούς, Ιταλούς και Βρετανούς που ερωτήθηκαν να συμφωνούν ολοκληρωτικά ή εν μέρει ότι  «υπάρχουν πολλοί μετανάστες στη χώρα μας».

•       Η πλειοψηφία στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. που συμμετείχαν στην έρευνα συμφώνησαν ότι η μετανάστευση έκανε δυσκολότερη την εύρεση εργασίας για τους πολίτες και “άσκησε υπερβολική πίεση στις δημόσιες υπηρεσίες,” όπως η ιατρική περίθαλψη και η εκπαίδευση.

Στον ανωτέρω πίνακα παρατηρούμε ότι από τους 30.571 καταγεγραμμένους μετανάστες που έμεναν στη χώρα μας το 1951, φτάσαμε στους 171.424 τριάντα χρόνια αργότερα (1981), και στους 796.713 με την απογραφή του 2001. Μέσα σε πενήντα χρόνια δηλαδή, είχαμε μία αύξηση της τάξης του ... 2.605%

Θα πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι στους ανωτέρω, περιλαμβάνονται και οι παλιννοστούντες ομογενείς, όπως και οι μετανάστες από χώρες μέλη της ΕΕ.

Γ) ΠΙΝΑΚΕΣ ΕΛ.ΑΣ.

ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ 2001-2006

Από το 2001, παρατηρείται μία έντονη εισροή παράνομων μεταναστών, όχι μόνο από την γειτονική Αλβανία, χώρα από την οποία προέρχονται οι περισσότεροι παράνομοι μετανάστες καθ’ όλη αυτή την εξαετία και μέχρι το 2010, αλλά και από Ασιατικές χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και το Ιράν.

Το 2006, θέση στην πρώτη δεκάδα των χωρών από τις οποίες προέρχονται οι περισσότεροι παράνομα εισερχόμενοι στη χώρα μας μετανάστες, παίρνει και η Σομαλία.

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι παράνομοι μετανάστες την ίδια χρονιά, προέρχονται από 90 διαφορετικές χώρες.

ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ 2007-2012

Κατά την αμέσως επόμενη εξαετία (2006-2012) παρατηρούμε ότι οι περισσότεροι  παράνομοι μετανάστες το 2011 και το 2012, προέρχονται πλέον από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, με τρίτη χώρα προέλευσης την Αλβανία.

Οι Σομαλοί παράνομοι μετανάστες, εξακολουθούν να εμφανίζονται μέσα στην πρώτη δεκάδα των σημαντικότερων χωρών για τις οποίες η χώρας μας αποτελεί «στόχο» των υπηκόων τους για την είσοδό τους στην Ε.Ε. , ενώ από το 2008 θέση στην πρώτη δεκάδα παίρνουν και χώρες όπως η Μυανμάρ, η Ερυθραία, το Μαρόκο και η Αλγερία (λόγω των εκεί κοινωνικών αναταραχών).

Το 2011 στην πρώτη δεκάδα εμφανίζονται και οι προερχόμενοι από το Κονγκό παράνομοι μετανάστες, ενώ το 2012 συνελήφθησαν και 7.927 οι οποίοι δήλωσαν ως χώρα προέλευσής τους τη Συρία (ως αποτέλεσμα του πολέμου που μαστίζει ακόμη τη χώρα).

Χαρακτηριστικό είναι ότι από τις δέκα πρώτες χώρες, η μία μόνο ανήκει στην Ευρώπη (Αλβανία) ενώ οι έξι είναι Ασιατικές και οι τρεις Αφρικανικές.

Οι χώρες προέλευσης που δηλώνουν οι παράνομοι μετανάστες, φτάνουν πλέον τις  111, από τις 200 περίπου χώρες που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο !!

ΑΠΕΛΑΘΕΝΤΕΣ 2001-2012

Η απουσία μεταναστευτικής πολιτικής, απότοκος (κατ’ ελάχιστο) της μη συνειδητοποίησης από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία που ανελάμβανε την διακυβέρνηση της χώρας, οδήγησε στα αποτελέσματα του ανωτέρω πίνακα. Από τους 440.000 περίπου συλληφθέντες παράνομους μετανάστες της πενταετίας 2001-2005, απελάθηκε μόλις το 17% αυτών (οι περίπου 74.000 δηλαδή) ενώ από τους 788.000 που συνελήφθησαν την αμέσως επόμενη επταετία 2006-2012, απελάθηκαν (ή επαναπροωθήθηκαν) οι 198.000, ένα ποσοστό δηλαδή της τάξης του 25%. Το σημαντικότερο όμως στοιχείο είναι ότι οι πλειονότητα των απελαθέντων προέρχεται από χώρες της Ευρώπης (το 90%) και μόλις ένα 2% από χώρες της Αφρικής και ένα 8% (περίπου) από χώρες της Ασίας.

Συμπληρωματικά θα πρέπει να αναφερθεί ότι το ποσοστό των απελαθέντων από Ασία και Αφρική, σε σχέση με τους συλληφθέντες από αυτές ακριβώς τις ηπείρους (και όχι στο σύνολο των απελαθέντων) δεν ξεπερνά  το 2-7%, ενώ το 50-60% των συλληφθέντων που προέρχονται από Ευρωπαϊκές χώρες (ή από αυτές της Αμερικής και της Ωκεανίας), απελαύνονται ή επαναπροωθούνται.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ότι την τριετία 2006-2008, από τους 85.649 συλληφθέντες παράνομους μετανάστες οι οποίοι προέρχονταν από χώρες της Ασίας, απελάθηκαν μόλις οι 1.938, ένα ποσοστό δηλαδή της τάξης του 2% (!!) ενώ από του 18.233 συλληφθέντες προερχόμενους από χώρες της Αφρικής, απελάθηκαν οι 1.348, ένα ποσοστό δηλαδή της τάξης του 7% (!!)

Ένα ακόμη δείγμα της ανεπαρκούς χάραξης Εθνικής Στρατηγικής για την αντιμετώπιση του φαινομένου της παράνομης μετανάστευσης στη χώρα μας, αποτελεί και η εντύπωση που έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία ότι το κύριο ρεύμα της παράνομης μετανάστευσης προέρχεται από τα Ελληνοτουρκικά χερσαία και θαλάσσια σύνορα.

Οι πίνακες όμως που έχει δημοσιεύσει η ΕΛ.ΑΣ., διαψεύδουν αυτή την εντύπωση.

Εξετάζοντας την εξαετία 2007-2012 παρατηρούμε ότι από το σύνολο των 693.616 συλληφθέντων παράνομων μεταναστών, μόλις οι 257.775 προέρχονταν από τα Ελληνοτουρκικά χερσαία και θαλάσσια σύνορα, ένα ποσοστό δηλαδή της τάξης του 37% (!).  Οι υπόλοιποι 435.841 (63%) συνελλήφθησαν στην Ελληνοαλβανική, Ελληνοσκοπιανή, και Ελληνοβουλγαρική μεθόριο, στην θαλάσσια περιοχή Νότια της Κρήτης και στην υπόλοιπη χώρα.

Με βάση τους ανωτέρω υπολογισμούς, δεν θα ήταν καθόλου παράξενο εάν κάποιος ισχυριζόταν ότι, όσον αφορά την αντιμετώπιση του τεράστιου ζητήματος της λαθρομετανάστευσης, η χώρα μας … «μπάζει από παντού»

Παρ’ όλ’  αυτά, η έναρξη λειτουργίας του φράχτη στην περιοχή του Έβρου τον Αύγουστο του 2012, έχει μειώσει αισθητά (σε σημείο … εξαφανισμού) την παράνομη μετανάστευση σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο. Κι αυτό διότι εάν παρατηρήσει κανείς τους πίνακες της ΕΛ.ΑΣ οι οποίοι αναφέρονται στις συλλήψεις λαθρομεταναστών ανά μήνα στα χερσαία σύνορα, θα εντοπίσει αμέσως ότι  από τους 22.699 συλληφθέντες λαθρομετανάστες το 2011 κατά τους φθινοπωρινούς μήνες (Σεπτέμβριο έως Νοέμβριο), την αμέσως επόμενη χρονιά (2012) συνελλήφθησαν μόλις 424 (!)

Συνοψίζοντας και ολοκληρώνοντας το πρώτο αυτό τμήμα της παρουσίασης, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι από το 2001 έως και το 2012 συνελλήφθησαν συνολικά στα σύνορα της χώρας μας 1.229.142 λαθραία εισερχόμενοι μετανάστες. Από αυτούς απελάθηκαν ή επαναπροωθήθηκαν οι 273.142. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι 956.000 παράνομοι μετανάστες βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.

Εάν αναλογιστούμε δε και μία σχετικά πρόσφατη μελέτη (το 2000)των Heckmann και Wunderlich σύμφωνα με την οποία «αν τρεις παράνομοι μετανάστες προσπαθήσουν να περάσουν τα σύνορα μιας Ευρωπαϊκής χώρας, οι δύο θα το καταφέρουν και ο ένας θα συλληφθεί», δε θα ήταν υπερβολή να αναφερθούμε σε τουλάχιστον 2.500.000 παράνομους μετανάστες που σήμερα ζουν δίπλα μας (πλέον των νομίμων ή νομιμοποιηθέντων).

Δ) ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ  ΚΑΙ  ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ξεκινώντας την ανάλυση της σχέσης μεταξύ της μη σωστής αντιμετώπισης της παράνομης μετανάστευσης και της εγκληματικότητας στη χώρα μας, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι σαφώς και οι συλληφθέντες ημεδαποί έναντι των αλλοδαπών είναι αρκετά περισσότεροι, αυτό όμως δεν αναιρεί την αλήθεια ότι το ποσοστό των συλληφθέντων αλλοδαπών από το 1990 έως και το 2007 (με βάση των ανωτέρω πίνακα) έχει σχεδόν εικοσαπλασιαστεί (από το 1.1% το 1990 στο 19,78 το 2007 !!)

Πιο αναλυτικά, στη μελέτη των κ.κ. Λιανού, Μπένου & Δαρίτση το 2003, διαβάζουμε ότι

1.       Ο αριθμός των Ελλήνων που διέπραξαν αδικήματα κατά την περίοδο 1988-2001, είναι σταθερός ή μειώνεται, με εξαίρεση τα αδικήματα σχετικά με όπλα και ναρκωτικά. Αντίθετα, ο αριθμός των αδικημάτων που διέπραξαν οι αλλοδαποί, κατά την ίδια περίοδο, αυξάνει σε όλες τις περιπτώσεις αλλά με διαφορετική ένταση στις διάφορες περιπτώσεις αδικημάτων

2.       Η αναλογία των αλλοδαπών δραστών στο σύνολο των αλλοδαπών είναι μεγαλύτερη από την αναλογία των Ελλήνων δραστών στον πληθυσμό των Ελλήνων. Κατά τα τελευταία χρόνια της εξεταζόμενης περιόδου, η αναλογία των αλλοδαπών είναι περίπου διπλάσια

3.       Σε αντίθεση με την επικρατούσα γενική ιδέα ότι την μεγαλύτερη εγκληματικότητα παρουσιάζουν οι Αλβανοί μετανάστες, η ανάλυση των στοιχείων υποδεικνύει ότι αναλογικά προς τον πληθυσμό τους, την μεγαλύτερη εγκληματικότητα παρουσιάζουν οι Γιουγκοσλάβοι και έπονται οι Ιρακινοί, οι Ρουμάνοι, οι Πολωνοί, οι Βούλγαροι και μετά οι Αλβανοί (πάντα για την περίοδο 1998-2001)

4.       Οι καταδίκες των Ελλήνων δραστών είναι περισσότερες απ’ ότι των αλλοδαπών, όχι μόνο σε απόλυτο μέγεθος αλλά και αναλογικά. Η αναλογία καταδικασθέντων είναι 32% για τους Έλληνες και 24% για τους αλλοδαπούς

Σε μία άλλη μελέτη (Τσίγκανου, Λαμπράκη, Φατούρου, Χαϊνάς) το 2010, διαβάζουμε ότι παρουσιάζουν «ιδιαίτερο ενδιαφέρον, εξαιτίας της υπερσυγκέντρωσης ποσοστών στην κατηγορία των αλλοδαπών δραστών, τα εγκλήματα σχετικά με τα υπομνήματα. Σημειώνουμε ότι στον ποινικό ορισμό των συγκεκριμένων αδικημάτων, περιλαμβάνονται τα αδικήματα της πλαστογραφίας εγγράφων και πιστοποιητικών, της πλαστογραφίας και κατάχρησης ενσήμων, της υφαρπαγής ψευδούς βεβαίωσης, οι ψευδείς ιατρικές πιστοποιήσεις, η υπεξαγωγή εγγράφων. Στο συγκεκριμένο αδίκημα, οι αλλοδαποί εμφανίζουν ραγδαία αύξηση, τόσο συγκριτικά με τους ημεδαπούς αλλά και σαν αυτοτελής ομάδα. Χαρακτηριστικά, από το 10% συμμετοχής των αλλοδαπών στο συγκεκριμένο αδίκημα το 1990, φτάσαμε στο 93% το 2007. Ραγδαία εμφανίζεται επίσης η αύξηση παράνομων συμπεριφορών με βασικό χαρακτηριστικό τους την έντονη ηθική απαξία και βρίσκονται στον αντίποδα της σοβαρής εγκληματικότητας, όπως τα αδικήματα της επαιτείας και αλητείας. Σε αυτή την κατηγορία αδικημάτων, οι αλλοδαποί δράστες εμφανίζουν ραγδαία αύξηση, κυρίως από το 2000 και μετά (από το 13% το 1990 στο 93% το 2007). Σχεδόν εξίσου σημαντική είναι η συμμετοχή των αλλοδαπών δραστών και η γοργή αυξητική της τάση στη διάπραξη του εγκλήματος της πλαστογραφίας (από το 12% το 1990 στα 73% το 2007). Επίσης, το αδίκημα της απόδρασης κρατουμένου συγκεντρώνει κι αυτό σταθερά υψηλά ποσοστά δραστηριοποίησης αλλοδαπών –αν και η απόκλιση συγκριτικά με τη συμμετοχή των ημεδαπών δραστών δεν είναι μεγάλη, καθώς και η τελευταία κυμαίνεται σε υψηλά ποσοστά ομοίως και παρά τη μειούμενη τάση που εμφανίζει τα τελευταία χρόνια- εμφανίζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον (από το 12% συμμετοχής των αλλοδαπών το 1990, στο 56% το 2007)»

Αξιοσημείωτη ομοιότητα μεταξύ του συνόλου των διαπραχθέντων εγκλημάτων και της συμμετοχής των αλλοδαπών δραστών σε αυτά, παρουσιάζουν τα κάτωθι  διαγράμματα όπου στον γαλάζιο άξονα εμφανίζεται το σύνολο των κάθε φορά αναφερομένων εγκληματικών πράξεων, με κόκκινο οι συλληφθέντες ημεδαποί και με πράσινο οι συλληφθέντες αλλοδαποί.

Στο ανωτέρω διάγραμμα, εμφανίζονται σε απόλυτους αριθμούς, οι τάσεις στις τελεσθείσες και στις απόπειρες  τελέσεως ανθρωποκτονίας

Επίσης, στις απόπειρες και στις τελεσθείσες κλοπές και διαρρήξεις (το σύνολο των οποίων έχει διαιρεθεί με τον συντελεστή 10, ώστε να είναι ευανάγνωστο το διάγραμμα).

Και οι ομοιότητες στις τάσεις λαμβάνουν τη μορφή ταυτοποίησης, στις απόπειρες και τελεσθείσες πράξεις λαθρεμπορίας.

Σε ερώτησή της η βουλευτής του κινήματος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων κα Μ. Χρυσοβελώνη, στις 7/3/2013, αναφέρει ότι «πολλοί λαθρομετανάστες όταν συλλαμβάνονται, δηλώνουν αμέσως ανήλικοι για να τύχουν της ευνοϊκής ποινικής και σωφρονιστικής μεταχείρισης που προβλέπει η Ελληνική νομοθεσία. Το κάνουν γιατί δεν έχουν ή πετάνε τα πραγματικά αποδεικτικά έγγραφα  ταυτότητάς τους, έτσι ώστε να επικαλούνται οποιαδήποτε ιδιότητα τους βολεύει. Έχει ειπωθεί ότι εάν αμφισβητείται η δήλωση αλλοδαπών κατηγορουμένων ότι είναι ανήλικοι, θα διατάσσεται άμεσα πραγματογνωμοσύνη από ιατροδικαστή (κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει ακόμη εφαρμοσθεί στην πράξη). Μόνο κατά την πενταετία 2007-2011 (συμπληρώνει η κα Χρυσοβελώνη σε άλλη αναφορά της στις 28/3/2013) εκλάπησαν από φορείς του Δημοσίου πάνω από 86.000 νομιμοποιητικά έγγραφα λαθρομεταναστών. Πρόκειται για κάθε είδους άδειες διαμονής, άδειες οδήγησης, ταυτότητες, ακόμη και διαβατήρια.

Ε) ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ  ΚΑΙ  ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ

ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ

•       Η Ελλάδα λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης δεν προσέλκυε οικονομικούς μετανάστες αλλά αντίθετα ωθούσε Έλληνες στην μετανάστευση.

•       Η Ελλάδα ως χώρα υποδοχής μεταναστών έγινε την δεκαετία του 1990 και τότε ξεκίνησε η διαμόρφωση της μεταναστευτικής πολιτικής.

•       Η μετανάστευση αυξήθηκε το διάστημα 2000-2011

•       Το διάστημα 2000-2011 η μετανάστευση μέσω της Τουρκίας γίνεται διαμέσου του Έβρου ποταμού (ή και χερσαίως στο μοναδικό κομμάτι των ελληνοτουρκικών συνόρων μεταξύ Νέας Βύσσας και Καστανιών όπου ο Έβρος διασχίζει την Αδριανούπολη και τα σύνορα δεν οριοθετούνται από αυτόν) και των νησιών του Αιγαίου με σκοπό (συνήθως) την μετάβαση σε κάποια άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνήθως μέσω του λιμανιού της Πάτρας ή της Ηγουμενίτσας.

Για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα αυτό ελήφθησαν οι εξής νομοθετικές πρωτοβουλίες :

•       Ν 3275/1925, Ν 4310/1929, Ν 1975/1991, ΠΔ 358 & 359 (ΦΕΚ 240^Α/1997),                Ν 2910/2001, Ν 3386/2005, Ν 3448/2006, Ν 3491/2006, ΦΕΚ 215^Α/2007, ΠΔ 234 (ΦΕΚ 272^Α/2007), Ν 3536/2007, Ν 3613/2007, Ν 3649/2008, Ν 3731/2008, Ν 3772/2009, Ν 3801/2009, ΠΔ 15 (ΦΕΚ 15^Α/2010), Ν 3838/2010, Ν 3846/2010, Ν 3870/2010, Ν 3875/2010, Ν 3879/2010, Ν 3900/2010, Ν 3907/2011, Ν 3938/2011, Ν 3907/2011, Ν 4018/2011, Ν 4061/2012, Ν 4071/2012, Ν 4075/2012

Εάν εξαιρέσει κανείς τους νόμους του 1925 και του 1929 οι οποίοι αφορούν το θέμα της αποκατάστασης των προσφύγων της Μικράς Ασίας, πρόκειται για 28 νόμους και Προεδρικά Διατάγματα, χωρίς σε αυτά να περιλαμβάνονται οι κάθε είδους Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις, Διευκρινιστικές Εγκύκλιοι κλπ. (!)

Ο νόμος 1975 του ’91, καθόριζε τις προϋποθέσεις εισόδου και παραμονής μεταναστών στην Ελλάδα αλλά και την απέλαση όσων εισήλθαν  χωρίς τις νόμιμες διατυπώσεις. Με τον ίδιο νόμο, προβλέπεται η ποινή φυλάκισης έως πέντε χρόνια σε όποιον εισέρχεται παράνομα στη χώρα.

Στην ουσία, τα Προεδρικά Διατάγματα 358 & 359 τα οποία δημοσιεύθηκαν στο ΦΕΚ 240^Α το 1997, αποτελούν την πρώτη προσπάθεια νομιμοποίησης μεταναστών στην Ελλάδα. Διαπιστώθηκε όμως ότι από τους μετανάστες που συμμετείχαν στο πρώτο στάδιο της διαδικασίας και απέκτησαν την προσωρινή άδεια παραμονής (ή τη «λευκή κάρτα»), πολλοί δεν προχώρησαν στο δεύτερο στάδιο, δηλαδή δεν υπέβαλαν αίτηση για την άδεια περιορισμένης χρονικής διάρκειας (ή την «πράσινη κάρτα»), παρόλο που παρατάθηκε η προθεσμία υποβολής της σχετικής αίτησης στην προσπάθεια να αυξηθεί η συμμετοχή. Το ζήτημα της μη συμμετοχής, προκάλεσε συζητήσεις οι οποίες αφορούσαν (τι άλλο ;) ένα πρόγραμμα «δεύτερης ευκαιρίας» για όσους είχαν συμμετάσχει στο πρώτο αλλά όχι στο δεύτερο στάδιο της διαδικασίας που προβλεπόταν με τα ΠΔ 358 & 359 (όπως αναφέρεται σε σχετική μελέτη της κας Ε. Καβουνίδου).

Τελικά όμως, το δεύτερο Ελληνικό πρόγραμμα νομιμοποίησης μεταναστών που προβλέφθηκε με το νόμο 2910 του 2001, απευθύνθηκε σε ευρύτερο πληθυσμό παράνομων μεταναστών και όχι μόνο σε όσους είχαν υποβάλει αίτηση στο πρώτο αλλά όχι στο δεύτερο στάδιο του πρώτου προγράμματος. Με τον ίδιο νόμο η μεταναστευτική πολιτική μεταφέρεται από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης στο υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης & Αποκέντρωσης. Παράλληλα, μειώνεται από 15 σε 2 έτη ο απαιτούμενος χρόνος διαμονής μετανάστη για το δικαίωμα στην οικογενειακή επανένωση (!), οι ανήλικοι μετανάστες αποκτούν δικαίωμα στην υποχρεωτική εκπαίδευση, κατοχυρώνεται η πρόσβαση των μεταναστών στο σύστημα δικαιοσύνης και κοινωνικής προστασίας και ρυθμίζεται η πολιτογράφησή τους.

Ο νόμος 3386 του 2005 (αποκαλούμενος και «Μεταναστευτικός») αποτελεί βασικό νομοθέτημα της Ελληνικής μεταναστευτικής πολιτικής. Χωρίς να θίγει την ουσία του προβλήματος, αποτελεί ουσιαστικά το τρίτο πρόγραμμα νομιμοποίησης παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα. Με το νόμο αυτό ενοποιείται η άδεια εργασίας και διαμονής μεταναστών σε ένα έγγραφο, ενσωματώνονται οι οδηγίες 86/2003 για την οικογενειακή επανένωση των μεταναστών και 109/2003 για το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος αλλοδαπού με την συμπλήρωση 5 ετών διαμονής στην Ελλάδα και τη γνώση της Ελληνικής γλώσσας, πολιτισμού και ιστορίας. Προβλέπονται επίσης ποινικές, οικονομικές και διοικητικές κυρώσεις σε όσους παρέχουν υπηρεσίες σε παράνομους μετανάστες/υπηκόους τρίτων χωρών.

Με το νόμο 3536 του 2007, παρέχεται το δικαίωμα νομιμοποίησης σε γονείς μεταναστών τα παιδιά των οποίων φοιτούν στην πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Και φυσικά, ο νόμος 3838 του 2010, γνωστός και ως «νόμος Ραγκούση», σύμφωνα με τον οποίο (αντισυνταγματικά με βάση την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ), τα παιδιά μεταναστών αποκτούν την Ελληνική ιθαγένεια με τη γέννησή τους στην Ελλάδα, με προϋπόθεση ότι οι δυο γονείς τους διαμένουν στη χώρα μόνιμα και νόμιμα για 5 συνεχόμενα έτη. Επίσης, παιδιά μεταναστών τα οποία έχουν παρακολουθήσει τουλάχιστον 6 έτη Ελληνικού σχολείου, κατοικούν μόνιμα και νόμιμα στη χώρα, δικαιούνται επίσης την Ελληνική ιθαγένεια. Παρέχεται δε η δυνατότητα σε αλλοδαπούς οι οποίοι επιθυμούν την πολιτιγράφησή τους ως Έλληνες, να το κάνουν εφόσον διαμένουν νόμιμα για 7 συνεχόμενα έτη στην Ελλάδα, έχουν λευκό ποινικό μητρώο, γνωρίζουν Ελληνικά, έχουν ομαλή ένταξη στην οικονομική και κοινωνική ζωή αλλά και εξοικείωση με τους θεσμούς του πολιτεύματος.

Παρ’ ολ’ αυτά, η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι τα προγράμματα νομιμοποίησης αλλοδαπών, ακόμη κι αν συνοδεύονται από ενισχυμένους πόρους και προσπάθειες για τη φύλαξη των συνόρων και της ενδοχώρας, σχεδόν ποτέ δεν αποτρέπουν την εμφάνιση νέου πληθυσμού παράνομων μεταναστών. Αρκετές χώρες μάλιστα έχουν προχωρήσει σε πολλαπλά προγράμματα νομιμοποίησης, παρά τις αρχικές τους προθέσεις. Η Ισπανία ήταν η πρώτη από τις χώρες της Νότιας Ευρώπης που προχώρησε στην πολιτική νομιμοποίησης παράνομων μεταναστών το 1985, ενώ το 2001 ξεκίνησε το πέμπτο της πρόγραμμα. Η Ιταλία ξεκίνησε το δικό της πρόγραμμα το 1987 και το 1998 έθεσε σε εφαρμογή το τέταρτο, ενώ η Πορτογαλία το 2001 εφάρμοσε το τρίτο δικό της πρόγραμμα νομιμοποίησης.

ΣΥΝΘΗΚΗ  ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ

•       Τον Φεβρουάριο του 2003 επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, ο Υπουργός (τότε) Εξωτερικών κ. Γιώργος Παπανδρέου και ο Υπουργός (τότε) Δημόσιας Τάξης κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης υπογράφουν τον κοινοτικό κανονισμό «Δουβλίνο ΙΙ»

•       Ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ (ή Κανονισμός 343/2003) είναι ένα νομικό κείμενο που θεσπίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και καθορίζει την χώρα η οποία θα είναι υπεύθυνη για να δώσει άσυλο στον αιτούντα πρόσφυγα. Σύμφωνα με τον Κανονισμό Δουβλίνο-ΙΙ ένας μετανάστης δικαιούται να ζητήσει άσυλο στην Ευρωπαϊκή χώρα στην οποία θα εισέλθει την πρώτη φορά. Μετανάστες οι οποίοι εισέρχονται στην Ελλάδα και κατόπιν μεταβαίνουν σε άλλη χώρα για να αιτηθούν άσυλο θα πρέπει σύμφωνα με τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ να επιστρέφονται πίσω στην Ελλάδα.

•       Λόγω της κακής κατάστασης της εφαρμογής του ασύλου στην Ελλάδα ο κανονισμός αυτός από το 2010-2011 βρίσκεται άτυπα σε επανεξέταση και προτάθηκε προσωρινή αναστολή για περίοδο έξι μηνών όταν κάποιο ενδιαφερόμενο μέλος "αντιμετωπίζει ιδιαίτερα επείγουσες καταστάσεις, οι οποίες επιβαρύνουν στο έπακρο τις ικανότητες υποδοχής".

•       Τον Απρίλιο 2011, μετά από έκθεση της Γαλλίδας Σοσιαλίστριας Ευρωβουλευτού Σιλβί Γκιγιόμ, ψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οδηγία η οποία συνιστά στα κράτη μέλη να μην εφαρμόζουν την αρχή της επαναπροώθησης των αιτούντων άσυλο στην πρώτη χώρα εισόδου στην Ευρώπη. Στην έκθεσή της η Σιλβί Γκιγιόμ συγκεκριμένα ανέφερε: "η ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία για το άσυλο δεν προστατεύει αφενός τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη ενώ προκαλεί, αφετέρου, πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών-μελών σ' ότι αφορά την μεταχείριση των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων".

•       Στις 21 Δεκεμβρίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι κινδυνεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών που επιστρέφουν στην Ελλάδα μέσω του Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ. Η απόφαση του δικαστηρίου χαρακτηρίστηκε ότι ανατρέπει τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ.

Βασικά άρθρα της Συνθήκης προβλέπουν :

Άρθρο 6 : Εάν ο αιτών άσυλο είναι ασυνόδευτος ανήλικος, υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης είναι το κράτος μέλος στο οποίο ευρίσκεται νομίμως ένα μέλος της οικογένειάς του, εφόσον αυτό είναι προς το μείζον συμφέρον του ανηλίκου

(για κάθε λοιπόν ενήλικα που νομιμοποιούμε στη χώρα, είμαστε υποχρεωμένοι να εξετάσουμε την αίτηση ασύλου και για τα ανήλικα τέκνα του)

Άρθρο 7 : Εάν ένα μέλος της οικογένειας του αιτούντος άσυλο, ανεξαρτήτως του αν οι οικογενειακοί δεσμοί είχαν δημιουργηθεί προηγουμένως στη χώρα καταγωγής, έλαβε άδεια διαμονής σε κράτος μέλος ως πρόσφυγας, το εν λόγω κράτος μέλος είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης ασύλου, υπό τον όρο ότι το επιθυμούν οι ενδιαφερόμενοι.

(εάν δηλαδή μετανάστης στον οποίο η χώρα μας έχει παραχωρήσει άδεια διαμονής με το καθεστώς του πρόσφυγα, καλέσει –με οποιοδήποτε τρόπο- μέλη της οικογένειάς του, είμαστε υποχρεωμένοι να εξετάσουμε τις αιτήσεις ασύλου τους)

Άρθρο 9 παρ. 5 : Το γεγονός ότι ο τίτλος διαμονής ή η θεώρηση εκδόθηκαν βάσει πλαστής ή ψευδούς ταυτότητας ή με παρουσίαση πλαστών, παραποιημένων ή άκυρων εγγράφων, δεν κωλύει την ανάθεση της ευθύνης στο κράτος μέλος που τα εξέδωσε. Εν τούτοις, το κράτος μέλος που εξέδωσε τον τίτλο διαμονής ή τη θεώρηση δεν είναι υπεύθυνο, εάν μπορεί να αποδείξει ότι η απάτη διαπράχθηκε μεταγενέστερα της έκδοσης του εγγράφου ή της θεώρησης

(ακόμη δηλαδή και αν ο παράνομος μετανάστης απέσπασε από το Ελληνικό κράτος τίτλο διαμονής ή θεώρηση με πλαστά ή παραποιημένα έγγραφα,  η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να αναγνωρίσει τους τίτλους που εξέδωσε)

Άρθρο 10 : Όταν διαπιστώνεται, βάσει αποδεικτικών στοιχείων ή των εμμέσων αποδείξεων, όπως περιγράφεται στους δύο καταλόγους που αναφέρονται … ότι ο αιτών άσυλο διέβη παρανόμως οδικώς, δια θαλάσσης ή δι’ αέρος τα σύνορα κράτους μέλους προερχόμενος από Τρίτη χώρα, αυτό το κράτος μέλος στο οποίο εισήλθε παρανόμως είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης. Η ευθύνη αυτή παύει να υφίσταται δώδεκα μήνες μετά την ημερομηνία κατά την οποία έλαβε χώρα η παράνομη διάβαση των συνόρων

(βασικό άρθρο της Συνθήκης, σύμφωνα με το οποίο από τη στιγμή που παράνομος μετανάστης που συνελλήφθη για πρώτη φορά στα σύνορα της Ελλάδας, υποβάλει αίτημα ασύλου, για τους επόμενους 12 μήνες η χώρα μας είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ που πρέπει να εξετάσει αυτό το αίτημα)

Άρθρο 15 : Κάθε κράτος μέλος δύναται, ακόμη και αν δεν είναι υπεύθυνο κατ’ εφαρμογή των κριτηρίων του παρόντος κανονισμού, να επανενώνει μέλη οικογένειας καθώς και άλλους εξαρτώμενους συγγενείς για ανθρωπιστικούς λόγους, βάσει ιδίως οικογενειακών ή πολιτισμικών κριτηρίων. Στην περίπτωση αυτή, το εν λόγω κράτος μέλος, κατόπιν αιτήματος άλλου κράτους μέλους, εξετάζει την αίτηση ασύλου του ενδιαφερομένου. Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να συναινούν

(ως χώρα δηλαδή είμαστε υποχρεωμένοι να επανενώσουμε όλα τα μέλη μιας οικογένειας μεταναστών αλλά και άλλους εξαρτώμενους από αυτή συγγενείς τους, εξετάζοντας τις αιτήσεις ασύλου τους, ακόμη και αν αυτές έχουν υποβληθεί σε άλλες χώρες μέλη)

Άρθρο 16 : Το κράτος μέλος που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου δυνάμει του παρόντος κανονισμού, υποχρεούται :

•       Να αναδέχεται υπό τους όσους που προβλέπονται … αιτούντα άσυλο ο οποίος υπέβαλε αίτηση σε άλλο κράτος μέλος

•       Να ολοκληρώνει την εξέταση της αίτησης ασύλου

•       Να αναλαμβάνει εκ νέου, υπό τους όρους που προβλέπονται στο άρ.20, αιτούντα άσυλο, η αίτηση του οποίου τελεί υπό εξέταση και ο οποίος ευρίσκεται, χωρίς να έχει λάβει άδεια, στο έδαφος άλλου κράτους μέλους

•       Να αναλαμβάνει εκ νέου, υπό τους όρους που προβλέπονται στο αρ.20, αιτούντα άσυλο ο οποίος ανακάλεσε την υπό εξέταση αίτησή του και υπέβαλε αίτηση σε άλλο κράτος μέλος

•       Να αναλαμβάνει εκ νέου, υπό τους όρους που προβλέπονται στο αρ.20, υπήκοο τρίτης χώρας του οποίου την αίτηση απέρριψε το ίδιο και ο οποίος ευρίσκεται  χωρίς να έχει λάβει άδεια, στο έδαφος άλλου κράτους μέλους

(το βασικότερο από τα άρθρα της Συνθήκης, σύμφωνα με το οποίο η χώρα μας ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να εξετάσει όλα τα αιτήματα ασύλου που υπεβλήθησαν για πρώτη φορά σε αυτήν, ακόμη και εάν τα απορρίψει ή ακόμη και αν ο ίδιος ο μετανάστης ανακαλέσει την αίτησή του. Σε κάθε περίπτωση η χώρα μας ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να δέχεται πίσω –επανεισδοχή – όλους εκείνους τους μετανάστες οι οποίοι βρέθηκαν σε άλλες χώρες μέλη και είχαν για πρώτη φορά υποβάλει αίτημα ασύλου στην Ελλάδα)

Το σύνολο των άρθρων της Συνθήκης μπορούν να εξηγηθούν εάν κανείς δώσει τη δέουσα προσοχή στην εισαγωγή της, όπου ολοκάθαρα στην 8^η παράγραφό της αναφέρει ότι συντάχθηκε υπό το πνεύμα της « προοδευτικής υλοποίησης ενός χώρου χωρίς εσωτερικά σύνορα στο εσωτερικό του …»

Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι :

•       Το «Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και τους Εξόριστους» (ECRE) δημοσιοποίησε έγγραφό του με τίτλο: “Sharing Responsibility for Refugee Protection in Europe: Dublin Reconsidered” το οποίο και αναδημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ)

•       Σύμφωνα με το κείμενο αυτό ο Κανονισμός «Δουβλίνο ΙΙ» έχει αποδειχθεί ότι οδήγησε σε μία άνιση κατανομή των αιτούντων άσυλο με αποτέλεσμα το βάρος να πέφτει ανισομερώς στις χώρες πρώτης εισόδου αλλοδαπών, όπως είναι και η Ελλάδα.

•       Τον Μάρτιο 2011 τα αιτήματα ασύλου που εκκρεμούσαν στην Ελλάδα ήταν περίπου 45.000. Λόγω της κακής λειτουργίας του συστήματος αιτήσεων και παροχής ασύλου στην Ελλάδα, η Γερμανία το 2010 αποφάσισε για ένα έτος να αναστείλει την εφαρμογή του κανονισμού Δουβλίνο-ΙΙ, απόφαση την οποία έχουν πάρει και εφαρμόζουν ήδη η Σουηδία, η Μ. Βρετανία, η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Αυστρία, η Φιλανδία και η Δανία.

•        Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat) η Ελλάδα μαζί με την Δανία και την Ολλανδία, κατατάσσεται στην 6η θέση ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες με τις περισσότερες αιτήσεις ασύλου, σε σχέση με τον πληθυσμό τους(η Κύπρος κατατάσσεται πρώτη με 3.600 αιτήσεις ανά εκατομμύριο κατοίκων και ακολουθούν η Σουηδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Αυστρία).

•        Σε απόλυτους αριθμούς το 2010 η Γαλλία δέχτηκε τις περισσότερες αιτήσεις για άσυλο (51.600 αιτήσεις) ενώ η Ελλάδα το 2010 δέχτηκε πάνω από 10.000 αιτήσεις ασύλου.

Τι γίνεται όμως με την αναθεώρηση της Συνθήκης ;

•       «το Δουβλίνο 3, που αναμένεται να κλείσει στο τέλος του χρόνου, διατηρεί το στοιχείο ευθύνης για την χώρα πρώτης εισδοχής μεταναστών που υπήρχε και στην συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ, που δημιούργησε ουσιαστικά ανυπέρβλητα προβλήματα για την Ελλάδα», «το κείμενο της νέας συνθήκης δεν περιέχει κανένα επωφελές αντάλλαγμα για την Ελλάδα […] οι αποφάσεις αυτές είναι προϊόν θλίψης και στεναχώριας».

Τα παραπάνω περιλαμβάνονται στην ενημέρωση που έκανε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δένδιας στην κοινοβουλευτική επιτροπή που επεξεργαζόταν το νομοσχέδιο για τα κέντρα κράτησης των λαθραία εισερχομένων μεταναστών στην Ελλάδα (Αύγουστος 2012)

Τι κάνουν όμως οι άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης οι οποίες αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα ;

•       Η Ελλάδα θεωρείται πλέον η κύρια είσοδος μετανάστευσης στην Ευρώπη (το 90% των μεταναστών εισέρχεται στην Ευρώπη μέσω των Ελληνικών συνόρων) καθώς οι δίοδοι μέσω άλλων χωρών όπως της Ιταλίας και της Ισπανίας έχουν φραγεί, μεταφέροντας την αντιμετώπιση του προβλήματος σε τρίτες χώρες όπως το Μαρόκο την Λιβύη και την Τυνησία

•       Οι συνεργασίες Ισπανίας-Μαρόκου όπως και Ιταλίας-Λιβύης έχουν φράξει την μετανάστευση στην Ισπανία και την Ιταλία, με αποτέλεσμα οι μετανάστες να κάνουν το γύρο της μεσογείου και να εισέρχονται στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας.

•       Η Ιταλία βάση συμφωνίας το 2009 με την Λιβύη απελαύνει όσους μετανάστες προσπαθούν να εισέλθουν στην Ιταλία όταν εντοπιστούν στα διεθνή ύδατα

•       Η Ισπανία για την αντιμετώπιση της μετανάστευσης έχτισε το 2005 ένα φράκτη 11 χιλιομέτρων και ύψους 6 μέτρων στην Θέουτα και ένα δεύτερο φράκτη στην Μελίγια

•       Παράλληλα ανέπτυξε συνεργασία με τον Μαρόκο και δημιούργησε το SIVE (Sistema Integrado de Vigilancia Exterior), ένα πληροφοριακό και επιχειρησιακό σύστημα με σταθμούς ανίχνευσης παρουσίας ανθρώπων, ελικόπτερα και πλοία

ΣΤ) ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ  ΚΑΙ  ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ  ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Με βάση των ανωτέρω πίνακα ο οποίος αναλύει την συνολική αύξηση του πληθυσμού στην Ελλάδα ανά δεκαετίες, από το 1971 έως το 2001, λαμβάνοντας μάλιστα υπ’ όψιν την «καθαρή μετανάστευση», το αποτέλεσμα δηλαδή της διαφοράς μεταξύ όσων επιλέγουν να φύγουν εκτός Ελλάδος σε σχέση με όσους εγκαθίστανται μόνιμα και νόμιμα στη χώρα μας. Από το 30% της συμβολής των μεταναστών στη συνολική αύξηση του πληθυσμού την δεκαετία 1971-1981, φτάσαμε στο 97% την δεκαετία 1991-2001 (!)

Έγγραφο της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος (ΑΣΠΕ) το Νοέμβριο του 2012, αναφέρει ότι εάν συγκρίνουμε τις απογραφές πληθυσμού του 2001 και του 2011, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ο πληθυσμός της χώρας μειώνεται.

Εάν μάλιστα ο ρυθμός μείωσης διατηρηθεί αμετάβλητος, τότε το 2050 η Ελλάδα θα έχει μόνιμο πληθυσμό κοντά στα 9.000.000.

Θα πρέπει εδώ να αναφερθεί ότι σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Sabanci της Τουρκίας, το 2050 ο πληθυσμός της γείτονος θα φτάσει τα 95.000.000, με έναν στους δύο κατοίκους της να είναι κάτω των 35 ετών.

Συνεχίζοντας, το έγγραφο της ΑΣΠΕ αναφέρει ότι σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ, ο δείκτης θανάτων (0,93%) σχεδόν ταυτίζεται με τον δείκτη γεννήσεων (0,98%), ενώ οι γεννήσεις στην Ελλάδα το 2011 ήταν 106.777 και οι θάνατοι 110.729

Η Ελλάδα, ήδη βρίσκεται στην 7^η θέση ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ στον πίνακα με τα περισσότερο γερασμένα κράτη του κόσμου, με βάση τον ορισμό της γήρανσης ως ποσοστό του πληθυσμού άνω των 60 ετών.

Από τα στοιχεία της Eurostat δε, αποτυπώνεται η γήρανση με βάση το μέσο όρο ηλικίας την 1^η Ιανουαρίου κάθε 5ετίας στα κράτη μέλη της ΕΕ. Από τα 29 έτη ως μέσο όρο ηλικίας στην Ελλάδα το 1965, φτάσαμε ήδη στα 42 έτη το 2010 (!)

Βασικό χαρακτηριστικό που θα πρέπει να μας προβληματίσει, είναι οι θάνατοι στις Αγροτικές περιοχές της χώρας, οι οποίοι το 2009 ήταν διπλάσιοι από τις γεννήσεις βάσει των στοιχείων της ΕΛ.ΣΤΑΤ (17.537 γεννήσεις, έναντι 33.179 θανάτων)

Εντονότερο εμφανίζεται το πρόβλημα στους Νομούς Έβρου & Δράμας στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης, Κιλκίς και Σερρών στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, Γρεβενών στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, Καρδίτσας και Τρικάλων στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, Άρτας στην Περιφέρεια Ηπείρου, Λευκάδας στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, Ηλείας στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, Βοιωτίας, Ευρυτανίας και Φωκίδας στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, Αρκαδίας στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και Χίου στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου.

Κι όλ’  αυτά παρότι τον Φεβρουάριο του 1993, σε πόρισμα διακομματικής κοινοβουλευτικής επιτροπής η οποία είχε συσταθεί από την Βουλή των Ελλήνων «Για τη μελέτη του δημογραφικού προβλήματος της χώρας και διατύπωση προτάσεων για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του», αναφερόταν κατά γράμμα:

“Ιδιαίτερη προσοχή απαιτεί η είσοδος και η απασχόληση εκατοντάδων χιλιάδων ξένων μεταναστών, νομίμως (και παρανόμως κυρίως.) εισελθόντων στη χώρα μας στις δυο τελευταίες δεκαετίες. Με   την   αθρόα   είσοδο   λαθρομεταναστών-αλλοδαπών, κυρίως μουσουλμάνων από Αφρικανοασιατικές χώρες, η Ελλάς μεταβάλλεται σε τόπο υποδοχής μεταναστών που δημιουργούν σοβαρά κοινω­νικοοικονομικά   προβλήματα   (προστριβές     στην   αγορά   εργασίας, αύξηση της εισφοροδιαφυγής με μεγάλες συνέπειες στους ασφαλιστικούς οργανισμούς, αύξηση εγκληματικότητος, διακίνηση ναρκωτικών κλπ) και δεν μπορούν να προσαρμοστούν προς την ελληνική κοινωνία λόγο του τελείως διαφορετικού πολιτισμού του Ισλάμ, που δεν είναι μόνο θρησκεία αλλά και τρόπος ζωής.”

Σε συνέντευξή του ο εκπαιδευτικός κ. Ν.Ράπτης στο περιοδικό «Άρδην», αναφέρει :

“σήμερα ο TFR (Total Fertility Rate, Συνολικός Δείκτης Γεννητικότητας) στην Ελλάδα βρίσκεται στο 1,33, αλλά για τους Έλληνες της απογραφής του 2001, υπολογίζεται πως είναι στο 1, ίσως και πιο κάτω! Ξέρουμε τη σύνθεση του πληθυσμού ανά πενταετείς ηλικιακές ομάδες, ξέρουμε το μέσο όρο της ηλικίας τεκνοποίησης (είναι τα 29 έτη), το προσδόκιμο επιβίωσης, το δείκτη γεννητικότητας. Αν βαριόμαστε να κάνουμε τους υπολογισμούς, ξέρουμε τι έχουν πει διάσημοι δημογράφοι για το τι συμβαίνει στους πληθυσμούς με TFR κοντά στο 1: η Κατίνκα Μπάρις του «Κέντρου για την Ευρωπαϊκή Μεταρρύθμιση» (CER) γράφει πως «με δείκτη γεννητικότητας «κοντύτερα στο 1… κάθε γενιά θα φθάνει το 60% της προηγούμενης». Και ο Ράσελ Σόρτο των Νιου Γιορκ Τάιμς γράφει πως «για τους δημογράφους ο αριθμός αυτός (σ.σ: TFR<1.3) έχει πολύ συγκεκριμένες μαθηματικές επιπτώσεις: σημαίνει πως ο πληθυσμός μιας χώρας θα μειωθεί κατά 50% μέσα σε 45 χρόνια, προκαλώντας ανεπανόρθωτη μείωσή του».

Όσον αφορά δε την ενσωμάτωση των μεταναστών στην Ελλάδα, θα πρέπει να εξεταστούν :

•       Η διάθεση ενός μετανάστη να ενταχθεί στην χώρα υποδοχής, καθόσον αυτή εξαρτάται από το συμβολικό κύρος της χώρας αυτής. Από αυτήν την άποψη, η ελκυστικότητα της Ελλάδας βαίνει μειούμενη. Ποιος αλήθεια και γιατί θα κατέβαλλε τον κόπο να ενταχθεί πολιτιστικά και κοινωνικά σε μία παρακμιακή χώρα γερόντων χωρίς μέλλον (όπως θα είναι η Ελλάδα σε μερικές δεκαετίες αν το δημογραφικό πρόβλημα αφεθεί ανεξέλεγκτο), όταν θα μπορούσε να διεκδικήσει την έντονη, αυτόνομη παρουσία του ως δυναμικό και νεανικό μουσουλμανικό, αφρικανικό κ.ο.κ. στοιχείο;

•       Πιθανή εμφάνιση ή καλλιέργεια αποσχιστικών διαθέσεων. Σε ορισμένες πιο ανθηρές, ή απομονωμένες, ή πολιτιστικά ιδιαίτερες περιοχές του Ελλαδικού χώρου, ίσως να δημιουργούνταν εναλλακτικές συλλογικές «ταυτότητες διαφυγής» από την παρακμιακή, γηράσκουσα, κοινή Ελληνική ταυτότητα.
Σημερινοί γραφικοί «τοπικισμοί» θα ήταν δυνατό, σε ορισμένες τουλάχιστον περιπτώσεις όπου έχουν μεγαλύτερο βάθος από τη μια, θα είχαν ικανούς υλικούς πόρους από την άλλη, να μετεξελιχτούν σε «εθνικισμούς», οδηγώντας ακόμα και σε αποσχιστικά προτάγματα από τον γηράσκοντα, εκπτωχευόμενο και εξασθενούμενο Ελλαδικό κοινωνικό σχηματισμό

•       Η δυνατότητα προάσπισης της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.
Φυσική συνέπεια όλων των προηγουμένων, πιθανόν να είναι και η τροποποίηση των συνόρων (ακόμα και χωρίς πόλεμο), κάτω από την πίεση διεκδικήσεων από πιο ανθηρά, ισχυρά, πολυάριθμα έθνη.

•       Αν μάλιστα σε ορισμένες περιοχές είχαμε και την ανατροπή της εθνοτικής σύνθεσης του πληθυσμού (πχ  η Θράκη ή τα νησιά του Αιγαίου) η αποκοπή τμημάτων της χώρας προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση, θα έπρεπε να θεωρείται ως μία εξέλιξη τόσο φυσιολογική που, στη συγκυρία της εποχής, κάθε αντίσταση θα μοιάζει με «τυχοδιωκτισμό», «αδυναμία αναγνώρισης των νέων πραγματικοτήτων» κ.ο.κ

Σε ερώτησή της η ΣΤ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής, βουλευτής Σερρών του κινήματος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων κα Μ. Κόλλια-Τσαρουχά, αναφέρει :

•       Η συνολική μείωση στις γεννήσεις παιδιών στην Ελλάδα, την τετραετία 2009 - 2012, αγγίζει το εξωπραγματικό 23% (από 118.000 το 2009, σε 91.000 το 2012)

•       Υπολογίζεται ότι το 18% των παιδιών στην Ελλάδα, γεννιούνται από αλλοδαπές μητέρες

•       Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι, η αυξανόμενη υπογεννητικότητα και η σύγκριση των αριθμών αυτών με τους καταγραφόμενους κατ’ έτος θανάτους, οδηγούν στη ραγδαία συρρίκνωση του γένους και απειλούν τα θεμέλια του Έθνους.

Ζ) ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ  ΚΑΙ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ας δούμε και τα ποσά που (εν όλω ή εν μέρει) αφορούν το φαινόμενο της μετανάστευσης στην Ελλάδα

•       Για τα χερσαία σύνορα και τα αεροδρόμια, οι διατιθέμενοι εθνικοί πόροι ανέρχονται, συνολικά, σε περίπου 145.162.000,00 ευρώ ετησίως (με βάση τα στοιχεία για τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δηλαδή 2004, 2005, 2006 και 2007). Το ποσό αυτό περιλαμβάνει τις δαπάνες ενοικίασης των Τμημάτων Συνοριακού Ελέγχου και των Τμημάτων Δίωξης της Λαθρομετανάστευσης, τους μισθούς των συνοριοφυλάκων, το κόστος αγοράς, λειτουργίας και συντήρησης οχημάτων, τις λειτουργικές δαπάνες του Τμήματος Αερομεταφερόμενων Πόρων της Ελληνικής Αστυνομίας και τις δαπάνες διαμονής, διατροφής, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και εισιτήριων για τους υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν παράνομα στην Ελλάδα, για το χρονικό διάστημα μεταξύ της σύλληψης και της απέλασης. Περιλαμβάνει επίσης το κόστος συμμετοχής της αστυνομίας στις διαδικασίες απέλασης (συνοδεία απελαυνόμενων).

•       Τα κεφάλαια που προορίζονται για επιχειρήσεις και πρωτοβουλίες, σε σχέση με τα μέτρα που αφορούν στα θαλάσσια σύνορα, έχουν ως εξής:

•        Σύμφωνα με εκτιμήσεις που βασίζονται στα τελευταία δύο έτη (2006 και 2007), διατίθενται ετησίως περίπου 5.500.000 ευρώ από τον τακτικό προϋπολογισμό. Ο αριθμός αυτός συμπεριλαμβάνει και τις λειτουργικές δαπάνες από την κινητοποίηση του υφιστάμενου μηχανισμού του Λιμενικού Σώματος (περιπολίες επιχειρησιακών μέσων, τροφοδοσία και συντήρησή τους, καθώς και δαπάνες που σχετίζονται με το προσωπικό και πρόσθετα έξοδα μετακινήσεων), στο πλαίσιο μιας αποτελεσματικότερης υλοποίησης και εκτέλεσης του σχεδίου «Ποσειδώνιο», αλλά και τη συμμετοχή μέσων του Λιμενικού Σώματος (πλοίων, αεροσκαφών) και εμπειρογνωμόνων του σε Ευρωπαϊκές κοινές επιχειρήσεις στο εξωτερικό, υπό το συντονισμό του Frontex.

•       Η συμμετοχή του Λιμενικού Σώματος σε Ευρωπαϊκές κοινές επιχειρήσεις, οι οποίες διεξάγονται υπό την επίβλεψη του Frontex, κόστισαν 180.000 το 2006 και καταβλήθηκαν από τον τακτικό προϋπολογισμό, ενώ το κόστος κατά το έτος 2007 ήταν περίπου 240.000

•        Η σύσταση του εθνικού ΣΔΚΣΣΠ (Συστήματος Διαχείρισης της Κυκλοφορίας Σκαφών και Σχετικής Πληροφόρησης) κόστισε 13.700.000 και η εθνική συμμετοχή στη σχεδιαζόμενη επέκταση του συστήματος, σε άλλες περιοχές του ελληνικού Αρχιπελάγους, θα κοστίσει 13.900.000

•       Το Φθινόπωρο 2010 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή εγκρίθηκε από το κοινοτικό ταμείο για την Ελλάδα, το ποσό των 323 εκ. ευρώ για την αντιμετώπιση των ροών μεταναστών

•       Είναι χαρακτηριστικό όμως ότι από τα 250 εκατ. ευρώ που είχαν εγκριθεί για την  περίοδο 2012-2013, η χώρα μας μέχρι και τον Απρίλιο του 2012,όπως ανέφερε η αρμόδια Επίτροπος της ΕΕ κα Σεσίλια Μάλστρομ στον κ. Χρυσοχοΐδη, είχε απορροφήσει μόλις 40 εκατ. ευρώ.

Τα χρήματα δηλαδή τα οποία διατίθενται στη χώρα μας, τόσο από Εθνικούς όσο και από Ευρωπαϊκούς πόρους, είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ …

Συνεχίζοντας την ανάλυση των στοιχείων, έχουμε :

•       150 εκατ. ευρώ το ετήσιο κόστος της δωρεάν περίθαλψης μη νόμιμων μεταναστών στη χώρα μας με το 50% των νοσηλευόμενων στο ΕΣΥ να είναι αλλοδαποί (στοιχεία 2010)

•       922 εκατ. ευρώ τα εμβάσματα νόμιμων και μη μεταναστών που φεύγουν από τη χώρα μας ετησίως (στοιχεία 2011)

•       81,5 εκατ. ευρώ ετησίως για τις ανάγκες σωφρονισμού των αλλοδαπών κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές που αποτελούν το 65% των 12.261 φυλακισμένων (στοιχεία 2012)

•       1,5 εκατ. ευρώ ετησίως το κόστος των συμβάσεων του ειδικού προσωπικού (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, μεταφραστές) για την υποστήριξη των νεοεισερχομένων λαθρομεταναστών (στοιχεία 2011)

•       25 εκατ. ευρώ το ετήσιο κόστος για τη σίτιση των μεταναστών μέσω εταιριών Catering στα ανά την επικράτεια Κέντρα Κράτησης, σύμφωνα με ερώτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Κουίκ (10/03/2013)

Έγγραφο του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών το 2011 (και λαμβανομένου υπ’ όψιν τη σχέση μεταξύ μεταναστών και λαθρεμπορίου με βάση το διάγραμμα στην ενότητα «Μετανάστευση και Εγκληματικότητα»), αναφέρει :

•       Σύμφωνα με Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για «την προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας από τα Τελωνεία της ΕΕ», η Ελλάδα δέσμευσε το 2009 21.990.722 τεμάχια προϊόντων απομιμήσεων, αριθμός που την τοποθετεί στην κορυφή του αντίστοιχου πίνακα στο σύνολο των κρατών μελών της ΕΕ.

•       Ο τζίρος του παραεμπορίου στην Ελλάδα κανείς δεν ξέρει πόσος είναι. Η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου εκτιμά ότι το 20 με 30% του εμπορίου στη χώρα μας διακινείται μέσω του παραεμπορίου, ενώ ο τζίρος του εκτιμάται ότι ανέρχεται στα 20 δισ. ευρώ.

•       Αυτό σημαίνει ότι οι απώλειες από τα έσοδα του κράτους, από ΦΠΑ και φόρους, φθάνει τα 8,5 δισ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ)

•       Αναφορικά με το λαθρεμπόριο απομιμήσεων, εκτιμάται ότι ο τζίρος των προϊόντων μαϊμού ανέρχεται στα 9 δισ. Ευρώ

Η)  ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ  ΚΑΙ  ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ

Πιθανότατα, ένας και μόνο νόμος, ο 3907 ο οποίος δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2011 στο ΦΕΚ με αρ. 7^Α, είναι ικανός να περιγράψει την κατάσταση που επικρατεί ήδη ή πρόκειται να επικρατήσει στη χώρα.

Με βάση αυτό τον νόμο λοιπόν έχουμε τα άρθρα :

Άρθρο 9 : Σε περίπτωση που η αποτελεσματική λειτουργία Κέντρου ή Μονάδας Πρώτης Υποδοχής κωλύεται λόγω έλλειψης επαρκούς ή κατάλληλου προσωπικού, η διεκπεραίωση επί μέρους διαδικασιών υποδοχής, εξαιρουμένων αυτών που συνιστούν άσκηση δημόσιας εξουσίας, όπως η έκδοση διοικητικών πράξεων, μπορεί να ανατίθεται για ορισμένο χρόνο με βάση τις κείμενες διατάξεις περί δημοσίου λογιστικού, σε φορείς της κοινωνίας των πολιτών που ανταποκρίνονται σε κατάλληλες προδιαγραφές ποιότητας και ασφάλειας.

(μπορεί δηλαδή μία ΜΚΟ, ή κάποια άλλη οργάνωση, να αναλάβει την ιατροφαρμακευτική παρακολούθηση των μεταναστών, την σίτιση ή ακόμη και την στέγασή τους, όπως (πχ) προτείνει και επιδιώκει ο μεγαλοεπενδυτής κ. Σόρρος με την ΜΚΟ που έχει συστήσει με αυτόν ακριβώς τον σκοπό)

Άρθρο 14 : … Η εξωτερική φύλαξη (του Κέντρου ή της Μονάδας) μπορεί, μετά από έγκριση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, να ανατίθεται και σε εξειδικευμένη ιδιωτική εταιρία παροχής υπηρεσιών ασφαλείας, παράλληλα με την αρμόδια αστυνομική αρχή

(δεν αργεί δηλαδή η εποχή όπου ιδιωτικές εταιρίες Security –εγχώριες ή αλλοδαπές- θα αναλάβουν την εξωτερική φύλαξη των Κέντρων Κράτησης Μεταναστών, έναντι αδρού φυσικά τιμήματος. Αν λάβει δε κανείς υπ’ όψιν του ότι μέχρι και το 2016 δεν πρόκειται να εισαχθεί προς φοίτηση στις Αστυνομικές Σχολές της χώρας, κανένας υποψήφιος, η εποχή αυτή πλησιάζει)

Στην 2^η παράγραφο του ίδιου άρθρου διαβάζουμε :

“Εάν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις για τη διεξαγωγή των διαδικασιών πρώτης υποδοχής ή οι υφιστάμενες δεν επαρκούν, επιτρέπεται η κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων χρήση άλλων δημόσιων εγκαταστάσεων, μετά από κατάλληλη διαρρύθμιση, καθώς και η μίσθωση ακινήτων με κατάλληλη υποδομή ή σε κατεπείγουσες περιπτώσεις η μίσθωση τουριστικών εγκαταστάσεων

(πόσο πιο καθαρά θα μπορούσε να το γράψει ο νομοθέτης ; Κτίρια ή εγκαταστάσεις ιδιωτών, ΑΚΌΜΗ και όσα προορίζονται για τουριστική χρήση (!), χωρίς καμία διευκρίνιση για το εάν εξαιρούνται ή όχι όσα από αυτά βρίσκονται στην μεθόριο, μπορούν να … μισθωθούν για να στεγάσουν παράνομους μετανάστες)

Άρθρο 13 : Οι υπήκοοι τρίτων χωρών που συλλαμβάνονται να εισέρχονται παράνομα στη χώρα, οδηγούνται άμεσα, με ευθύνη της αρχής που διενήργησε τη σύλληψη, στο Κέντρο ή Μονάδα Πρώτης Υποδοχής στα όρια της τοπικής αρμοδιότητας των οποίων συνελλήφθησαν.

(κανένας σχεδόν μετανάστης δηλαδή δεν πρόκειται πλέον να μεταφέρεται στην Αθήνα, καθώς οι πλειονότητά τους συλλαμβάνεται στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της χώρας)

Και φυσικά, για να συνδέσουμε και το φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης με το σχέδιο δημιουργίας Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στην Ελλάδα (γνωστών ως ΕΟΖ) και ιδίως στη Θράκη, ας δούμε τι αναφέρει το άρθρο 37 :

Παρ.5 : Σε περίπτωση αδυναμίας των αρμόδιων κατά περίπτωση αρχών να διασφαλίσουν με ίδιους πόρους ή μέσα ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών των οποίων η απομάκρυνση έχει αναβληθεί, απολαμβάνουν κατά το χρονικό διάστημα της αναβολής, στοιχειώδεις όρους αξιοπρεπούς προσωρινής στέγασης σε εγκαταστάσεις δημοσίου ή κοινωφελούς χαρακτήρα και γενικότερα καλύπτουν τις άμεσες βιοτικές τους ανάγκες, μπορεί να επιτραπεί, μετά από σχετική άδεια, να απασχολούνται ως μισθωτοί σε τομείς απασχόλησης σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας.

(όσοι λοιπόν παράνομοι μετανάστες έχουν συλληφθεί και μεταφερθεί στα Κέντρα Κράτησης, έχουν δηλαδή εξασφαλίσει τη στέγαση, τη σίτιση και την ιατροφαρμακευτική τους παρακολούθηση, τους δίνεται πλέον η δυνατότητα, κατόπιν αδείας (από ποιον ;) να απασχολούνται ως ΜΙΣΘΩΤΟΙ σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ. Άλλη μία ολοκάθαρη διατύπωση, που δε σηκώνει περιθώρια … παρερμηνειών)

Σε ερώτησή του δε στις 20/3/2013, ο βουλευτής Έβρου του κινήματος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων κ. Ουζουνίδης, αναφέρει :

•       Η έναρξη λειτουργίας των οικίσκων στο Φυλάκιο Ορεστιάδας σηματοδοτεί και επίσημα την μετατροπή της περιοχής μας σε απέραντο στρατόπεδο παράνομων μεταναστών και βέβαια στην κοσοβοποίηση της περιοχής.

•       σύμφωνα με τα οριζόμενα στον νόμο (3907/2011), οι υπήκοοι τρίτων χωρών διαμένουν στο Κέντρο αυτό για 15 ως 20 ημέρες, με την παρέλευση των οποίων παραπέμπονται στον αρμόδιο φορέα, ήτοι στην Υπηρεσία Ασύλου, εφόσον έχουν ασκήσει αίτημα ασύλου και στις αστυνομικές αρχές εφόσον δεν έχουν υποβάλει σχετικό αίτημα.

Οι περισσότεροι δε από αυτούς, με την παρέλευση ενός έως πέντε μηνών, αφήνονται ελεύθεροι με την παραίνεση να αποχωρήσουν από τη χώρα.

Θ) ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

•       Από το 2006 η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα δείχνει μία έντονη ανησυχία για την αυξημένη είσοδο λαθρομεταναστών στην Ελλάδα κυρίως για ενδεχόμενη διασύνδεσή τους με διεθνή κυκλώματα τρομοκρατίας όπως προκύπτει από τη μελέτη των Wikileaks.

•       Τον Ιούνιο του 2006 (06ATHENS1652) ο επιτετραμμένος της πρεσβείας του Πακιστάν στην Αθήνα συναντά τον Αμερικανό πρέσβη και του αποκαλύπτει πως πιστεύει ότι υπάρχει σημαντική σύνδεση μεταξύ λαθρεμπόρων-διακινητών λαθρομεταναστών στην χώρα μας και κυκλωμάτων της Ισλαμικής τρομοκρατίας στην Αθήνα

•       Όπως αναφέρεται σε άλλο 07ATHENS2204 Αμερικανός διπλωμάτης, έπειτα από επίσκεψή του στα κέντρα υποδοχής μεταναστών στη Λέσβο και τη Σάμο, σημειώνει ότι «η είσοδος τζιχάντ μέσω των ελληνικών νησιών είναι μια πραγματική απειλή που πρέπει να αντιμετωπιστεί».

Τον ίδιο φόβο δεν τον έχουν, όμως, μόνο οι διπλωμάτες της Αμερικανικής πρεσβείας.

•       Σύμφωνα με απόρρητο τηλεγράφημα (07ATHENS2204) ο τότε λιμενάρχης της Μυτιλήνης, αναφέρει στον Αμερικανό υπάλληλο της πρεσβείας, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη Λέσβο τον Σεπτέμβριο του 2008, ότι το τελευταίο διάστημα «είχε γίνει αυτόπτης μάρτυρας ενός αθόρυβου στρατού Ισλαμιστών που έμπαινε παράνομα καθημερινά.

•       Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Frontex,  Michal Parzyszek "η ασφάλεια των συνόρων σχετίζεται και με την τρομοκρατία". Συγκεκριμένα είπε "δεν δηλώνω ότι οι μετανάστες είναι τέτοια απειλή, αλλά ανάμεσα σε αυτούς μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που δεν αναζητούν καλύτερη ζωή αλλά κάτι άλλο"

EUROSUR

•       Τον Δεκέμβριο του 2011, η ΕΕ κάνει ένα αποφασιστικό βήμα για τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Συστήματος Επιτήρησης Συνόρων (European Border Surveillance System -  EUROSUR)

•       Σκοπός του η αύξηση και ενίσχυση της επιχειρησιακής κατάστασης της FRONTEX και η συνεργασία μεταξύ των χωρών-μελών της ΕΕ και τρίτων χωρών, μέσω της δημιουργίας περιφερειακών κέντρων που θα συνδέονται με το EUROSUR

•       Σύμφωνα με το σχεδιασμό, τίθεται σε επιχειρησιακή λειτουργία το 2^ο εξάμηνο του 2013

•       Τμήμα του προγράμματος προβλέπεται ότι θα γνωρίζει ευαίσθητες αλλά (πιθανόν) και απόρρητες πληροφορίες των χωρών-μελών που σχετίζονται με τη διαχείριση των συνόρων τους

Θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για μία σωστή ενέργεια, εάν δεν υπήρχαν δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία ανώτατος υπάλληλος του Τουρκικού υπουργείου Εσωτερικών, είναι επικεφαλής ενός από τα σημαντικότερα προγράμματα του EUROSUR.

            Ι)  ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

•       Βρισκόμαστε μπροστά στην έκρηξη ενός ζητήματος που κατ' εξοχήν περνάει από τις Βρυξέλλες και λέγεται αντιμετώπιση του φαινομένου της παράνομης μετανάστευσης

•       Το θέμα έπρεπε να βρίσκεται στον πυρήνα της πολιτικής συζήτησης καιρό τώρα

•       Η συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ, επιβάλλει στην Ελλάδα να δέχεται από άλλα κράτη-μέλη κάθε λαθραία εισερχόμενο μετανάστη που μπήκε στην ΕΕ από τη χώρα μας

•       Αν οι παράνομα εισερχόμενοι μετανάστες συνεχίσουν να περνούν τα σύνορα της χώρας με τον τωρινό ρυθμό, σε λιγότερο από μία δεκαετία είναι πιθανό να φτάσουν τα πέντε εκατομμύρια

•       Η συμμετοχή των μεταναστών στην εγκληματικότητα, αυξάνεται όσο μεγαλώνει ο συνολικός αριθμός τους

•       Η χώρα σήμερα, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρόκληση ιστορικών και Εθνικών διαστάσεων και η ΕΕ είναι υποχρεωμένη και πρέπει να δραστηριοποιηθεί

•       Η Ελλάδα, τόπος που έχει υπάρξει "προκεχωρημένο φυλάκιο" του ευρωπαϊκού πολιτισμικού χώρου, κινδυνεύει σε μια δεκαετία να χάσει το χαρακτήρα της, μέσω μιας άνευ προηγουμένου πληθυσμιακής αλλοίωσης. Πρόκειται για διαπίστωση που αφορά στο ίδιο το μέλλον της Ευρώπης.

Εάν δεν λάβουμε άμεσα μέτρα οριστικής αντιμετώπισης του φαινομένου της παράνομης μετανάστευσης, ένας σημερινός ή και μελλοντικός νεοελληνικός πολιτισμός, είναι δεδομένο πως οδεύει προς την κατάλυσή του.
 Εάν δεν λάβουμε άμεσα μέτρα οριστικής αντιμετώπισης του φαινομένου της παράνομης μετανάστευσης, ένας σημερινός ή και μελλοντικός νεοελληνικός πολιτισμός, είναι δεδομένο πως οδεύει προς την κατάλυσή του.

Κ)  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

•       Χαρακτηρισμός της αντιμετώπισης του φαινομένου των λαθραία εισερχομένων μεταναστών στη χώρα, ως Εθνικού Θέματος το οποίο έχει άμεση επίπτωση στην ομαλή και εύρυθμη λειτουργία του κράτους, όσον αφορά στην εκπλήρωση των Συνταγματικών του υποχρεώσεων προς τους νόμιμα διαμένοντες στην Ελληνική επικράτεια

•       Για την εφαρμογή των κάτωθι προτεινόμενων (και όσων άλλων προταθούν και κριθούν απαραίτητα) μέτρων αντιμετώπισης του φαινομένου, προτείνεται η δημιουργία δημοψηφίσματος, με ερώτημα την απόσυρση ή όχι της χώρας από τις Συνθήκες Σένγκεν και Δουβλίνο ΙΙ (ή ΙΙΙ), αν κάτι τέτοιο κριθεί απαραίτητο. Οποιαδήποτε εξαίρεση βάση απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, θα λαμβάνεται υπ’ όψιν και θα αξιοποιείται αναλόγως

•       Άμεση εξέταση από την ειδική Γραμματεία Χαρτογράφησης της Νομοθεσίας που θα συσταθεί, όλης της πολυδαίδαλης και συχνά αντικρουόμενης νομοθεσίας που αφορά το μεταναστευτικό ζήτημα στην Ελλάδα, κατάργηση των νόμων που θα κριθούν Εθνικά επιζήμιοι και ενσωμάτωση όσων κριθούν ότι εξυπηρετούν το πνεύμα της νέας προσέγγισης του ζητήματος, σε ένα ενιαίο, απλό και κατανοητό νομοσχέδιο

•       Ορισμός μέγιστου ποσοστού νόμιμων μεταναστών που μπορεί να δεχθεί η Ελλάδα, από το οποίο θα εξαιρούνται οι υπήκοοι της ΕΕ, των χωρών ΕΖΕΣ και οι παλιννοστούντες ομογενείς. Προτείνεται το ποσοστό αυτό να κυμαίνεται από το 2,5% έως το 5% με βάση την τελευταία απογραφή

•       Προτεραιότητα νομιμοποίησης μεταναστών ως εξής :

1. Ομογενείς που έχουν στερηθεί την Ελληνική υπηκοότητα, εφόσον έχουν τη δυνατότητα να αποδείξουν την ιδιότητα του ομογενούς
2. Ευρωπαϊκή Ένωση & χώρες ΕΖΕΣ
3. Βόρειος Αμερική
4. Ωκεανία
5. Λοιπές χώρες Ευρώπης
6. Νότιος & Κεντρική Αμερική
7. Ασία
8. Αφρική

·         Επανεξέταση και έλεγχος νομιμότητας από Ειδική Επιτροπή (βραχείας διάρκειας) που θα συσταθεί με ευθύνη της Γραμματείας Στρατηγικού Σχεδιασμού, όλων των νομιμοποιητικών εγγράφων που έχουν δοθεί σε μετανάστες τρίτων χωρών (εκτός δηλαδή των ανωτέρω αναφερομένων περιπτώσεων), από το 1990 έως και την ημέρα καθορισμού του μέγιστου ποσοστού νόμιμων μεταναστών που μπορεί να δεχθεί η χώρα. Έλεγχος & ταυτοποίηση των ανωτέρω εγγράφων με εθνικές και διεθνείς υπηρεσίες (πχ Ιντερπόλ κ.α.) για τον πιθανό εντοπισμό ενταλμάτων σύλληψης.

·         Άμεση καταγραφή, εντός ορισμένου χρονικού πλαισίου, στους Δήμους κάθε Νομού ή όπου αλλού αποφασισθεί, όλων των νόμιμων μεταναστών, μέχρι τη συμπλήρωση του ως άνω αναφερόμενου ανώτατου ορίου και απέλαση όσων κριθεί ότι νομιμοποιήθηκαν με παράνομες ή μη αποδεκτές πλέον πράξεις

·         Άμεση απέλαση, με κάθε πρόσφορο μέσο που θα εξυπηρετεί την ασφαλή μετακίνησή τους, όλων των μη καταγεγραμμένων ως νόμιμων μεταναστών, στις χώρες καταγωγής τους, χωρίς να γίνεται δεκτό κανένα πλέον αίτημα, οποιασδήποτε μορφής, το οποίο θα οδηγούσε στην έστω και μιας ακόμη ημέρας παραμονής τους στη χώρα

·         Σε περίπτωση συμπλήρωσης του μέγιστου αριθμού νόμιμων μεταναστών από τρίτες χώρες τον οποίο μπορεί να δεχθεί η χώρα, δεν θα γίνεται δεκτή καμία πλέον αίτηση ασύλου ή οποιαδήποτε άλλη νομιμοποιητική πράξη. Οι αιτήσεις αυτές θα γνωστοποιούνται στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, οι οποίες σε περίπτωση αποδοχής τους, θα αναλαμβάνουν και τα έξοδα μετακίνησης των μεταναστών

·         Κατάργηση του Νόμου 3907/2011, κλείσιμο και απόδοση στην τοπική κοινωνία, όλων των Κέντρων Φύλαξης, Κράτησης, Φιλοξενίας Μεταναστών τα οποία στεγάζονται σε ακατάλληλους χώρους (πρώην στρατόπεδα, σχολές κλπ)

·         Ενίσχυση με όλο τον σύγχρονο και κατάλληλο υλικοτεχνικό εξοπλισμό της ΕΛ.ΑΣ. και του Λ.Σ., με σκοπό την αναβάθμιση της αποτελεσματικότητάς τους στην αποτροπή αλλά και στον εντοπισμό, την δίωξη και τη σύλληψη των παράνομων μεταναστών και των διακινητών τους.

• Αναβάθμιση στο μέγιστο επιχειρησιακό επίπεδο αντιμετώπισης του ζητήματος, των Λιμεναρχείων Αλεξανδρουπόλεως, Λήμνου, Μυτιλήνης, Κω, Καλύμνου, Χίου, Ρόδου και Καστελορίζου
• Πρόσκληση και καταγραφή όλων των Ελλήνων υπηκόων που μιλούν τις γλώσσες και διαλέκτους όσων μεταναστών έχουν περάσει παράνομα τα σύνορα της χώρας.
• Επανεξέταση των κανόνων εμπλοκής μεταξύ των Σωμάτων Ασφαλείας και των δουλεμπόρων-διακινητών
• Δημιουργία Προξενικών Αρχών σε όλες τις χώρες από τις οποίες προέρχονται οι κατά καιρούς λαθραία εισερχόμενοι μετανάστες, με σκοπό την διεκπεραίωση όλων των απαραίτητων εργασιών για την επιστροφή όσων μεταναστών εισήλθαν παράνομα στη χώρα
• Χρήση κάθε σύγχρονου και επιστημονικά αποδεδειγμένου τρόπου, με τον οποίο μπορεί να γίνει εφικτή η διακρίβωση της χώρας προέλευσης και η ηλικία των λαθραία εισερχομένων μεταναστών, από κάθε φορέα του Ελληνικού κράτους που έχει το έννομο συμφέρον να προβεί στην ανωτέρω ενέργεια
• Δημιουργία Ειδικής Δύναμης Αποτροπής, Εντοπισμού, Δίωξης και Σύλληψης των λαθραία εισερχομένων μεταναστών, με εν ενεργεία ή όχι στελέχη από τα ειδικά εκπαιδευμένα σώματα ασφαλείας της ΕΛ.ΑΣ.,  του Λ.Σ, αλλά και του Στρατού και του Ναυτικού
• Χαρακτηρισμός του αδικήματος της διακίνησης ή διευκόλυνσης στην παράνομη είσοδο μεταναστών στη χώρα, ως κακούργημα, χωρίς δικαίωμα εξαγοράς, αναστολής ή έφεσης με ανασταλτικό χαρακτήρα
• Υπό το ίδιο ως άνω πνεύμα, υιοθέτηση αυστηρότερων, σε κάθε επίπεδο, ποινών σε όσους παρέχουν εργασία ή στέγη σε παράνομα εισερχόμενους μετανάστες
• Στελεχιακή και υλικοτεχνική ενίσχυση με όλα τα σύγχρονα μέσα, των Σωμάτων Ασφαλείας όλων των επίγειων και εναέριων σημείων εισόδου μεταναστών
• Αυστηροποίηση όρων σύμφωνα με τους οποίους θα επιτρέπεται σε υπηκόους τρίτων χωρών η είσοδός τους στη χώρα (πχ μόνο κατόπιν ειδικής πρόσκλησης για εργασία, φοίτηση σε Δημόσια ή αναγνωρισμένη Ιδιωτική Σχολή, επίδειξη συγκεκριμένου ποσού που επαρκεί για το δηλωμένο χρόνο παραμονής κλπ)
• Σύνταξη ειδικού και ανά τακτά χρονικά διαστήματα (πχ τριμήνου) επικαιροποιημένου Στρατηγικού Σχεδιασμού από την αρμόδια Γραμματεία, για την αντιμετώπιση του φαινομένου των λαθραία εισερχομένων μεταναστών, το οποίο θα εκπονείται, ελέγχεται και επικαιροποιήται από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (όπως αυτό προβλέπεται στην Εθνική Πρόταση)
• Πρόβλεψη ειδικού κωδικοποιημένου και ενιαίου για όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, εύρους συχνοτήτων για την επικοινωνία και τον συντονισμό τους
• Πρόβλεψη ορισμένου ποσοστού επί του ετήσιου Εθνικού Προϋπολογισμού, για την χρηματοδότηση του προγράμματος
• Ένταξη φορέων όπως η Εκκλησία, οι Πολιτιστικοί & Πολυτεκνικοί Σύλλογοι, οι Λέσχες Εφέδρων κ.α. στο δημόσιο διάλογο, για την εκπόνηση Εθνικού Σχεδίου αντιμετώπισης του φαινομένου της παράνομης μετανάστευσης
• Ανάληψη ενεργούς πρωτοβουλίας για τη σύμπτυξη ενιαίου μετώπου αντιμετώπισης του φαινομένου της παράνομης μετανάστευσης, με τις υπόλοιπες χώρες πρώτης υποδοχής (Κύπρος, Μάλτα, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία)
• Κατάργηση του Ν 3838/2010 (Ραγκούση) και έναρξη διαβούλευσης με την κοινωνία, με τελική κατάληξη τη διενέργεια δημοψηφίσματος, όσον αφορά την τροποποίηση του κώδικα Ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες, και τους όρους με τους οποίους αυτή θα μπορεί να παρασχεθεί.
• Άμεση απέλαση κάθε λαθραία εισερχόμενου μετανάστη, ο οποίος έχει συλληφθεί για συγκεκριμένες  πράξεις του οι οποίες εμπίπτουν σε οποιοδήποτε Νομικό πλαίσιο της χώρας. Αρμόδια νομική ομάδα, θα πρέπει να ορίσει  α) για ποιες πράξεις από κάθε νομικό πλαίσιο, και   β) εάν θα πρέπει ή όχι να εξετάζεται η αίτηση παροχής ασύλου (ή οποιαδήποτε άλλη νομιμοποιητική πράξη)  που πιθανόν να έχει καταθέσει ο/η λαθραία εισερχόμενος μετανάστης/τρια